به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم،در دوره گذشته مدیریت شهری، تهرانی‌ها شاهد توقف و کندی در انجام امور مختلف شهری از جمله حوزه حمل و نقل بودند اما یکی از بخش‌هایی که در آن با پسرفت مواجه شدند، اتوبوسرانی بود که تعداد ناوگان آن از حدود 5000 دستگاه به کمتر از 2000 اتوبوس کاهش یافت.
کاهش تعداد ناوگان اتوبوسرانی در حالی بود که تهران دست کم به 9000 دستگاه اتوبوس نیاز داشت و این اختلاف فاحش، نشان‌دهنده وضعیت بحرانی این حوزه بود؛ بنابراین با آغاز فعالیت دوره فعلی شهر تهران جبران کاستی‌ها و عقب‌ماندگی حوزه حمل و نقل عمومی به ویژه اتوبوسرانی به یک ضرورت و اولویت تبدیل شد.
بر همین اساس، شورای شهر تهران در گام نخست با اختصاص حدود نیمی از بودجه شهرداری به حوزه حمل و نقل عمومی عملاً زمینه تحول در این حوزه را فراهم کرد و شهرداری تهران نیز با تمرکز در این بخش برای جبران عقب‌ماندگی‌های سال‌های گذشته، آستین‌ها را بالا زد.
شهرداری تهران در این راستا علاوه بر عقد قراردادهای متعدد با تولیدکنندگان داخلی و چینی برای تأمین 5000 دستگاه اتوبوس، برای اورهال اتوبوس‌هایی که در توقفگاه‌های شرکت واحد در حال خاک خوردن بودند نیز اقدام کرد.
آن‌طور که «احمد قیومی» مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی اعلام کرده است، در سال جاری، 136 دستگاه اتوبوس بازسازی شده و تا پایان سال نیز 39 دستگاه دیگر بازسازی و به ناوگان ملحق خواهد شد.
به گفته وی، از ابتدای سال 1401 تاکنون، 565 دستگاه اتوبوس در دو بخش ملکی (اتوبوس‌های متعلق به شهردای) و خصوصی بازسازی شده است و از این تعداد، 370 دستگاه مربوط به بخش ملکی شهرداری و 195 دستگاه متعلق به بخش خصوصی بوده است.
این در حالی است که «مهدی علیزاده» مدیرعامل سابق شرکت واحد اتوبوسرانی در اردیبهشت امسال وعده اورهال 500 دستگاه اتوبوس 18 متری را تا پایان سال جاری داده بود و آمار ارائه شده فعلی، نشان‌دهنده روند نامطلوب اورهال اتوبوس‌هاست و سال گذشته نیز برای آن اقدام قابل توجهی نشده است.
به گزارش تسنیم، 6 سامانه یا توقفگاه در اتوبوسرانی شهر تهران وجود دارد که امکاناتی برای تعمیر اتوبوس‌ها در خود جای داده‌اند. اتوبوس‌ها ابتدا در سالن بازسازی قرار می‌گیرند. قطعات داخلی آنها جدا می‌شود و طبق چک‌لیست‌های موجود، بررسی و تعویض قطعات و لوازم از دستگیره، صندلی و میله‌های داخل اتوبوس گرفته تا گریبکس، لاستیک، موتور و... آغاز می‌شود.
بعد از جداسازی قطعات، اتوبوس به کارگاه‌های مورد نیاز برای تعمیر ارجاع می‌شود اما نیازی به جابه‌جایی قطعات اتوبوس‌ها نیست زیرا چند شرکت برای تأمین قطعات مورد نیاز، طبق سفارش شرکت واحد اتوبوسرانی وجود دارد. البته در موارد معدودی ممکن است قطعه‌ای به دلیل تحریم‌ها به راحتی تأمین نشود و 4 تا 5 ماه در توقفگاه باقی بماند اما این‌طور نیست که همه اتوبوس‌ها در انتظار قطعه هستند و غیرفعال شده‌اند.
اورهال هر اتوبوس حدود 30 روز به طول می‌انجامد و برای تعمیرات هر بخش، هزینه‌ای برآورد شده است؛ اما اورهال یک اتوبوس حدود یک میلیارد و 300 تا یک میلیارد و 800 میلیون تومان هزینه در بر دارد.
انتهای پیام/؛
∎