به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، هفته گذشته در اختتامیه دهمین جایزه جهانی اربعین، ۴۵ اثر برگزیده در رشته‌های عکس، فیلم، سفرنامه، کتاب، شعر، فضای مجازی و نواها معرفی و از آفرینندگان این آثار تجلیل شد و محمدعلی ارزیده یکی از این برگزیدگان بود که به عنوان شایسته تقدیر در رشته کتاب شناخته شد.
کتاب «اربعین؛ قبله‌گاه اهل یقین» به قلم برزیده که توسط انتشارات شفیعی در ۴۰۲ صفحه منتشر شده یکی از آثار این پژوهشگر و نویسنده است. وی در مقدمه کتاب نوشت: ارزش، اعتبار و عظمت اربعین، با کلام جاودانه حضرت امام حسن عسکری(ع) جلوه ویژه ای پیدا کرد. آن حضرت در روایتی زیارت اربعین را یکی از نشانه های اهل ایمان برشمردند و با این سخن گهربار، همگان را تحت تاثیر قرار داده اند؛ به طوری که نه تنها شیعیان، بلکه سایر فِرَق هم در مقابل شکوه و عظمت اربعین سر تعظیم فرود آورده و با دیده احترام و تکریم، به آن نظر می کنند.
وی افزود: اربعین بر اساس اسرار خاص، حقایق ویژه و آثار چشم گیری که دارد، دارای ابعاد بسیار گسترده ای است و بدین جهت قبله گاه اهل یقین و میعادگاه عاشقان حسینی شده است؛ به نحوی که امروزه، همه عالم شاهد راهپیمایی میلیونی شیعیان و غیرشیعیان برای زیارت امام حسین (ع) در چنین روزی هستند. در این میان اصل مهمی که در یک زیارت باید به آن توجه شود، معرفت است.
این نویسنده اضافه کرد: در اکثر روایاتی که درباره فضیلت زیارت ائمه هدی(ع) به خصوص حضرت امام حسین(ع) وارد شده، عبارت از «عارفا بحقه» ذکر شده است. عنصر معرفت در کنار عشق و شور، لازمه زیارت مقبول و ارزشمند است. لذا شایسته است که زائران پرشور حسینی در ایام اربعین با نور معرفت به زیارت آن حضرت در کربلا نائل شوند تا حلاوت معنوی و باطنی زیارت کامل، کام آنان را شیرین کرده و آثاری ابدی برایشان به ارمغان آورد.
ارزیده ادامه داد: بر این اساس اهل معرفت، نسبت به بیان جلوه های معرفتی در زیارت اهتمام ویژه ای داشته اند. در این راستا و با این هدف و با بضاعتی ناچیز و در حد توان، اقدام به تالیف این کتاب شده و سعی بر آن بوده است که پیرامون حقایق اربعین از دیدگاه لغوی، قرآنی، روایی، عرفانی، تاریخی و ادبی مطالبی ارائه شود و در ضمن به گوشه ای از فضایل، آداب و آثار زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) نیز اشاره شود.
این کتاب در ۱۰ فصل تنظیم شده و به مباحثی همچون جایگاه عدد در معارف اسلامی و دیدگاه عرفانی، اربعین در قرآن و حدیث و عرفان، جلوه های عاشورایی اربعین، اربعین در افق کربلا، اعمال و آداب و آثار زیارت اربعین، جلوه های زیارت اربعین، حضرت زینب کبری(س) خورشید اربعین و اربعین در آینه شعر پرداخته شده است.
در بخشی از کتاب می خوانیم: سنت پیاده رفتن به زیارت امام حسین(ع)، سابقه ای به قدمت تاریخ تشیع دارد. این تشرف با پای پیاده در زمان ائمه اطهار(ع) با وجود خطرات و مشقات زیاد و سخت گیری های حاکمان جائر آن عصر، بسیار مورد توجه شیعیان بود و در انجام آن اهتمام داشتند ولی در سالیان بعد، حاکمان حکومت های شیعی مانند آل بویه و صفویه، سعی داشتند با تسهیل این امر، شیعیان را نسبت به آن ترغیب کنند. علما و بزرگان شیعه به تاسی از ائمه اطهار(ع)، اهتمام بسیار زیادی نسبت به انجام این سنت حسنه داشته اند. به عنوان نمونه مرحوم شیخ بهائی برای رواج فرهنگ زیارت به صورت پیاده در بین مردم، در سال ۱۰۰۹ هجری قمری از اصفهان عزم مشهد کرده و با پای پیاده به زیارت حضرت امام رضا(ع) رفتند.
زیارت کربلا با پای پیاده تا زمان مرحوم شیخ انصاری مرسوم بود و حتی نقل شده است که ایشان طبق نذری که داشتند با پای پیاده به زیارت امام رضا(ع) رفتند. مرحوم آخوند خراسانی نیز به همراه شاگردانشان با پای پیاده به زیارت کربلا مشرف می شدند. مرحوم میرزا حسین نوری اهتمام بسیاری به انجام این امر داشتند و هر سال در روز عید قربان به همراه جمعی از زائران امام حسین(ع) به پیاده روی از نجف تا کربلا اقدام می کردند و این سفر سه روزه به طول می انجامید. (صفحه ۱۸۷)