امسال نیز این مراسم از چهارشنبه ۱۰ تا جمعه ۱۲ بهمن ۱۴۰۳ برگزار شد. این آیین از شامگاه سه‌شنبه با جمع‌آوری گردوهای باغ پیرشالیار آغاز می‌شود و گردوها میان اهالی روستا تقسیم می‌شوند.
قبل از طلوع آفتاب روز چهارشنبه، کودکان روستا گردوهای جمع‌آوری‌شده را به خانه‌های مردم می‌برند و در ازای آن شیرینی‌های مخصوص جشن پیر شالیار را از آنان دریافت می‌کنند. در صبح چهارشنبه، کسانی که نذر دارند، گاو و گوسفندها را به کنار خانه پیرشالیار آورده و قربانی می‌کنند. اهالی روستا نیز در طول سه روز مراسم، کار و زندگی روزمره را رها کرده و در جشن شرکت می‌کنند.
آیین «عروسی پیر شالیار» در حقیقت به مناسبت سالگرد ازدواج یک عارف محبوب در میان مردم برگزار می‌شود. این مراسم از روزهای پایانی هفته اول بهمن تا پنجشنبه دومین هفته بهمن ادامه دارد و شامل آیین‌های متنوعی چون «خَبَر»، «کوته کوته»، رسم «کلاوروچنی»، مراسم «ذبح حیوانات نذری» و طبخ «هلوشین» است. این آیین در سال ۱۳۹۷ به عنوان میراث ناملموس ملی ایران به ثبت رسیده است.
