به گفته سوسن چراغی، کارشناس حقوقی میراث فرهنگی، با وجود ثبت ۲۶ میراث ناملموس در فهرست جهانی یونسکو، هنوز هیچ پایگاه اطلاع‌رسانی عمومی در مورد نام و مشخصات مصادیق ثبت‌شده ایران در فهرست‌های داخلی و بین‌المللی ایجاد نشده است و صیانت از میراث‌ فرهنگی ناملموس در ایران در غیاب یک قانون کامل و کارآمد در ابهام است.

ایران تاکنون ۲۶ مصداق میراث ناملموس، شامل مهارت سنتی قالیبافی در کاشان، ردیف‌های موسیقی ایرانی، تعزیه، موسیقی بخشی‌های خراسان، نقالی و داستان‌سرایی نمایشی در ایران، نوروز، هنر ساختن و نواختن کمانچه، آیین‌های پهلوانی یا زورخانه‌ای، مهارت ساخت و نواختن دوتار، دانش ساخت لنج، فرهنگ پخت و تقسیم نان‌لواش، قالی‌شویان، مهارت‌های سنتی قالیبافی در فارس، چوگان، نگارگری ایرانی، آیین زیارت کلیسای تادئوس، برنامه ملی پاسداری از هنر خوشنویسی، یلدا/ چله، هنر ساختن و نواختن عود، هنر سوزن‌دوزی ترکمن، پرورش کرم‌ابریشم و تولید سنتی ابریشم، هنر تذهیب، افطار و سنت‌های فرهنگی و اجتماعی آن، جشن سده، مهرگان و هنر ساختن و نواختن رباب را در فهرست یونسکو ثبت جهانی کرده است. با وجود این به نظر می‌رسد صیانت از میراث‌ فرهنگی ناملموس در ایران صرفا به شناسایی و ثبت این مصداق‌ها محدود شده و از نظر قوانین و مقررات هنوز مورد توجه کافی قرار نگرفته ‌است.