به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اراک، روند اخیر کتابخانه‌های عمومی استان مرکزی با هدف گرایش نوجوانان و جوانان به مطالعه و آشنایی آنان با آثار و ادبیات کهن ایران، طرحی است که در کتابخانه‌های عمومی استان مرکزی رو به رشد و توسعه است و جذابیت برخی از متون کهن می‌تواند نوجوانان و جوانان و حتی کودکان را به سمت و سوی مطالعه هدایت کند، که کتاب «ابن خلدون» از جمله است که توسط دانش آموزان در کتابخانه عمومی معراج شهرستان خنداب معرفی و جمع خوانی شد.
معرفی کتاب مقدمه ابن خلدون
«مقدمه ابن خلدون» اثری است دو جلدی از عبدالرحمن بن خلدون که محمد پروین گنابادی کار ترجمه آن را به عهده داشته است. این اثر که یکی از بزرگ ترین و برجسته ترین آثار موجود در عرصه تاریخی و علمی جهان اسلام به شمار می رود، یکی از نخستین کتاب هایی است که در آن به فلسفه ی تاریخ، اقتصاد سیاسی، جامعه شناسی و عدالت اجتماعی پرداخته شده است. عبدالرحمن بن خلدون یا آن طور که می شناسیم، ابن خلدون در این گنج ارزشمند به تمامی علومی که در زمان وی شناخته شده بودند اشاره داشته؛ به همین دلیل مقدمه ابن خلدون را می‌توان به مثابه ی یک دایره المعارف علمی و تاریخی دانست. از جمله مواردی که در کتاب «مقدمه ابن خلدون» به آن پرداخته شده می توان به اجتماع انسانی، جغرافیای اقلیم ها و قسمت های قابل سکونت زمین، تاثیرات آب و هوا بر حالات انسانی، غیب گویی و چیستی رویا، عمران و تمدن و آثار آن، بادیه نشینی و زندگی قبیله ای، سلسله، خلافت و منصب های حکومتی، مفهوم خودکامگی، معنای عهد و بیعت، جنگ، نحوه ی تاسیس شهر، کالا و ارزاق و احتکار، صنایعی چون کشاورزی، بافندگی، طب، بنایی، مطالب مرتبط با اندیشه و عقل تجربی، دانش های بشری و علوم مختلف نظیر علم حدیث، تعبیر خواب، تصوف، هندسه، فلاحت و علوم عددی اشاره کرد.
از ویژگی‌های مثبت نسخه ی پیش رو، ترجمه ی دقیق و روان "محمد پروین گنابادی" که امکان بهره بردن هرچه بیشتر از مطالب جذاب و حائز اهمیت کتاب مقدمه ابن خلدون را برای خوانندگان فراهم می نماید. مترجم در ابتدای کتاب، مطالبی پیرامون آثار «ابن خلدون، احوالات او، عصری که در آن می زیست و همچنین مهم ترین حوادث زندگی "ابن خلدون" ارائه می کند تا مخاطب بیشتر با این دانشمند فرزانه و نامی آشنا شود
با عبدالرحمن بن خلدون آشنا شوید
ابوزید عبدالرحمن بن محمد بن خلدون حضرمی معروف به «ابن خلدون» در سال ۷۳۲ ه‌جری قمری / ۱۳۳۲ میلادی در تونس متولد شد. خانوادهٔ او از اعراب جنوبی عربستان بودند که پس از پیروزی مسلمانان بر مردم اسپانیا وارد این شهر شدند و تا زمانی که بین آن‌ها و مسیحیان اختلافی پیش آمد در این شهر بودند و پس از آن به سمت تونس حرکت کردند و در آنجا ساکن شدند. در دوران کودکی ابن خلدون، بزرگان دینی که از اسپانیا به تونس سفر می‌کردند در خانهٔ آن‌ها توقف می‌کردند و همین امر باعث شد ابن خلدون از کودکی و به وسیلهٔ این افراد قرآن، فقه، تصوف، اخلاق، کلام، مردم‌شناسی، جامعه‌شناسی، نجوم، اقتصاد، تاریخ، هندسه، جبر، حساب، لغت، فلاحت، طلسمات، شعر، آداب و تعلیم، منطق، ریاضی، فلسفه، سیاست، منشی‌گری و کارهای مربوط به حکومت را بیاموزد.
ابن خلدون کتاب «العبر و دیوان المبتداء و الخبر فی ایام العرب و العجم و البربر» را نوشت. این کتاب مقدمه‌ای بسیار معروف دارد و در آن به خوبی می‌توان دانش و چند بعدی بودن ابن خلدون را مشاهده کرد. او به رویکرد انتقادی و تحلیلی بسیار اهمیت می‌داد، نکته‌ای که مورخان پیش از وی در نظر نمی‌گرفتند. او در مقدمهٔ خود گفته‌هایش را به طرق مختلف اثبات کرده و گاهی منابعی که استفاده کرده را نیز مورد انتقاد قرار داده‌است. او علم عمران را بنیان نهاد. علمی که ما امروزه به آن جامعه‌شناسی می‌گوییم و برای شناخت و بررسی اخبار تاریخی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در واقع علم اصول تاریخ است. ابن خلدون در سال ۸۰۸ ه‌جری قمری / ۱۴۰۶ میلادی در سن ۷۳ سالگی در قاهره فوت کرد.
∎