من هم مثل سایر اهالی شهر، خبر برگزاری مسابقات بین‌المللی قرآن در حرم مطهر علی بن موسی‌الرضا(ع) را در بیلبوردها و پوسترهای خیابانی دیده بودم و از همان روز مشتاق شرکت در این ضیافت قرآنی بودم؛ فرصتی که در سالروز مبارک مبعث نبی مکرم اسلام(ص) و در دومین روز از مسابقات که در تالار قدس حرم مطهر رضوی برگزار می‌شد، برایم فراهم شد. حدود ساعت صبح ۹، به تالار قدس در حرم مطهر امام رضا(ع) قدم گذاشتم. فضایی بزرگ و باشکوه که از نخستین لحظه ورود، با صدای خوش‌آهنگ تلاوت قرآنی که در فضا پیچیده بود، عطر معنویت و آرامش را در دل‌ها جاری می‌کرد. آنچه می‌دیدم و حسی که در حال تجربه‌اش بودم بسیار باعظمت‌تر از چیزی بود که در ذهنم تصور کرده بودم.

فضایی پر از احترام و وقار

از همان ابتدا، نگاه‌ها و شور و شوق شرکت‌کنندگان و تماشاگران حس می‌شد. افراد از کشورها و فرهنگ‌های مختلف که هر کدام با لبخندی بر لب و قلبی پر از محبت و ارادت به قرآن کریم، به این مکان مقدس که سرشار از احترام و وقار بود، آمده بودند. مسابقه آغاز شد و مجری به دو زبان عربی و فارسی اعلام کرد بانویی از کشور ایران در رشته ترتیل در جایگاه حاضر شود. پس از آن، صدای همهمه از سالن محو و نوای دلنشین صوت نماینده کشورمان طنین‌انداز شد. غزاله سهیلی‌زاده که متولد ۱۳۷۶ و از شهر تهران است، درباره شرکت در این مسابقات می‌گوید: «منتخبان مسابقه سراسری سال گذشته که در بجنورد برگزار شد، توانستند در این مسابقه شرکت کنند و من هم خدا را شکر جزو این افراد بودم و امسال برای نخستین بار به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران در رشته ترتیل در این دوره حضور پیدا کرده‌ام». او که در ابتدا این تلاوت را به محضر مقدس آقا علی بن موسی‌الرضا(ع) تقدیم کرد، درباره ارادتش به این حضرت گفت: «روزی که به مشهد مشرف شدم و در نخستین حضورم در صحن و سرای آقا از ایشان اذن مسابقه را گرفتم و خواستم مثل همیشه یاری‌کننده من باشند. همین هم شد که من حضور ایشان را در هر ثانیه احساس می‌کردم و این حس حضور برایم قوت قلب بزرگی بود».

الگویی برای فرشته‌های کوچک

شنیده‌ بودم یکی از زیبایی‌های این رویداد، حضور افراد با هر سن و سالی در مسابقات است. درست هم بود. در میان جمعیت ردیف‌هایی را دیدم که در آن‌ها، دختر بچه‌هایی که روسری‌های رنگی را با یک گیره کوچک به مدل عربی بسته‌ بودند، نشسته‌ بودند. به سمتشان رفتم تا صدای صحبت‌های این فرشته‌های کوچک را بهتر داشته باشم. یکی از آن‌ها که بعد فهمیدم اسمش ریحانه و ده‌ساله است، چند نفر از دوستانش را دور خودش جمع کرده بود و با هیجان می‌گفت: «بچه‌ها همین الان از یک خانمی شنیدم که شرکت‌کننده بعدی جوان‌ترین شرکت‌کننده است، بیایید به آن خوب نگاه کنیم و بعد با هم از روی آن تمرین کنیم و ما هم سال بعد شرکت کنیم». جوان‌ترین شرکت‌کننده‌ای که ریحانه می‌گفت، چیزی حدود هشت سال از او بزرگ‌تر بود اما باز هم الگوی خوبی پیدا کرده بودند! زهرا فاروط از کشور لبنان که در رشته حفظ حضور داشت از ۱۴ سالگی شروع به حفظ قرآن کرده و حالا در ۱۸ سالگی حافظ کل این کتاب آسمانی است. او که برای نخستین بار در مسابقات بین‌المللی شرکت می‌کند، درباره مسیری که تا اینجا آمده، می‌گوید: «شرکت در این مسابقه برای من توفیقی از جانب خداوند بود و از این نظر عالی‌تر بود که در جوار امام رضا(ع) به رقابت می‌پردازیم. من تمام این عنایات را به دلیل انس با قرآن می‌دانم و درست از وقتی که پا در این مسیر گذاشته‌ام، طوری راه‌ها برایم هموار شده که خودم هم متوجه نشدم». او درباره حس و حالش از برگزاری مسابقه در حرم مطهر امام رضا(ع) می‌گوید: «روزی که در مرحله مقدماتی این مسابقات شرکت کردم، امام رضا(ع) را به امام جواد(ع) قسم دادم که برگزیده شده و بتوانم راهی مشهد مقدس شوم. جالب است روزی که نتیجه آمد و فهمیدم برای شرکت در این مسابقه مجاز شدم، روز ولادت امام جواد(ع) بود». او تمام این اتفاقات را از سوی پروردگار و لطف حضرت رضا(ع) می‌داند و دعا می‌کند تمام شرکت‌کنندگان در سایه ایشان به توفیقات روزافزون دست پیدا کنند.

فراتر از مرزهای جغرافیایی

صدای دلنشین قاریانی که از کشورهای مختلف حضور داشتند، تنوع و زیبایی فرهنگی را به این مراسم می‌افزود. هر یک با لهجه و سبک خاص خود، آیات الهی را قرائت می‌کردند و این تفاوت‌ها نه تنها به زیبایی مراسم کمک می‌کرد، بلکه نشانگر وحدت و پیوستگی مسلمانان از سراسر جهان در گردآوری پیام قرآن کریم بود. زهرا باه، شرکت‌کننده بیست‌ودو ساله‌ای که از کشور ساحل‌عاج به این مسابقات اعزام شده، درباره تجربه‌اش از این رقابت می‌گوید: «سطح مسابقات نسبت به سال ۲۰۱۹، دوره‌ای که من در آن شرکت کرده بودم بسیار پیشرفته‌تر و عالی‌تر شده است. حضور در اینجا از این نظر برای من جذابیت دارد که این مسابقات در مکان مقدسی برگزار می‌شود. مکانی که می‌بینم همه به آن احترام می‌گذارند و همین، حس خوبی به من منتقل می‌کند».

این هماهنگی و همبستگی به‌خوبی نشان می‌دهد چگونه قرآن کریم می‌تواند دل‌ها را به هم نزدیک کند و مرزهای جغرافیایی و فرهنگی را پشت سر بگذارد. مردمانی از کشورهای مختلف، با زبان‌ها و فرهنگ‌های متفاوت، با یک هدف مشترک؛ تقویت و ترویج پیام‌های الهی و ارزش‌های قرآن کریم. این اتحاد و پیوستگی است که مراسم را به یک تجربه‌ به‌یادماندنی تبدیل کرده است. حس همدلی و خواهری در میان شرکت‌کنندگان و تماشاگران به‌وضوح دیده می‌شود و این نشانگر قدرت عظیم قرآن کریم در اتصال دل‌ها و ترویج صلح و محبت در جهان است.

خبرنگار: الهه ضمیری