کامران ندری، کارشناس اقتصادی در گفت‌وگو با «اطلاعات آنلاین» درباره الزام‌های رشد ۸ درصدی اقتصاد کشور اظهار داشت: اینکه تصور کنیم، بدون رفع تحریم‌ها و محدودیت‌های بین المللی می‌توانیم، رشد ۸ درصدی در اقتصاد داشته باشیم به نظرم برداشت غلط و غیر واقع بینانه است. در واقع برای اینکه رشد اقتصادی محقق شود، شرطش این است با کشورهای مختلف دنیا ارتباط تجاری_اقتصادی داشته باشیم تا از این طریق منابع لازم برای تحرکات اقتصادی به خزانه تزریق شود.
استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) در ادامه گفت: در واقع اگر تحریم‌ها به هر دلیلی تداوم داشته باشد، هزینه‌های تولید نسبت به منابع لازم تولید در کشورهای دیگر بالاتر خواهد رفت. همچنین کشوری که تحریم است، برای دور زدن محدودیت‌ها به ناچار به افرادی متوسل می‌شود که چون توانایی لازم را ندارند، احیانا درگیر مسائل غیرقانونی می شوند که تبعات منفی چنین حالتی ملموس و غیرقابل انکار است و به طور غیرقابل انکاری مانع از رشد اقتصادی می‌شود. وی افزود: برای رشد اقتصادی نیاز به چشم انداز مثبت درباره همکاری با فعالین خارجی و داخلی حوزه اقتصاد داریم که با تحریم، این موضوع ۱۰۰ درصد منتفی است.
ندری در همین زمینه اضافه کرد: اینکه در چنین شرایطی چه باید کرد تا حتی‌المقدور مشکلات کمتر شود، کاری از دست من و شما بر نمی‌آید. در واقع تصمیم‌گیران هستند که باید دنبال راه‌حل باشند. نکته معلوم چیزی غیر از این نیست که بدون تحریم و حتی با نزدیک شدن به چین و روسیه گرهی از گره‌های موجود باز نخواهد شد. در نتیجه حتماً تعامل با دنیا را باید بدون هیچ حرف و حدیثی جدی بگیریم.
وی درباره نقش رابطه مثبت با کشورهای خاورمیانه در گره‌گشایی اقتصادی نیز تصریح کرد: مخالفان مذاکره با غرب اینطور می‌گویند که وقتی می‌توانیم با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس داد و ستد کنیم، چه نیازی به کشورهای اروپایی و مذاکره با ایالات متحده داریم که این ذهنیتی غلط و متناقض با واقعیت است. آیا کشورهای خاورمیانه می‌توانند به ما در نوسازی سرمایه و تغییرات زیرساخت‌ها کمک کنند؟ پاسخ قطعاً «نه» است. در واقع کشورهای منطقه خودشان واردکننده تکنولوژی هستند و دانشی ندارند که به ما منتقل کنند. همچنین کالایی ندارند که به ایران بفروشند. البته یکی ـ دو کشور مثل امارات هستند که واسطه‌اند و همین الان هم با آنها کار می‌کنیم. اما قابلیت انتقال دانش و فناوری را ندارند.
این چهره اقتصادی درباره سیاست تولید فرآورده‌های نفتی جای خام فروشی نیز تصریح کرد: تولید فرآورده به فناوری، «تکنولوژی، زیر ساخت و مدیریت» می‌خواهد، دانش مالی می‌خواهد و... ما باید واقعیت‌ها را بپذیریم که از این الزام ها محروم هستیم و این را باید بدانیم، بدون همکاری با دنیا نمی‌توانیم حتی یک قدم در راستای توسعه برداریم. البته دنیا فقط غرب نیست. خیلی از کشورهای غیر اروپایی که صاحب فناوری و دانش هستند هم به دلیل وابستگی اقتصادی به آمریکا و غرب حاضر نیستند با ما کار کنند. حتی بعید است، چین هم حاضر شود، به آمریکا پشت کند و برای ایران سنگ تمام بگذارد. بنابراین رابطه مالی محدودی با ما خواهد داشت.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: فرصت‌ها و تهدیدهای اقتصادی کاملا ملموس هستند؛ بنابراین این پرسش مطرح می‌شود که در ذهن مسئولین چه می‌گذرد و چطور حساب و کتاب می‌کنند. اتفاقاً یکی از مشکلات این است که تصمیم‌گیران با مردم درباره سیاست گذاری و نوع مدیریت به طور شفاف سخن نمی‌گویند تا افکار عمومی بداند، کشور برای خروج از بحران چه برنامه‌هایی دارد.
ندری یادآور شد: متاسفانه شرایط تحریم به نفع رانت خواران و سوءاستفاده کنندگان است که ادعا می‌کنند، می‌توانند تحریم را دور بزنند اما در عمل فقط دنبال منافع کشور و مردم نیستند.
