حسین ترابنژاد، نویسنده فیلمنامه «صیاد» به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره منابع مطالعه شده برای نوشتن فیلمنامه اثر گفت: کتابهای زیادی را برای دوره زمانی که موردنظر بود، مطالعه کردم که اسامی آنها در تیتراژ فیلم ذکر شده است.
او درباره بازه زمانی فیلم عنوان کرد: زمان مورد اشاره در فیلم سینمایی «صیاد» از خرداد ۵۹ تا آذر سال ۶۰ است که تقریباً چهار ماه قبل از آغاز جنگ ایران و عراق تا عملیات طریق القدس را دربرمیگیرد.
این فیلمنامهنویس درباره اهمیت بازه زمانی فیلم «صیاد» گفت: این دوره مضمون خوبی دارد و علی صیاد شیرازی در این دوره خیلی فعال است. مضمون موردنظر ما وحدت است که به زمان آغاز جنگ ایران و عراق برمیگردد و وضعیتی که کشور در زمان ریاستجمهوری ابوالحسن بنیصدر داشت. شکستهایی که در آغاز جنگ بر ما تحمیل شد و نقاطی از خاک کشور را از دست دادیم، در این بحبوحه علی صیاد شیرازی سردمدار وحدت در میان قوای نظامی میشود.
ترابنژاد گفت: به نظرم این بازه زمانی و نقش صیاد شیرازی موضوعی بود که امروز هم کارکرد دارد و جا داشت که به آن بپردازیم.
او ادامه داد: در زمینه اسناد و منابع، دست ما باز بود؛ چه آثاری که ارتش درباره این بازه زمانی چاپ کرده، چه کتابها و اسنادی که سپاه به چاپ رسانده بود، به خوبی گویای اتفاقاتی بود که از خرداد ۵۹ تا آذر سال ۶۰ روی داده بود.
این فیلمنامهنویس با اشاره به مشکلات نوشتن در زمینه جنگ و فرماندهان نظامی عنوان کرد: وقتی بخواهید درباره فرماندهان رده بالا تا رده پایین (فرمانده گردان) شناخته شده بنویسید، متولی در این میان زیاد است؛ خانواده و همرزمان از یک طرف، اگر فرمانده ارتشی باشد، سازمان ارتش از طرف دیگر. برای همین باید با افراد زیادی جنگید تا یک کار آبرومند، شسته و رفته تولید شود.
او بیان کرد: نیروهای نظامی افرادی بودند که جانشان را کف دستشان گذاشتند و از خاک وطن دفاع کردند. اما نسل امروز آنها را نمیشناسند. شاید عده زیادی از نوجوانها و جوانهای امروز صیاد شیرازی را فقط به عنوان نامی بر یک بزرگراه بشناسند، در این شرایط وقتی فیلم یا اثر نمایشی ساخته شود و در مخاطب امروز حس یا شناختی اجمالی درباره این شخصیت ایجاد کند، برای من به عنوان فیلمنامهنویس «صیاد» دستآورد بزرگی است هر چند کافی نیست، اما برای شروع گام خوبی است.
∎