گروه اقتصادی: رئیس کمیته مشترک بازرگانی ایران و ونزوئلا گفت: از زمان ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد شرکت‌های ایران خودرو و سایپا در ونزوئلا برای تولید محصولاتشان نمایندگی ایجاد کرده‌اند.
∎
به گزارش ایلنا، امیر مهرپوریان، رئیس کمیته مشترک بازرگانی ایران و ونزوئلا شرحی از آخرین وضعیت روابط اقتصادی دو کشور ارائه کرد و گفت: بخش خصوصی ایران تاکنون دستاورد چشمگیری در هرگونه فعالیت اقتصادی در این کشور حاصل نکرده و بیشتر همکاری دو کشور توسط بخش دولتی ایران در ونزوئلا صورت می‌گیرد؛ چرا که دولتی‌ها در ونزوئلا نظامی هستند و ترجیح می‌دهند با طرف ایرانی به واسطه نظامی‌ها مسائل خود را پیش ببرند.
وی افزود: دلیل دیگر کم‌رنگ بودن همکاری بخش خصوصی ایران و ونزوئلا این است که در ونزوئلا بخش خصوصی اپوزیسیون محسوب می‌شود و البته دولت این کشور در تلاش است بخش خصوصی را از این موضع خارج کند.
وی ادامه داد: همچنان پتانسیل فعالیت شرکت‌های بخش خصوصی ایران در ونزوئلا وجود دارد و شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی می‌توانند در این کشور حضور پررنگی داشته باشند، آنها می‌توانند در ایجاد زیرساخت‌های فناوری اطلاعات، مخابرات، نفت و پتروشیمی و تجهیز کردن پالایشگاه‌ها به ونزوئلایی‌ها کمک کنند و مردم این کشور از دریافت خدمات پزشکی و به ویژه خدمات آزمایشگاهی از ایرانی‌ها استقبال می‌کنند.مهرپوریان خاطرنشان کرد: قراردادها و تفاهم‌نامه‌هایی که پیش‌نیاز این همکاری‌ها است امضا و ضمانت اجرا هم تعریف شده است و باید دید در مرحله اجرا تا چه اندازه می‌توان کار را پیش برد.
رئیس کمیته مشترک بازرگانی ایران و ونزوئلا اظهار کرد: اکنون شماری از شرکت‌های خصوصی ایرانی به طور مستقل از اتاق بازرگانی ایران در این سرزمین بازاریابی کرده‌اند و به دنبال توسعه صادرات به این کشور هستند، این شرکت‌ها در زمینه‌هایی مانند فیبر نوری، معدن و پتروشیمی فعالیت دارند اما هنوز درآمدهای چشمگیری از این مسیر حاصل نکرده‌اند زیرا ونزوئلا از نظر اقتصادی جامعه‌ای توانمند و ثروتمند محسوب نمی‌شود.
صادرات به ونزوئلا توجیه اقتصادی ندارد
وی درباره پتانسیل‌های تجارت کالا بین دو کشور توضیح داد: واردات از ونزوئلا به ایران انجام نمی‌شود زیرا کیفیت زندگی در ایران از این کشور بالاتر است و در واقع ونزوئلا نسبت به ایران جامعه‌ای محروم به شمار می‌آید و بیشتر از طریق فروش مواد خامی مانند قهوه، کاکائو و چوب درآمدزایی می‌کند و چوب آن را هم روسیه و امارات به صورت انحصاری می‌خرند، این کشور پیش‌تر مقداری ذخایر طلا داشت که اکنون دیگر در اختیار ندارد ذخایر کنونی طلای ونزوئلا هم مرغوبیت گذشته را ندارد و درجه ناخالصی آن به اندازه‌ای زیاد است که قیمت تمام‌شده را پایین آورده و به دلیل کمبود نقدینگی پیمانکاران خارجی که به استخراج این ذخایر مشغول هستند در ازای دستمزد همین ذخایر را از دولت ونزوئلا دریافت می‌کنند.
