رضا فرهمند -کارگردان فیلم «لولی»- که به عنوان یکی از فیلمسازان اول در چهلوسومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، در گفتوگو با ایسنا در مورد اولین تجربه فیلم داستانی بلندش یادآور شد: بنده با موضوع فیلم داستانی بلند بیگانه نیستم زیرا اغلب فیلمهای مستندی هم که ساختم اولا بلند بودند و دوما داستانی را در فیلم روایت کردم. مستندهای من صرفا مصاحبهمحور نیستند و فیلم در یک خط داستانی حرکت میکند؛ همین سبک مستندسازی هم باعث شد که مرزی بین آثار مستند و داستانی در فیلمهایم وجود نداشته باشد، این امر سبب شد که تصمیم بگیرم فضای کاری خودم را تغییر بدهم.
این کارگردان خاطرنشان کرد: من تا به حال فیلم داستانی کوتاه هم نساخته بودم و به همین منظور با یک فضای ناشناحته روبهرو بودم، بنابراین از یک سو باید در یک فضای داستانی کامل حرکت میکردم و از سوی دیگر ریسکهای زیادی را میپذیرفتم، البته پیش از این در مستندهای جنگی خودم ریسکهای زیادی را متحمل شده بودم اما اینجا یک قدری فضا متفاوت است.
فرهمند یادآور شد: پس فضای فیلم داستانی بلند برای من ناشناحته و پر ریسک بود، ریسک کار من جایی بیشتر شد که سرمایهگذار و فیلمنامهنویس کار هم خودم بودم. در حالی که پیش از این به عنوان کارگردان در یک مستند حضور داشتم که قرارداد و سرمایهگذار داشت اما اینجا صفر تا صد کار با خودم بود و این برای یک فیلمساز اولی خیلی سخت است. در کنار فیلم اولی بودن و رفتن به سمت سینمای مستقل ، در انتخاب بازیگران هم ریسک کردم و به جای انتخاب بازیگران سرشناس به سمت نابازیگر رفتم و از این جهت در جشنواره جزو معدود فیلمهایی هستیم که بازیگر سرشناسی در کارمان حضور ندارد.
این کارگردان ابراز کرد: من سعی کردم به ریشههای مستند وفادار بمانم وگرنه پیش از من مستندسازانی همچون محمد کارت و لاهوتی هم هستند که از مستند به فیلم داستانی بلند رفتند اما آنها در فیلمهای خودشان هم سرمایهگذار داشتند و هم از بازیگران سرشناس استفاده کردند و من هم قطعا در فیلم دوم خودم به سمت بازیگران سرشناس میروم اما در فیلم اول سعی کردم قدرت خودم را محک بزنم.
فرهمند تصریح کرد: به نظرم فیلم «لولی» یک اتفاق جدید در جشنواره خواهد بود چون ما در فرم و روایت فیلم و همچنین انتخاب بازیگر متفاوت عمل کردیم. البته این ریسکپذیری من به خاطر مستندسازی بود. قطعا نابازیگر داشتن برداشتهای شما را افزایش میدهد و ممکن است بازیگر تا پایان کار کنار شما نماند اما من ریسک را پذیرفتم و جواب هم داد.
این کارگردان افزود: ما در فرم کاملا متفاوت بودیم، من در مستندهای خود به ویژه شرایط جنگی و سخت با دو دوربین کار کردم و در تدوین کاتهای سریع زدم اما در اینجا با دوربینی کاملا آرام همراه خواهید بود، ۸۰درصد فیلم پلان سکانس و تدوین آرام دارد و میتوان گفت دوربین ما شخصیت دارد.
وی در مورد بازیگر نقش اول مرد و زن این فیلم گفت: در نقش اول مرد و زن پیشنهاد بازیگر خوب داشتیم اما من نابازیگر را انتحاب کردم تا خودم را محک بزنم، به هرحال هر کارگردان موظف به بازیگردانی و کارگردانی خوب است تا بتواند از بازیگر خود بازی بگیرد.
این کارگردان یادآور شد: در انتخاب نقش اول مرد نیازمند یک شخصی بودیم که بتواند با لکنت حرف بزند، بازیگری که ما انتخاب کردیم یک نابازیگر بود که قبلا لکنت داشته ولی خوب شده بود، بقیه بازیگران تجربه فیلم کوتاه و تلویزیونی و حتی تئاتر داشتند اما بخش اصلی فیلم ما که حول محور بازیگر اول مرد است از یک نابازیگر استفاده کردیم که ریسک بزرگی بود.
فرهمند یادآور شد: وقتی ما از نابازیگر استفاده میکنیم باید مراقبت کنیم که همه وزن فیلم روی بازیگر نباشد، از این رو موفقیت فیلم ما آنجایی است که بخشی از کار روی دوش دوربین، موسیقی و حتی صداگذاری است. در واقع همکاران ما همه به زوایای مختلف فیلم فکر کردند.
وی تصریح کرد: وقتی شما بازیگر سرشناس دارید خیالتان از برخی موارد راحت است اما در اینجا ما در همه زاویا کار کردیم. صحنه ما سبک خود را دارد و همه در کنار هم کار را جلو میبرند و عناصر ما کامل هماهنگ هستند ولی ادای روشنفکری هم نداریم و همانند برخی فیلم اولیها هیجان زده عمل نکردیم.
فرهمند در خصوص موضوع این فیلم اظهار کرد: موضوع فیلم ما کاملا اجتماعی با نگاه به فضاهای چندفرهنگی است، ما در این فیلم چند نفر به زبان ترکی، افغانی، فارسی و کردی داریم که دور هم جمع میشوند و با خرده داستانهای خود حول محور داستان اصلی میچرخند و همه درگیر بازیگر اصلی که لکنت زبان دارد میشوند.
وی با بیان اینکه یک سال و نیم درگیر ساخت این فیلم هستیم، ادامه داد: خوشحالم که در این دوره جشنواره حضور دارم زیرا ما در این دوره همه نگاههایی که در سینما وجود دارد را در جشنواره میبینیم و از این جهت ویترین امسال جشنواره کامل است.
فرهمند بیان کرد: جشنواره فیلم فجر جشن سینمای ایران است اما سال پیش به نظرم جشنواره سینمایی ایران نبود و ما با یک جشنواره دفاع مقدسی روبهرو بودیم و از این جهت خوشحالم که سال پیش فیلم ما به جشنواره نرسید.
انتهای پیام