دکتر سیما اورنگ در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به برگزاری هفته ملی مبارزه با سرطان در خصوص تاثیر پیشگیری از سرطان با کاهش وزن اظهار کرد: خطر بسیاری از بیماری‌ها از جمله سرطان، در افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند؛ افزایش می‌یابد. برآورد شده که درصدی از کل موارد مرگ و میر سالانه مرتبط با سرطان، ناشی از اضافه وزن یا چاقی است.
وی افزود: برخی از انواع سرطان‌ها مانند سرطان پستان در زنان یائسه، روده بزرگ، رحم، کلیه، مری، پروستات و ریه، رابطه تنگاتنگی با افزایش وزن بدن دارند.
رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای غیر واگیر مرکز بهداشت خوزستان گفت: همچنین اضافه وزن و چاقی با ابتلا به بسیاری از بیماریهای دیگر مانند بیماریهای قلبی، سکته مغزی، فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت نوع دو، آرتروز، آسم، قطع نفس (آپنه) هنگام خواب، بیماریهای کیسه صفرا، اختلالات قاعدگی، اختلالات روانی مثل افسردگی در ارتباط است.
اورنگ عنوان کرد: متاسفانه جامعه ما نیز به سمت کم تحرکی، پُرخوری و در نتیجه افزایش وزن در حال حرکت است به طوری که حدود نیمی از جمعیت مردان و زنان ایرانی اضافه وزن دارند.
نقش کاهش وزن در پیشگیری و بهبودی پس از ابتلا به سرطان
وی بیان کرد: شواهد موجود حاکی از آن است که حفظ وزن مناسب بدن در پیشگیری از سرطان مهم است و حتی در روند بهبود بیماران مبتلا به سرطان نیز تاثیرگذار است. علاوه بر افزایش وزن در دوران بزرگسالی که با افزایش خطر سرطان مرتبط است، بالا بودن وزن هنگام تولد نیز احتمالا رابطه مختصری با افزایش خطر بروز سرطان دارد. ممکن است حتی تغییرهای مکرر وزن، رابطه‌ای با افزایش خطر بروز سرطان داشته باشد.
رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای غیر واگیر مرکز بهداشت خوزستان گفت: افزایش وزن پس از درمان سرطان نیز مهم است. در بیماران مبتلا به سرطان بهبود یافته، امکان دارد افزایش وزن موجب ایجاد بیماریهای دیگر شود و میزان بقای مرتبط با سرطان و میزان بقای کل را کاهش دهد. علاوه بر آن، در بیماران مبتلا به سرطان که درمان شده‌اند، خطر ایجاد سرطان‌های ثانویه و بیماریهای دیگر، مانند بیماری قلبی و دیابت بیشتر است که این بیماری‌ها رابطه نزدیکی با اضافه وزن دارند.
چاقی یا اضافه وزن چیست؟
وی عنوان کرد: مفهوم چاقی یا اضافه وزن این است که مقدار چربی بدن نسبت به بافت کم‌چرب بدن مانند عضلات، بسیار زیاد است. تعاریف متعددی در این زمینه وجود دارد اما یک تعریف علمی که مورد قبول بیشتر صاحبنظران است، استفاده از شاخص توده بدنی (BMI) است.
اورنگ گفت: معمولا BMI بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ طبیعی در نظر گرفته می‌شود. میزان کمتر از ۱۸.۵ به عنوان کمبود وزن و میزان بیش از ۲۵ به عنوان اضافه وزن در نظر گرفته می‌شود. مقادیر بیش از ۳۰ به عنوان چاقی و موارد بیش از ۴۰ به عنوان چاقی بسیار شدید در نظر گرفته می‌شود.
وی افزود: یک شاخص دیگر برای تعریف چاقی، اندازه دور کمر است. یک اصل کلی وجود دارد که دور کمر بزرگ‌تر از ۸۰ سانتی‌متر برای زنان یا ۹۴ سانتی‌متر برای مردان، ممکن است موجب افزایش خطر بیماری شود. افرادی که اندازه دور کمرشان بیشتر باشد، در معرض خطر زیادتر ابتلا به بیماریهای مختلف، از جمله بیماریهای قلبی عروقی و احتمالا سرطان قرار دارند.
رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای غیر واگیر مرکز بهداشت خوزستان گفت: نسبت دور کمر به دور ران (WHR) نیز برای برآورد چربی داخل شکمی به کار می‌رود و در زنان و مردان با عوامل خطر چندین بیماری ارتباط دارد.
