به گزارش ایرنا، خشکی تالاب میانکاله در سال‌های اخیر به یکی از نگرانی‌های جدی محیط‌زیستی تبدیل شده است و مسوولان و کارشناسان امر نسبت به وضعیت بحرانی این تالاب هشدار داده‌اند و اکنون آثار خشکی به وضوح قابل مشاهده است و این روند خشکی تالابی که با عنوان بهشت پرندگان از آن نام برده می شود از غرب منطقه آغاز شد و به تدریج به نوار جنوبی این تالاب کشیده شده است.
تالاب لب شور میانکاله یک تالاب وابسته به دریا است و عمده آبی که در خلیج و تالاب وجود دارد یعنی تا ۸۰ درصد آن ازطریق دریا تامین می‌شود.در دهه اخیر بررسی‌ها نشان داده پسروی دریای خزر اثراتش را در تالاب و خلیج میانکاله به‌ویژه در پهنه غربی استان مازندران به همراه داشته و سطح قابل توجهی از تالاب با خشکی مواجه شده است.
دغدغه مهمی که ازسوی کارشناسان در این زمینه هشدار داده شده این است با خشک شدن تالاب میانکاله علاوه بر از بین رفتن زیستگاه صدها گونه پرنده و آبزی شمال ایران نیز به کانون ریزگردها تبدیل شده که زنگ خطری جدی است.
میانکاله از لحاظ موقعیت جغرافیایی در جنوب شرقی دریای خزر و حوزه شهرستان‌های بندرترکمن، بندرگز، نوکنده و بهشهر از ۶۰ کیلومتر طول و حداکثر ۱۲ کیلومتر عرض برخوردار بوده و دارای امتداد شرقی - غربی است.
ثبت خلیج گرگان در سال ۱۳۵۴ به همراه تالاب میانکاله و «لپو زاغمرز» در استان مازندران به عنوان نخستین مجموعه تالاب بین‌المللی جهان در فهرست تالاب‌های کنوانسیون رامسر ثابت کرد این خلیج و نواحی اطراف آن یک مجموعه ارزشمند زیست محیطی است که علاوه بر حفظ چرخه زیست دریای خزر در معیشت جوامع محلی که حدود ۵۰۰ هزار تا یک میلیون نفر از جمعیت منطقه تحت تاثیر مستقیم خلیج گرگان هستند، اثرگذاری مستقیم دارد.
تالاب میانکاله از دهستان میانکاله در شهرستان بهشهر تا آشوراده در استان گلستان وسعت دارد و این منطقه به دلیل داشتن پهنه آبی مناسب با ذخایر غذایی غنی و آبزیان همه ساله پذیرای بیش از ۳۰ تا ۴۰ گونه از پرندگان مهاجر زمستان گذران و بیش از ۱۰۰ گونه از پرندگان بومی آبزی و کنارآبزی است.
این تالاب با داشتن پناهگاه حیات وحش به مساحت حدود ۲۲ هزار هکتار در حوزه مازندران و تنوع گیاهی از جمله درختان سازیل و انار وحشی که تغذیه برخی پرندگان را تشکیل می‌دهد توانست بیش از ۵۰۰ گونه جانوری را در خود جای دهد و به نوعی بهشت پرندگان استان نام بگیرد و با این تنوع زیستی به عنوان یکی از ذخیره گاه‌های زیست کره جهان از سوی سازمان‌های جهانی حفاظت از محیط زیست قرار گرفت.
تالاب میانکاله را باید بهشت پرندگان و پرنده نگری نام نهاد؛ سی و ششمین تالاب ثبت شده دنیا و نخستین تالاب ثبت شده در کنوانسیون تالاب‌های بین المللی رامسر و یکی از ۶۵۰ ذخیرگاه زیست کره جهان با ۴۸ هزار هکتار وسعت در شرق استان مازندران و در همجواری با استان گلستان واقع شده است و سالانه ۱۳۰ گونه از پرندگان مهاجر را با جمعیت حدود ۱.۵ میلیون بال میزبانی می کند.
در این پیوند مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران با اشاره به تاثیر کاهش بارش و برداشت بی‌رویه از منابع آبی منطقه بر میانکاله راهکار رهایی از خشک شدن این تالاب را پمپاژ آب از ضلع غربی اعلام کرد و گفت که این موضوع در دستور کار قرار گرفته است.
حسینعلی ابراهیمی کارنامی افزود: وسعت خشکی میانکاله به حدود ۱۲ هزار هکتار رسیده است که البته بارش‌ها بر کاهش یا افزایش سطح خشکی اثرگذار است.
وی در تعریف حیات وحش میانکاله از آن با عنوان به بهشت پرندگان و میزبان پرندگان مهاجر یاد کرد و ادامه داد: وجود مزارع پرورش ماهی، کشاورزی غرقاب در حوزه آبریز میانکاله موجب شده آب شیرین مورد نیاز به تالاب نرسد که بر افزایش سطح خشکی تالاب اثرگذار است.
مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران به لایروبی ۷۰ کیلومتری انهار اشاره و خاطرنشان کرد: باوجود لایروبی اما آب موردنیاز به میانکاله نمی‌رسد و در این زمینه ابزار و برخورد قانونی نداریم و از آب منطقه‌ای و سایر دستگاه‌ها درخواست حل این مشکل را داریم.
وی از پسروی آب دریای خزر به عنوان دیگر عامل تاثیرگذار در این خصوص نام برد و ادامه داد: باوجود آبگیری کانال در سال های اخیر اما بدلیل رسوب‌گذاری و عدم رعایت مسائل فنی به سرعت پُر شده که در سطح آبگیری تاثیر چندانی نداشته است.
ابراهیمی کارنامی گفت: کاهش بارش باران، بسته شدن راه ارتباطی تالاب به دریای خزر و برداشت بی‌رویه از منابع آبی منطقه چهره میانکاله را تغییر داده است که با تامین اعتبار این مهم شاهد کاهش مشکلات در این حوزه خواهیم بود.