مهرپوریان اضافه کرد: ونزوئلا حدود ۲۹ میلیون نفر جمعیت دارد و جمعیت سرمایه‌دار از این کشور خارج شده در نتیجه اقتصادش ضعیف است و نمی‌تواند بازار مصرف کالاهای ایرانی به شمار آید اما از ذخایر معدنی غنی و بکر، آب و زمین‌های مرغوب برای کشاورزی برخوردار است و در همین حال جمعیت کنونی تمایلی به تولید ندارد و زیرساختی برای پیشبرد آن فراهم نکرده است به همین دلیل این کشور می‌تواند محل سرمایه‌گذاری ایرانی‌ها باشد ضمن اینکه فاصله جغرافیایی ایران و ونزوئلا هزینه تجارت را به میزان چشمگیری افزایش می‌دهد و اگر ونزوئلا بازار مصرف خوبی باشد محصولات امریکایی و اسپانیایی به دلیل نزدیکی جغرافیایی با سرعت بیشتری در این بازار عرضه می‌شوند و دوری این کشور از ایران از قدرت رقابت کالاهای ایرانی در این بازار می‌کاهد.
وی درباره اجرای کشت فراسرزمینی در این کشور به دست ایرانی‌ها اظهار کرد: سرمایه‌گذاران کشور ما برای اجرای کشت فراسرزمینی پروپوزال‌هایی را ارائه داده و مبتنی بر آنها زمین دریافت کرده‌اند و می‌توانند محصول تولیدی را در خاک ونزوئلا بفروشند و یا به ایران وارد کنند اما هنوز این موضوع بعد اجرایی پیدا نکرده و محصولی از این راه به دست نیامده است زیرا هنوز زیرساخت‌های موردنیاز کشت مانند تامین آب، بهره‌برداری و از این قبیل فراهم نشده است.
رئیس کمیته مشترک بازرگانی ایران و ونزوئلا درباره دلیل پررنگ بودن حضور خودروهای ایرانی در ونزوئلا گفت: از زمان ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد شرکت‌های ایران خودرو و سایپا در ونزوئلا برای تولید محصولاتشان نمایندگی ایجاد کرده‌اند و اکنون نیز به صورت سی‌کِی‌دی کار می‌کنند و سرهم‌بندی قطعات این شرکت‌ها در این کشور انجام می‌شود.
وی افزود: دلیل دیگر کم‌رنگ بودن همکاری بخش خصوصی ایران و ونزوئلا این است که در ونزوئلا بخش خصوصی اپوزیسیون محسوب می‌شود و البته دولت این کشور در تلاش است بخش خصوصی را از این موضع خارج کند.
وی درباره پتانسیل‌های تجارت کالا بین دو کشور توضیح داد: واردات از ونزوئلا به ایران انجام نمی‌شود زیرا کیفیت زندگی در ایران از این کشور بالاتر است و در واقع ونزوئلا نسبت به ایران جامعه‌ای محروم به شمار می‌آید و بیشتر از طریق فروش مواد خامی مانند قهوه، کاکائو و چوب درآمدزایی می‌کند و چوب آن را هم روسیه و امارات به صورت انحصاری می‌خرند، این کشور پیش‌تر مقداری ذخایر طلا داشت که اکنون دیگر در اختیار ندارد ذخایر کنونی طلای ونزوئلا هم مرغوبیت گذشته را ندارد و درجه ناخالصی آن به اندازه‌ای زیاد است که قیمت تمام‌شده را پایین آورده و به دلیل کمبود نقدینگی پیمانکاران خارجی که به استخراج این ذخایر مشغول هستند در ازای دستمزد همین ذخایر را از دولت ونزوئلا دریافت می‌کنند.
وی درباره اجرای کشت فراسرزمینی در این کشور به دست ایرانی‌ها اظهار کرد: سرمایه‌گذاران کشور ما برای اجرای کشت فراسرزمینی پروپوزال‌هایی را ارائه داده و مبتنی بر آنها زمین دریافت کرده‌اند و می‌توانند محصول تولیدی را در خاک ونزوئلا بفروشند و یا به ایران وارد کنند اما هنوز این موضوع بعد اجرایی پیدا نکرده و محصولی از این راه به دست نیامده است زیرا هنوز زیرساخت‌های موردنیاز کشت مانند تامین آب، بهره‌برداری و از این قبیل فراهم نشده است.