به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز اراک؛ ناقالدی رسمی قدیمی بود که در گذشته‌های دور در اکثر روستا‌های استان مرکزی برگزار می‌شد.
در این رسم دو نفر از اعضای روستا یکی به عنوان مظهر «بهار» و نماد «زمستان» با بستن زنگوله‌های متعدد به بدن خود این مراسم را برگزار می‌کنند.
این دو نفر با به حرکت درآوردن چوب‌دستی‌ها و زنگوله‌های خود شعر «ناقالی گنده گنده، چهل رفته پنجاه مانده» را با صدای بلند می‌خوانند و چند رهگذر هم آن‌ها را می‌بینند.
مردم این مناطق قبل‌تر بر این باور بودند که آمدن ناقالدی، شگون دارد و موجب باروری و زایش میش‌ها و بز‌ها می‌شود.