هفته هفدهم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران در حالی از امروز آغاز می‌شود که جامعه ورزش و فوتبال هنوز در شوک اتفاقات زشت هفته گذشته است؛ هفته‌ای که رساانه‌ها از آن به عنوان «هفته سیاه اخلاق» نام بردند. هفته‌ای که فوتبال طی آن اخلاق را به معنای واقعی کلمه باخت. 
چنین اتفاقات زشتی در حالی رخ می‌دهد که پیش از این بار‌ها از درآمد نجومی ارکان انضباطی فوتبال بابت جریمه‌های نقدی مطلب در رسانه‌ها منعکس شده، جریمه‌هایی که تنها درآمد فدراسیون را بالا برده است، اما کوچک‌ترین تأثیری در متخلفان نداشته و باعث نشده است حداقل کمی اخلاق و فرهنگ به فوتبال و اهالی آن تزریق شود. حالا هم این قطار همچنان بر همان ریل در حال حرکت است. ساکت الهامی، مربی نساجی بعد از توهین‌هایی که انجام داد بلافاصله استعفا کرد و حالا کمیته انضباطی برای این مربی مستعفی و بیکار پنج ماه محرومیت و مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان جریمه درنظر گرفته که البته این دومی مهم‌تر از جریمه اول است، چون به هرحال پول قابل توجهی است. 
خب سؤال اینجاست که آیا این جریمه می‌تواند باعث جلوگیری از تکرار چنین رفتار‌هایی شود؟ به قول ابراهیم قاسمپور، پیشکسوت فوتبال: «در فدراسیون و باشگاه‎ها به جریمه به عنوان یک عامل درآمدزا نگاه می‌کنند و جریمه‌ها و محرومیت‌های در نظر گرفته شده چه برای بازیکن و چه مربی، جنبه بازدارندگی ندارد و به اندازه‌ای نیست که چنین اتفاق‌هایی دیگر تکرار نشود.» با این توضیح کوتاه قطعاً پاسخ سؤال منفی است، چون به قول همین پیشکسوت: «مسئولان فوتبال چه در فدراسیون و چه در باشگاه‌ها، برای اخلاق‌گرایی، برنامه و اولویتی ندارند و نتیجه‌گرایی باعث شده است مسائل فرهنگی و اخلاقی جایی در برنامه‌های مدیران نداشته باشد.»
بله اخلاق در فوتبال ما اولویت ندارد که اگر داشت کارمان به اینجا کشیده نمی‌شد. همین حالا ساکت الهامی جلوی چشم است، اما ظاهراً همه یادشان رفته حامد لک در تبریز چه کرد یا محبی چگونه ورزشگاه یزد را تا مرز آشوب ملتهب کرد. شاید اگر مجبور نبودند الهامی را محروم هم نمی‌کردند تا او برود با تیمی دیگر قرارداد ببندد و باز هم فحش بدهد و بیشتر جریمه مالی شود، به هر حال ظاهراً این برای فوتبال مقرون به صرفه‌تر است. بد نیست باز هم به حرف‌های جالب ابراهیم قاسمپور توجه کنیم که می‌گوید: «یک دهه پیش «ف ک»‌ها در فوتبال ایران جولان می‌دادند که ابتدا با محرومیت روبه‌رو شدند، اما بعد بدون اینکه تاوان اتهاماتی را که متوجه‌شان بود بدهند، به فوتبال برگشتند. چنین برخورد‌هایی سبب شد فوتبال ایران روز به روز با فساد بیشتری روبه‌رو شود و مسائل غیراخلاقی در آن جولان بدهد.»
ابراهیم قاسمپور درست می‌گوید، اگر اراده‌ای در سیستم مدیریتی فوتبال باشد، می‌توان این جنجال‌ها و فساد را ریشه‌کن کرد، اما مسئله درست همین جاست که این اراده وجود ندارد. امروز به جرئت می‌توان گفت که مسئولان فوتبال بابت همین مبالغ هنگفتی که از جریمه‌ها عاید فوتبال می‌شود و هنوز هم معلوم نیست کجا خرج می‌شود بیشتر از آنکه به فکر ترویج اخلاق در فوتبال باشند به فکر افزایش جریمه‌های آن هستند بدون اینکه کارایی لازم را داشته باشد.