صفرعلی جمالپور در گفت و گو با ایسنا، خسارت تحمیل شده به باشگاههای استان در ایام شیوع کرونا را سنگین دانست و اظهارکرد: شیوع کرونا و تعطیلی‌های مکرر و طولانی مدت دست کم ۵۰۰ میلیارد ریال خسارت به باشگاه‌ها و استخرهای خصوصی اهواز زد و متاسفانه آن طور باید و شاید حمایت نشدند و البته باشگاه داران و سرمایه گذارانی که توانسته‌اند باشگاه خود را حفظ و شرایط برای فعالیت ورزشکاران را فراهم کنند، کار بزرگی کرده‌اند.
وی در ادامه گلایه های خود از عدم حمایت دولت از باشگاههای خصوصی، تاکید کرد: این است سزای سرمایه‌گذاری در ورزش خوزستان که هر روز برخی از ارگان‌ها مثل سازمان آب و برق و شرکت گاز بدون در نظر گرفتن شرایط ورزش و باشگاه داران تهدید به قطع برق و آب آنها می‌کنند و اداره کل ورزش استان برای مقابله گرانی ورزش چه کرده است؟ چرا کسی پیگیر صدور قبض‌های نجومی نمی‌شود و برنامه وزارت ورزش برای حمایت از باشگاه‌ها در این چند سال چه بوده است؟
جمالپور افزود: به عنوان یک فعال ورزش و باشگاه‌دار به من حق بدهید که از این شرایط دل پرخونی داشته باشم و احساس کنم وزارت ورزش هیچ اقدامی برای باشگاه داران و کسانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، نکرده است. به من و همه فعالان باشگاه‌دار حق بدهید که بگوییم اثرات عدم حمایت از این صنف کمر ما را شکسته است. واقعیت این است وقتی هیچ گونه بسته حمایتی اختصاص داده نمی‌شود و یک باشگاه‌دار برای پرداخت قبوض یک ماهه قبض ۸۰ میلیونی آب، قبض ۶۰میلیونی برق، قبض ۵۰ میلیونی گاز به بن بست می‌خورد و این تعرفه‌های قبض‌ها حیات باشگاههای خصوصی را به خطر انداخته است.
جمالپور تاکید کرد: آیا با این همه پرداخت هزینه‌ها می‌توان مشکلات معیشتی فعالان باشگاه‌داری را حل کرد و امیدوارم از سوی مدیران ارشد ورزش کشور و در آستانه سفر رئیس محترم جمهوری مشکلات به صورت اصولی رفع شود و انتظار داریم هیات دولت صدای مشکلات باشگاه‌داران استان خوزستان را به خوبی بشنود. عده‌ای در ادارات استان پشت میز نشستند و برای آینده زندگی فعالان ورزشی خوزستان تصمیم‌گیری می‌کنند و تصمیماتی می‌گیرند که سفره این قشر کوچک و کوچک می‌شود.
او بیان کرد: ورزشکاران خوزستان نیز باید حمایت شوند زیرا جایگاه ورزش خوزستان در گذشته نه چندان دور بسیار شاخص بود و در بیشتر تیم‌های ملی تعداد زیادی ملی پوش خوزستانی داشتیم ولی الان به همان اندازه استعداد داریم اما به دلیل اینکه حمایت لازم را از آنها نداریم به جایگاه لازم در عرصه های ملی نمی رسند و چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است.
این مدیر باتجربه ورزش خوزستان خطاب به رییس جمهور محترم دولت چهاردهم، گفت: آقای دکتر پزشکیان؛ شما درد ورزش را می دانید و می دانم که جایگاه تیم‌های مردمی در بین جامعه ورزش را می دانید و می خواهم در خصوص وضعیت باشگاههای نفتی و ورزش‌های فوتبالی و غیرفوتبالی که در این چندسال که با مصوبه‌های وزارت نفت به نابودی کشیده شدند با شما صحبت کنم. در همین سفر استانی راهی برای تغییر مصوبه پیدا کنید و شَر این مصوبه را از سر تیم‌های نفتی خلاص کنید. این موضوع مهم رضایت مردم شهرهای نفتی از جمله مسجدسلیمان و آبادان را در بر خواهد داشت. بیش از ۸۰ درصد ورزش خوزستان تحت حمایت وزارت نفت است و تیم هایی همچون ملی حفاری، پتروشیمی، پالایش نفت آبادان، مناطق نفت خیز جنوب و نفت مسجدسلیمان با تیمداری در لیگ‌های مختلف کشور این فرصت را برای جوانان خوزستانی فراهم کردند تا به ورزش حرفه‌ای بپردازند اما صدور ابلاغیه‌های پشت سر هم وزارت نفت موجب شد تا بسیاری از تیم‌ها و ورزشکاران استان خانه نشین شوند و این موضوع یک آسیب اجتماعی جدی برای استان قلمداد می‌شود.
