لب مطلب؛ استقلال بد بود و شمس‌آذر سزاوار این پیروزی
صاحب‌خبر - عبدالله دارابی: همگان منتظر شروع نیم‌فصل دوم لیگ بیست‌وچهارم و تحول تیم استقلال برای جبران مافات بودند اما آنچه برای این تیم در نخستین دیدار از دور برگشت لیگ برتر و در برابر تیم قعرنشین شمس‌آذر رقم خورد حاکی از فرسنگ‌ها فاصله بین انتظار و واقعیت بود! واقعیتی که ریشه در عوامل مختلفی داشت؛ از تغییرات دیر و صد البته بدهنگام مدیریتی تا سلسله تصمیمات نامناسب و سوال‌برانگیز مدیریتی و فنی، عدم بهره درست از تعطیلات نیم‌فصل، کمبود بازیکن و...! مجموع این عوامل به اضافه انگیزه و تلاش تیم شمس‌آذر، شکست استقلال پس از ۸۹۲ روز در ورزشگاه آزادی را رقم زد. واقعا انتظار نمی‌رفت شمس‌آذر قزوین (شگفتی‌ساز فصل قبل) که تاقبل از این دیدار پانزدهم جدول بود و اوضاع بحرانی‌ای هم داشت، بتواند با سرمربی جدیدش، مهدی رحمتی، استقلال را ببرد ولی این تیم، نخستین برد این سرمربی برابر آبی‌پوشان را رقم زد، آن هم به اتکای تلاش درخور بازیکنانش و فهم درست کادر فنی‌اش از چگونگی تقابل برابر تیم‌های بزرگ یعنی بستن فضاها، تراکم در دفاع و استفاده از ضدحملات. آنها بر همین اصل نیز به گل رسیدند؛ توپی را که دقیقه ۶۴ استقلالی‌ها نتوانستند در ۱۸ قدم‌شان استفاده کنند تبدیل به ضدحمله‌ای سریع با حضور ۴ بازیکن در هجوم کرده، با پاسی در عمق دفاع استقلال به امیر شبانی رساندند تا او نیز کنج دروازه استقلال را به دقت نشانه گیرد و پیام‌آور شادی قزوینی‌ها شود؛ حربه درستی که ۳ بار دیگر در دقایق ۷۲، ۹۰ و ۳+۹۰ هم آنها را صاحب فرصت‌های گلزنی کرد ولی عکس‌العمل‌های حسینی و کم‌دقتی سلوکی مانع گلزنی مجدد شد. شاگردان رحمتی در این دیدار مالکیت توپ کمتری نسبت به شاگردان موسیمانه داشتند و همچنین فرصت‌های کمتری اما فرصت‌های کمتر آنها بسیار خطرناک‌تر از فرصت‌های بیشتر آبی‌پوشان بود؛ آنها ۲ بار در ۶ قدم استقلال، فرصت‌شان را هدر دادند، یک بار تیر دروازه استقلال و ۲ بار هم واکنش حسینی سد راه‌شان شد و جالب اینکه همه اینها در نیمه دوم رخ داد! استقلال نیز در دقایق ۲۹ و ۳۱ روی ضربات ایستگاهی امیرعلی صادقی، دقیقه ۵۴ با شوت رضاوند و دقیقه ۶۶ با سر مرادمند، دروازه میهمان را تهدید جدی کرد که هر بار محسن فروزان، سنگربان تازه به لیگ برگشته شمس‌آذر، با مهار خود میزبان را ناکام گذاشت. موسیمانه که در این بازی نسبت به بازی‌های قبلی با کمبود نفرات بیشتری مواجه بود، اصرار بی‌جهتی نیز بر حضور ۹۰ دقیقه‌ای مسعود جمعه بی‌اثر داشت، بازیکنی که در کنترل توپ و پاس دادن درست و به موقع نیز مشکل دارد! او در نیمه اول و در حالی که با یک پاس می‌توانست تیمش را صاحب موقعیت خوبی کند، با پاسی اشتباه مانع از این مهم شد؛ ایرادی که به دفعات در این بازی از سوی وی دیدیم! حال آنکه بلانکوی کنار گذاشته شده با توجه به دوندگی، تلاش در پرس دفاع حریف و توانایی در ایجاد موج بعدی حمله، بهتر از وی می‌توانست به استقلال کمک کند. اصلا سوالی جدی در برابر جذب جمعه و اصرار بر حضور فیکسش در بازی وجود دارد که جوابی متقن برایش نمی‌یابیم! مجموع این رخدادها ثمره‌اش پیروزی شیرین شاگردان رحمتی در تهران و شکست استقلال شد که موسیمانه هم به درستی اشاره کرد که تیمش تا فردا نیز نمی‌توانست گل بزند، در صورتی که خودش قبل بازی از نبود بهانه برای نبردن حریف گفته بود! استقلال، شمس‌آذر را موقتا از بحران خارج کرد و اوضاع خودش بدتر از قبل شد، حال آنکه توقعات از موسیمانه پس از ۹۰ روز حضور در ایران، متفاوت‌تر از این بود.∎