به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ محمدرضا شفیعی تهیه‌کننده فیلم «صیاد» گفت: خود ما هم انتظار شروع این‌گونه را نداشتیم و تصورمان این بود که جشنواره قاعدتاً یکی دو روز طول می‌کشد تا راه بیفتد. ما یک فیلمنامه سینمایی داشتیم، همانطور که پیش‌بینی می‌شد، آن فیلم سینمایی را ساختیم و قصدی هم برای ساخت مینی‌سریال نداریم.
وی افزود: البته فیلم بسیاربسیار طولانی شد و فیلمنامه اولیه‌ای که داشتیم، اگر همانطور که ساخته می‌شد، احتمالاً نزدیک به ۳ ساعت طول می‌کشید. بنابراین، فیلمنامه بازنویسی شد و بالاخره یک نقطه عطف در آن ایجاد کردیم. این فیلم ساخته شده، حالا حدود ۱۱۰ دقیقه است. در حال حاضر هم قصدی برای ساخت سریال از آن نداریم.
شفیعی گفت: در کشور ما دستگاه‌های مختلف فرهنگی برای حمایت از این‌گونه آثار وجود دارند، اما متأسفانه تعدد این نهاد‌ها بیشتر از اینکه کمک‌کننده باشد، تبدیل به مانع شده است. این نهاد‌ها ساختار‌های پیچیده‌ای ایجاد کرده‌اند که روند تولید را دشوار می‌کند. برای مثال، در مورد فیلم شهید صیاد شیرازی، ما تنها بخشی کوتاه از زندگی پر فراز و نشیب این فرمانده رشید اسلام را به تصویر کشیدیم، اما همین کار هم با چالش‌های بسیاری همراه بود.
وی افزود: در چنین شرایطی، بسیاری از فیلمسازان مانند ابراهیم حاتمی‌کیا نیز در مسیر ساخت فیلم‌های مرتبط با دفاع مقدس و شهدای بزرگ کشور، با موانع متعددی روبه‌رو شده‌اند. او در گذشته درباره سختی‌های ساخت فیلم‌هایی با این مضامین و محدودیت‌هایی که در مسیر تولید ایجاد می‌شود، صحبت کرده است. در نهایت، ساخت فیلم‌هایی از این دست نیاز به حمایت واقعی دارد، نه صرفاً ایجاد مقررات پیچیده که کار را دشوارتر کند.
تهیه‌کننده فیلم «صیاد» گفت: شاید استفاده از هوش مصنوعی در این زمینه نیاز به بازنگری داشته باشد. قرار بر این بود که ۴۰ به ۶۰ باشد، یعنی هم یادی از خود شهید شود و هم صدای او به‌طور کامل دیده نشود یا زحمتی که کشیده شده، تضییع نگردد. در این پروژه چیزی به نام «تغییر صدا» نداشتیم، بلکه «تغییر فرکانس» انجام شد. برای این کار، فردی وقت زیادی گذاشت و بخش قابل توجهی از سخنرانی‌ها و صدا‌های ضبط‌شده از شهید صیاد را بررسی و بازسازی کرد.
وی افزود: این کار بسیار سخت و پیچیده‌ای بود. در سینمای ایران، پیش از این نیز نمونه‌ای مشابه در فیلم ایستاده در غبار اثر آقای مهدویان دیده شد. در آن فیلم، ایشان با زحمت فراوان و صرف زمان زیاد، صدا‌های واقعی ضبط‌شده و روایت‌های مختلف را کنار هم قرار داده و فیلمنامه را بر اساس آنها تکمیل کرده بودند. در این پروژه نیز از تکنیک مشابهی استفاده شد، اما تفاوت این بود که بازیگر اجرا کرد و ما فرکانسی نزدیک به صدای واقعی شهید صیاد ایجاد کردیم، که به نظر من، یک اتفاق بسیار بزرگ و ارزشمند است.
شفیعی تصریح کرد: البته، من تا حدی ناراحت هستم که برخی از دوستان هنگام دیدن فیلم، این موضوع را مورد توجه قرار ندادند. شخصاً چندین بار در سالن سینما این صدا را شنیدم و به نظرم میزان دقت و شباهت آن به صدای اصلی قابل قبول بود، هرچند شاید نیاز به بررسی مجدد در برخی بخش‌ها داشته باشد.
وی افزود: فیلم «صیاد» از ارزان‌ترین فیلم‌های سینمایی چند سال اخیر بوده است، حداقل بر اساس اطلاعاتی که من از هزینه‌های تولید فیلم‌های دیگر دارم؛ البته آقای افشار در این حوزه تجربه و دانش بیشتری دارند و می‌توانند جزئیات دقیق‌تری ارائه دهند.
تهیه‌کننده «صیاد» گفت: یکی از اتفاقات مهم در این پروژه، آشنایی و همکاری با آقای علی سرابی بود. در سینمای ایران تقریباً کسی نبود که به او فکر نکرده باشیم، با او صحبت نکرده باشیم، یا مقدمات همکاری را فراهم نکرده باشیم. اما در نهایت این همکاری به شکل خاصی رقم خورد که حتی خودمان هم دقیقاً نمی‌دانیم چطور انجام شد، اما بدون شک این انتخاب هدایت‌شده بود.
وی افزود: علی سرابی هم به دلیل مهارت بالا در بازیگری و سال‌ها تجربه در تئاتر، و هم به خاطر علاقه و ارادتش به شهید، گزینه‌ای ایده‌آل برای این نقش بود. در سینما بازیگرانی داریم که ممکن است با برخی پروژه‌ها همراهی نکنند، اما او از ابتدا تا انتها با تمام توان در کنار ما بود. به نظر من، این انتخاب فقط انتخاب ما نبود، بلکه هدایت‌شده بود و خوشبختانه او به‌خوبی از پس این نقش برآمد.