وی یادآور شد: آقای رییس جمهورعزیز؛ مسجدسلیمان را همه می‌شناسند، همان شهر «اولین چاه نفت خاورمیانه» همان شهر اولین‌ها، شهری که همه چیزش حتی زندگی مردمش با نفت و گاز آمیخته شده و هنوز مردمش در کنار دیگر نواقص و تنگناهای شهری، با بوی همین نفت و گاز زندگی می‌کنند. مسجدسلیمان همان شهری است که همه آن را با وجود نعمت بزرگ نفت، شهری محروم از هر نعمتی می‌خوانند، شهری که باید محرومیت‌هایش را فریاد کند، در حالی که همه بر این محرومیت‌ها و نداشته‌ها اذعان دارند. با این وجود زندگی در این شهر و منازل آلوده در جریان است و مردم این‌جا درحالی که می‌دانند از اتاق‌شان نفت می‌جوشد، به زندگی ادامه می‌دهند. به عنوان فرزند خوزستان و بزرگ شده شهر مسجدسلیمان از شما تقاضا دارم بستری فراهم کنید تا تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان از این مصوبات دست و پا گیر وزارتخانه نفت رها پیدا کند.
جمالپور افزود: امروز فرصتی پیدا کرده ام تا بتوانم مشکلات ورزش خوزستان را با رییس جمهور در میان بگذارم و از محرومیت های چهار گوشه استان می‌گویم و نباید فقط به مشکلات شهرهای فوتبالی استان فعال در لیگ‌های کشور نگاه کنیم. امروز از شهرستان دشت آزادگان و میادین نفتی آن می‌گویم و سوال اینجاست این میادین چه سودی برای ورزش منطقه داشته است؟
وی گفت: شهرستان دشت‌آزادگان به مرکزیت شهر سوسنگرد را زمانی با هور، ماهی و پرنده می‌شناختند؛ اما طی این چند سال گذشته و کشف چندین میدان نفتی از جمله میدان عظیم آزادگان این شهر و شهر هویزه را با نفت می‌شناسند. واقعیت این است که این دو شهرستان در امر ورزش نیز محروم هستند. هویزه و دشت آزادگان نیز روزگاری دارای تیم‌هایی مثل شهرداری هویزه در زمان کریم نبی‌نعیم، شهردار وقت بود به طوری که این تیم در ششمین دوره لیگ‌برتر خوزستان قهرمان شد، هرچند با کم‌لطفی دیگران در دوره بعدی منحل و در حق جوانان با استعداد منطقه نامهربانی شد. استقلال سوسنگرد و استقلال بستان نیز از تیم‌های بزرگ منطقه بودند و علیرغم اینکه افراد زیادی را به تیم‌های استان تقدیم کرده‌اند ولی پس از طی مسیرهای پرفراز و نشیب و حتی کسب قهرمانی، به جای اینکه ارتقاء پیدا کنند، منحل شدند و هیچ کس هم جوابگوی این عدم پیشرفت جوانان و این تیم‌ها نیست.
جمالپور همچنین در خصوص ورزش هفت‌تپه نیز اظهار کرد: ورزش هفت‌تپه مثل سایر شهرها، سال‌های متمادی است که از توجه مطلوب و مناسب مسوولان شهرستان و متولیان بی‌بهره بوده است. احیای ورزش این شهر عزم همه مسوولان را می‌طلبد، چرا که هفت‌تپه با گذشته درخشانی که در فوتبال استان دارد، امروزه هیچ جایگاهی ندارد. اگر این منطقه در عرصه ورزش از سوی مسوولان، مدیران کارخانجات نیشکر هفت‌تپه حمایت شوند مطمئنا استعدادهای فراوانی وجود دارد که فرصت عرض‌اندام پیدا خواهند کرد. پس از سال‌ها محرومیت و مظلومیت، هفت‌تپه انتظار حمایت بیش از این را دارد و علاوه بر این شهرها باید ورزش شهرهای ایذه، باغملک، شادگان، ماهشهر، سربندر و خرمشهر را هم نگاه ویژه ای کنند.
انتهای پیام