وی با اشاره به دلایل تاثیر چاقی در خطر ابتلا به سرطان بیان کرد: به طور مثال میزان بافت چربی در افراد چاق بیشتر است که این بافت چربی می‌تواند هورمون‌هایی مانند انسولین یا استروژن را تولید کند و امکان دارد موجب رشد سلول‌های سرطانی شود.
شیوه‌های کاهش وزن
اورنگ عنوان کرد: یکی از مهم ترین شیوه‌ها در این زمینه تغییر در شیوه زندگی است و باید اهداف دست‌یافتنی را برای خود تعریف کرد تا منجر به محدودیت دریافت کالری و افزایش فعالیت بدنی شود.
رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای غیر واگیر مرکز بهداشت خوزستان گفت: بهتر است به جای برنامه‌ریزی‌های دست‌نیافتنی، تغییرهای کوچک و ادامه‌داری در رژیم غذایی در نظر گرفته شود. مثلا در قدم اول، کاهش وزن به میزان ۵ تا ۱۰ درصد از وزن فعلی مناسب است و دیده شده که کاهش معنی‌داری در عوامل خطر بیماریهای مختلف به همراه داشته است. بعد از دستیابی به کاهش وزن اولیه، در صورت لزوم می‌توان برای کاهش وزن بیشتر اقدام کرد.
وی افزود: اگر کالری دریافتی را حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلوکالری در روز کاهش دهید، می‌توانید هفته‌ای نیم تا یک کیلوگرم وزن خود را کم کنید. برای اینکه به این هدف برسید تلاش کنید دریافت روزانه خود را ۳۵۰ کالری کم کنید و با ۳۰ دقیقه ورزش نیز، ۱۵۰ کالری دیگر بسوزانید.
اورنگ ادامه داد: ورزش نه تنها به کاهش وزن کمک می‌کند بلکه کاهش وزن را به مدت بیشتری نگه می‌دارد. لازم نیست ورزش‌های سنگین انجام دهید. حتی ورزش سبک کالری‌ها را می‌سوزاند و موجب کاهش خطر بیماری می شود.
لاغری با رفتاردرمانی
رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای غیر واگیر مرکز بهداشت خوزستان گفت: تغییرهای رفتاری مانند مدیریت استرس، شیوه‌های حل مساله و حمایت اجتماعی نیز در این زمینه بسیار مهم است. رفتاردرمانی وقتی با دیگر تلاش‌های کاهش وزن ترکیب شود، می‌تواند در کاهش وزن به ویژه در سال اول مفید باشد.
وی افزود: بعضی از افراد رفتارهای غذایی ناسالم و افراطی دارند مانند بی‌اشتهایی عصبی و پراشتهایی روانی. برخی نیز در مورد افزایش زیاد در اندازه اندام و وزن خود نگران هستنند که رفتاردرمانی در این افراد، موثر است.
دارودرمانی و لاغری
اورنگ گفت: درمان‌های دارویی تنها در برخی از موارد و آن هم اگر همراه با اصلاح شیوه زندگی مانند رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی و رفتار درمانی باشد، موثر است.
وی ادامه داد: این داروها می‌توانند سبب عوارض جانبی خطرناکی شوند و بیماران باید تنها با تجویز پزشک یا متخصص تغذیه آن‌ها را مصرف کنند.
رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای غیر واگیر مرکز بهداشت خوزستان عنوان کرد: جراحی یک انتخاب برای بیمارانی است که چاقی شدیدی دارند و به عنوان بخشی از یک برنامه جامع زمانی استفاده می‌شود که همراه با رژیم غذایی، ورزش و حمایت اجتماعی باشد. جراحی همچنین می‌تواند در بیمارانی که درمان دارویی موفقیت‌آمیزی نداشته‌اند و شدیدا چاق هستند، مورد توجه قرار گیرد.
توصیه‌هایی برای تغییر در شیوه زندگی
وی افزود: رسیدن به وزن مناسب و حفظ آن بسیار مهم است. البته پیش از در نظر گرفتن دیگر درمان‌های کاهش وزن، باید سبک زندگی خود را به گونه‌ای تغییر دهید که موجب کاهش مقدار غذای مصرفی و همچنین افزایش سطح فعالیت شود.
انتهای پیام