پرسپولیس تقریباً یک هفته بعد از بازی با تراکتور با انتشار بیانیه‌ای به اتفاقات رخ داده در جریان این مسابقه واکنش نشان داد. این باشگاه آنچه روی سکو‌ها رخ داد را محصول اتفاقات چند ماه گذشته خواند و تأکید کرد که هیچ یک درست نبود. بدون شک واکنش به اتفاقات ناگواری که در جریان دیدار پرسپولیس- تراکتور رخ داد، قابل تقدیر است و هیچ کس چنین رفتاری را نمی‌پسندد و باشگاه پرسپولیس نیز با انتشار بیانیه‌ای، انزجار خود را از این‌گونه رفتار‌های قبیح نشان داد. اما نکته جالب توجه در بیانیه منتشر شده توسط باشگاه پرسپولیس اشاره به اهمیت رفتار‌ها در بالای هرم است: «در گذشته گفتیم، اما شنیده نشد. حال می‌گوییم و امیدواریم شنیده شود. اگر رفتار‌ها در بالای هرم درست نباشد، هیچ جریمه، محرومیت و تنبیه بازدارنده‌ای در فوتبال وجود نخواهد داشت، هرچند شاید چند صباحی آتش را زیر خاکستر پنهان کند.»
بی‌تردید واقعیت همین است و رفتار در بالای هرم باید درست باشد که در غیر این صورت نمی‌توان انتظاری برای تغییر این رویه نادرست داشت. اما آیا باشگاه پرسپولیس که خود به این مهم واقف است در عمل نیز چنین می‌کند یا تنها به وقت نوشتن بیانیه یاد اهمیت این مسئله می‌افتد؟
متأسفانه آنچه عصر یک‌شنبه هفته گذشته در خلال دیدار سرخپوشان تهرانی با تبریزی روی سکو‌ها رخ داد، داستان تازه‌ای نیست و بار‌ها و بار‌ها در ورزشگاه‌ها و شهر‌های مختلف دیده و شنیده شده و چه بسا تیمی که امروز قربانی رفتار‌های ناشایست هواداران رقیب است، هوادارانش در گذشته یا حتی آینده با ابعادی متفاوت، حریفان را تحت فشار قرار داده یا قرار دهند. در واقع بحث تکراری توهین و فاحشی به بازیکنان، مربیان و حتی داوران از روی سکو‌ها قسمت تاریک فوتبال ایران است، بخشی که بار‌ها و بار‌ها به اشکال مختلف مورد نکوهش قرار گرفته، اما تا به امروز هیچ تغییر مثبتی درپی نداشته که اگر داشت اوضاع باید رو به بهبود بود، نه اینکه وخیم‌تر شود! 
اما برای حل این معضل که آبروی فوتبال ایران و هوادارانش را خدشه‌دار کرده، چه باید کرد؟ 
بسیاری با پرسپولیس هم‌نظرند که جریمه‌های مالی و محرومیت هواداران چاره‌ساز نیست که اگر بود باید تغییراتی مشاهده می‌شد. با وجود این نمی‌توان دست روی دست گذاشت و بی‌تفاوت از کنار این اتفاقات تأسفبار گذشت که اوضاع از این هم بغرنج‌تر خواهد شد. پس باید بررسی کرد که چه مسائلی دست به دست هم می‌دهد تا هواداران یک تیم که برای تشویق تیم‌شان هزینه می‌کنند به جای تماشای بازی و هورا کشیدن برای بازیکنان خودی، صدایشان را برای توهین به حریف و داور در گلو می‌اندازند، آن‌هم بدون هیچ شرم و خجالتی!
در اینکه هیچ باشگاهی تا به امروز کوچک‌ترین اقدام فرهنگی جهت کاهش اینگونه مسائل انجام نداده، شکی نیست، اما به کرات می‌توان مواردی را برشمرد که باشگاه‌ها خود باعث بروز این رفتار‌ها شده‌اند و هوادارانشان را قبل و گاهی حتی حین بازی تحریک کرده‌اند. 
باشگاه پرسپولیس در رمزگشایی از آنچه که یک‌شنبه هفته گذشته ورزشگاه آزادی را تحت‌تأثیر قرار داد به زبان تهدیدی اشاره می‌کند که از بالا به پایین با تمام فوتبال صحبت کرد و می‌کند. تردیدی نیست که این نوع گفتار و رفتار خود زمینه‌ساز بروز رفتار‌های ناشایست و جانبدارانه از روی سکوهاست. اما آیا این موارد آنطور که این باشگاه نیز بدان تأکید و اشاره دارد در بالای هرم پرسپولیس مورد توجه قرار می‌گیرد؟ 
باشگاه پرسپولس با انزجار پدیده‌هایی، چون توهین، فحاشی و بحث‌های قومیتی را محکوم می‌کند. این درحالی است که چندی پیش درویش، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس (بالای هرم) به دلیل کنایه زشت قومیتی و توهین عجیبش به مدیرعامل استقلال از سوی کمیته اخلاف جریمه شد. اما وقتی مدیرعامل یک باشگاه در برنامه تلویزیونی لهجه همتای خود در باشگاه رقیب را مورد تمسخر قرار می‌دهد، چه انتظاری باید از هواداران داشت؟ وقتی به بهانه‌های غیرمنطقی چشم روی شعار‌هایی که تمامیت ارزی کشور را زیر سؤال می‌برد، می‌بندیم باید هم انتظار تکرار این رفتار‌های ناشایست را داشته باشیم، چراکه عدم برخورد درست، مماشات و اهمال در فرهنگ‌سازی است که باعث بروز اتفاقات تأسفبار روی سکو‌ها می‌شود. در واقع هواداران، آهنگ رفتار‌های نادرست ما را فریاد می‌زنند. فریادی که از شنیدنش شرم می‌کنیم، اما خود مقصر آن هستیم.