کامران ندری، کارشناس اقتصادی در گفت‌وگو با «اطلاعات آنلاین» درباره الزام‌های رشد ۸ درصدی اقتصاد کشور اظهار داشت: اینکه تصور کنیم، بدون رفع تحریم‌ها و محدودیت‌های بین المللی می‌توانیم، رشد ۸ درصدی در اقتصاد داشته باشیم به نظرم برداشت غلط و غیر واقع بینانه است. در واقع برای اینکه رشد اقتصادی محقق شود، شرطش این است با کشورهای مختلف دنیا ارتباط تجاری_اقتصادی داشته باشیم تا از این طریق منابع لازم برای تحرکات اقتصادی به خزانه تزریق شود.
استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) در ادامه گفت: در واقع اگر تحریم‌ها به هر دلیلی تداوم داشته باشد، هزینه‌های تولید نسبت به منابع لازم تولید در کشورهای دیگر بالاتر خواهد رفت. همچنین کشوری که تحریم است، برای دور زدن محدودیت‌ها به ناچار به افرادی متوسل می‌شود که چون توانایی لازم را ندارند، احیانا درگیر مسائل غیرقانونی می شوند که تبعات منفی چنین حالتی ملموس و غیرقابل انکار است و به طور غیرقابل انکاری مانع از رشد اقتصادی می‌شود. وی افزود: برای رشد اقتصادی نیاز به چشم انداز مثبت درباره همکاری با فعالین خارجی و داخلی حوزه اقتصاد داریم که با تحریم، این موضوع ۱۰۰ درصد منتفی است.
ندری در همین زمینه اضافه کرد: اینکه در چنین شرایطی چه باید کرد تا حتی‌المقدور مشکلات کمتر شود، کاری از دست من و شما بر نمی‌آید. در واقع تصمیم‌گیران هستند که باید دنبال راه‌حل باشند. نکته معلوم چیزی غیر از این نیست که بدون تحریم و حتی با نزدیک شدن به چین و روسیه گرهی از گره‌های موجود باز نخواهد شد. در نتیجه حتماً تعامل با دنیا را باید بدون هیچ حرف و حدیثی جدی بگیریم.
وی درباره نقش رابطه مثبت با کشورهای خاورمیانه در گره‌گشایی اقتصادی نیز تصریح کرد: مخالفان مذاکره با غرب اینطور می‌گویند که وقتی می‌توانیم با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس داد و ستد کنیم، چه نیازی به کشورهای اروپایی و مذاکره با ایالات متحده داریم که این ذهنیتی غلط و متناقض با واقعیت است. آیا کشورهای خاورمیانه می‌توانند به ما در نوسازی سرمایه و تغییرات زیرساخت‌ها کمک کنند؟ پاسخ قطعاً «نه» است. در واقع کشورهای منطقه خودشان واردکننده تکنولوژی هستند و دانشی ندارند که به ما منتقل کنند. همچنین کالایی ندارند که به ایران بفروشند. البته یکی ـ دو کشور مثل امارات هستند که واسطه‌اند و همین الان هم با آنها کار می‌کنیم. اما قابلیت انتقال دانش و فناوری را ندارند.
این چهره اقتصادی درباره سیاست تولید فرآورده‌های نفتی جای خام فروشی نیز تصریح کرد: تولید فرآورده به فناوری، «تکنولوژی، زیر ساخت و مدیریت» می‌خواهد، دانش مالی می‌خواهد و... ما باید واقعیت‌ها را بپذیریم که از این الزام ها محروم هستیم و این را باید بدانیم، بدون همکاری با دنیا نمی‌توانیم حتی یک قدم در راستای توسعه برداریم. البته دنیا فقط غرب نیست. خیلی از کشورهای غیر اروپایی که صاحب فناوری و دانش هستند هم به دلیل وابستگی اقتصادی به آمریکا و غرب حاضر نیستند با ما کار کنند. حتی بعید است، چین هم حاضر شود، به آمریکا پشت کند و برای ایران سنگ تمام بگذارد. بنابراین رابطه مالی محدودی با ما خواهد داشت.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: فرصت‌ها و تهدیدهای اقتصادی کاملا ملموس هستند؛ بنابراین این پرسش مطرح می‌شود که در ذهن مسئولین چه می‌گذرد و چطور حساب و کتاب می‌کنند. اتفاقاً یکی از مشکلات این است که تصمیم‌گیران با مردم درباره سیاست گذاری و نوع مدیریت به طور شفاف سخن نمی‌گویند تا افکار عمومی بداند، کشور برای خروج از بحران چه برنامه‌هایی دارد.
ندری یادآور شد: متاسفانه شرایط تحریم به نفع رانت خواران و سوءاستفاده کنندگان است که ادعا می‌کنند، می‌توانند تحریم را دور بزنند اما در عمل فقط دنبال منافع کشور و مردم نیستند.