به گزارش خبرنگار تئاتر ایرنا، «یک دقیقه بعد از مهاجرت» پرفورمنسی است در مورد آزمایش و تست کردن این که ارتباطات بعد از مهاجرت به چه گونه است؛ بین کسانی که ساکن ایران هستند و کسانی که مهاجرت کرده‌اند. این ارتباط به صورت آنلاین در فضای نمایش شکل می‌گیرد.
در این اجرا تعدادی از افرادی که مهاجرت کرده‌اند در ارتباط آنلاین با کسانی قرار می‌گیرند که در ایران ساکن هستند. نمایش به دنبال این است که ویدئوکال به چه شکلی است؛ با افرادی که پیشتر نزد ما بودند و امروز دور از ما هستند و ما مجبور هستیم که ارتباط دورادور و آنلاین با آنها داشته باشیم.
نمایش به دنبال جواب این سوال است که آیا این ارتباط جای خالی ارتباطی که پیشتر به صورت حضوری بوده است را پر می‌کند یا خیر؟ همه چیز اینترکتیو است. بر روی صندلی‌هایی که در این اجرا است تماشاچی‌ها نشستند و با افرادی که مهاجرت کرده‌اند گپ و گفت کردند.
رضا زاهدی کارگردان کار «یک دقیقه بعد از مهاجرت» در گفت وگو با خبرنگار تئاتر ایرنا اظهار داشت: خیلی به دنبال این که پیامی بخواهم با این اجرا به جامعه بدهم نیستم. می‌خواهم در وهله نخست چیزی را آزمایش کنم و در وهله دوم، این تجربه و آزمایش را با بقیه سهیم شویم. شاید نتیجه‌ای هم نداشته باشد. این که تا دیروز این افراد پیش ما بودند و امروز ارتباط به شکل ویدئوکال است. این که آیا صمیمیت امروز به صورت آنلاین همانند آن چیزی است که در گذشته بوده است یا خیر؟ مولفه‌ای است که جواب آن به تعداد آدم‌های روی زمین فرق می‌کند و ما می‌خواهیم این را ببینیم.
او که پیشتر به عنوان بازیگر در دوره‌های قبل و این بار برای نخستین بار در جایگاه کارگردان در بخش دیگرگونه‌ها در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر حضور دارد، درباره تکثر آثار استانی در جشنواره تئاتر فجر بویژه در سالهای اخیر اظهار داشت: من کارم را از شهرستان شروع کرده‌ام؛ گرگان، زادگاه من است و همچنان با تئاتری‌های شهرستان ارتباط دارم و با هم همکاری می‌کنیم. چون بعد از دانشگاه چند سالی است که در تهران ساکن شدم، کارم را از تهران ارائه دادم. من خودم هم شهرستانی محسوب می‌شوم.
وی افزود: تکثر آثار استانی خیلی خوب است؛ سطح آموزش، کیفیت و .. در تهران و اقتصاد چرخانی که در تئاتر تهران است اگر به شهرستان‌ها برسد بسیار نتیجه‌بخش خواهد بود. معتقدم با آن قدرت این کار هنوز انجام نشده است. اما زمانی شهرهایی مانند رشت و شیراز در سالهای گذشته این موفقیت را به دست آوردند اما دیگر چیزی از آن وجود ندارد. این که بتوانیم این را به شهرستان‌ها صادر کنیم و از همان کیفیت تئاتری که مردم در پایتخت لذت می‌برند این لذت را مردمان شهرستان‌ها هم داشته باشند کاری با نتیجه ثمربخش خواهد بود.
او درباره روند کلی آثار راه‌یافته به جشنواره تئاتر فجر امسال هم گفت: به نسبت سالهای گذشته احساس افول می‌کنم که بخشی از آن به مهاجرت برمی‌گردد. تعدادی زیادی از همکلاسی‌های من در تئاتر، دیگر ایران نیستند که می‌توانستند به تقویت آن کمک کنند. به دلیل خیلی از مسائل بویژه اقتصادی بسیاری از دوستان من مهاجرت کردند. اگر استعدادها بروند نیروی جدید و جوان به این رویداد تزریق نمی‌شود و بالتبع باعث افت کیفیت می‌تواند بشود. زمانی افرادی چون مساوات‌ها و امیررضا کوهستانی‌ها آمدند و دیگر نیستند. سال‌هایی مانند اپیدمی کرونا و .. این ارتباط را قطع کرد و خیلی دیگر از عوامل به تئاتر آسیب زد.