جوان آنلاین: مراسم تحلیف «دونالد ترامپ» به عنوان رئیس‌جمهور جدید امریکا در تاریخ ۲۰ ژانویه (یکم بهمن) با بازتاب‌های گسترده بین‌المللی همراه شده است و تحلیل‌ها و تفسیر‌های متنوعی درباره آن مطرح می‌شود. وب‌سایت ریاست جمهوری امریکا در واکنش به بازگشت ترامپ، این عبارت غلوآمیز را که «امریکا بازگشته است» به کار برده است، البته که هم ترامپ و هم طیف متحدانش در قدرت سعی دارند بیش از آنکه به عنوان سیاستمدار و دولتمرد شناخته شوند، در قامت سوپرمن‌های خیالی کنشگری داشته باشند. 
ترامپ در همان ساعات نخستین حضورش در کاخ سفید ده‌ها فرمان اجرایی را امضا کرده که بسیاری آن را عجیب توصیف کرده‌اند، با این همه ترامپ به جای تعارفات معمول، در سخنرانی‌اش طیف متنوع و قابل توجهی از بحران‌هایی را که امریکای کنونی با آنها روبه‌رو است، مورد اشاره قرار داد. سانسور دولتی و نبود آزادی، بحران مهاجران، فعالیت وسیع باند‌های تبهکاری، بحران کنترل مرزی، ورشکستگی اقتصادی امریکا، گسل میان نخبگان و دولت، بحران جنسیت، بحران تولیدات صنعتی، شکاف میان خواست دولت و نظامیان، بی‌اعتباری روز‌افزون امریکا در جهان، نبود امنیت و عظمت در امریکا، همه و همه تنها بخش کوچکی از بحران‌هایی بودند که ترامپ به طور صریح به آنها اشاره کرد. این مسئله حامل این پیام است که امریکای کنونی به معنای واقعی کلمه وضعیت وخیمی دارد و باید میان تصویرسازی‌های خیالی از این کشور و واقعیت‌های عینی آن، تمایز‌های صریحی و جدی را قائل شد، از این رو ایده افول هژمونیک امریکا در عرصه نظام بین‌الملل، به هیچ عنوان یک ایده بی‌پایه و اساس نیست و مصداق‌های عینی دارد که رئیس‌جمهور جدید امریکا هم به آنها در جریان سخنرانی خود اشاره داشته و البته که نسبت به آنها هشدار داده است. 
نکته دیگر که مرتبط با مسئله اول است، به این موضوع اشاره دارد که اساساً فردی نظیر ترامپ از ظرفیت‌های لازم برای اصلاح امور در امریکا و ایجاد ثبات در این کشور برخوردار نیست. به بیان ساده‌تر، اگر ژست‌های ترامپ و اطرافیانش را کنار بگذاریم، آنها اهرم‌های لازم را برای احیای موقعیت امریکا و ایجاد بهبود در شرایط این کشور در حوزه‌های گوناگون در اختیار ندارند. 
اکنون بسیاری از تئوریسین‌های سیاست و اقتصاد بین‌الملل این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا ترامپ با سیاست‌های اقتصادی خود (نظیر کاهش میزان مالیات‌گیری یا مقررات‌زدایی از اقتصاد) که کاملاً به نفع طبقه ثروتمند هستند و متحدان سنتی تجاری و اقتصادی امریکا را از این کشور دور می‌کنند، قصد دارد وضعیت امریکا را بهبود بخشد؟ سیاست‌هایی که ثروتمندان را پولدارتر و آحاد جامعه امریکا را تضعیف خواهند کرد. آیا ترامپ با تحمیل سیلی از تعرفه‌های گمرکی بر صادرات کشور‌های مختلف جهان از جمله متحدان امریکا به این کشور می‌خواهد اقتصاد امریکا را به نقطه اوج برساند؟ 
آیا این سیاست موجب نخواهد شد حتی دوستان بین‌المللی امریکا و شرکت‌های بزرگ از این کشور دوری کنند؟ آیا ترامپ با سیاست‌های پوپولیستی خود که سطح شکاف‌ها و قطبی‌گرایی سیاسی و اجتماعی در امریکا را به شدت افزایش داده و تعمیق کرده است، می‌خواهد موقعیت بین‌المللی کشورش را ارتقا بخشد؟ آیا با ایجاد هرج و مرج می‌تواند فضایی ایجاد کند که دود این مسئله به چشم امریکایی‌ها نرود؟ آیا اساساً در فضای تنش و آشوب که ترامپ و ترامپیست‌ها ایجاد می‌کنند، امریکا امکان رشد خواهد داشت؟
شرط اصلی و اولیه ایجاد رشد و قدرت‌گیری، وجود ثبات و آرامش و کاهش عدم‌قطعیت‌هاست. اگرچه ترامپ فهرستی از بحران‌های امریکای کنونی را در مراسم تحلیف خود به زبان آورد، با این حال او آن فردی نیست که بتواند به امریکا در وضعیت کنونی و آینده‌اش کمک کند و حتی هیچ بعید نیست سطح بحران‌ها برای امریکا را دوچندان هم کند!
منبع: الف