به گزارش مشرق، یکی از مهم‌ترین اجزای فیلم‌های سینمایی که می‌تواند بر تأثیرگذاری آنها بیفزاید، موسیقی متن این آثار است. به همین سبب است که در تاریخ ۹۷ ساله اهدای جوایز اسکار همیشه روی این شاخه تأکید زیادی صورت پذیرفته و البته نامداران بسیاری به لطف هنرهای عالی خود در ملودی‌سرایی، در این شاخه درخشیده و به کسب مجسمه طلایی نائل شده‌اند.
در رقابت امسال برای تصاحب این جایزه معتبر هم چهره‌های معروف و متعددی حاضرند و هر یک امیدوارند گوی سبقت را بربایند و روز ۱۳ اسفند که مراسم اهدای این جوایز در تالار «دالبی تیاتر» شهر لس‌آنجلس برگزار می‌شود، برای دریافت اسکار این رده به روی «سن» دعوت شوند.
امسال خبری از لودویگ گورانسون، آهنگساز نوآور سوئدی- امریکایی در عرصه این رقابت نیست و او همان سراینده‌ای است که طی ۶ سال گذشته دوبار برنده اسکار این رده شده است. گورانسون ابتدا در سال ۲۰۱۸ به سبب ساخت موسیقی متن فیلم کمیک بوکی «پلنگ سیاه» به این جایزه بسیار مهم رسید و سپس سال گذشته به خاطر ساخت موسیقی متن فیلم سیاسی- تاریخی و زندگینامه‌ای «اوپنهایمر» ساخته کریستوفر نولان یک بار دیگر به این جایزه دست یافت.
البته «اوپنهایمر» که راجع به زندگی و دستاوردهای خطیر و مهلکه‌ساز «جی رابرت اوپنهایمر» سازنده اولین بمب اتمی جهان است، برنده بزرگ دوره قبلی اسکار بود و بجز جایزه برترین موسیقی متن، در ۶ شاخه دیگر شامل اسکار بهترین فیلم نیز پیشتاز شد.
گمانه زنی خوش اقبال‌ها
امسال که خبری از نام لودویگ گورانسون در میان نامزدهای احتمالی «اسکار ۲۰۲۵» نیست، ۵ آهنگساز دیگر بیشترین بخت را برای نامزد شدن در این شاخه دارند. درست است که نامزدهای رسمی اسکار این رده و سایر شاخه‌های ۲۴گانه این جوایز تا پیش از جمعه ۲۹ دی که زمان اعلام رسمی و نهایی نام کاندیداهاست، مشخص نخواهند شد اما نشانه‌های موجود، واکنش‌ها بعد از اکران فیلم‌های برتر، اظهارات متخصصان امر و سمت‌وسوی مجامع سینمایی و نقدهای چاپ شده در رسانه‌ها گواهی می‌دهند که پنج هنرمند ذیل بالاترین شانس را برای رسیدن به اسکار موسیقی متن امسال دارند:
دانی‌یل بلومبرگ، سراینده موسیقی متن فیلم «خشن» (یا «بی‌رحم») که برِیدی کوربت آن را کارگردانی کرده است.
هانس زیمر، خالق مشهور و آلمانی موسیقی متن فیلم علمی-تخیلی «دون: قسمت دوم» که کارگردانی آن را دنیس ویله‌نوو کانادایی انجام داده است.
هری گرگسون ویلیامز، سازنده موسیقی متن «گلادیاتور ۲» که ریدلی اسکات مشهور و بریتانیایی خالق آن است و دنباله‌ای بر «گلادیاتور» فیلم بشدت تحسین شده سال ۲۰۰۰ وی به حساب می‌آید.
آلبرتو ایگلسیاس، سازنده موسیقی متن «اتاق کناری»، کار تازه پدرو آلمودووار فیلمساز غیرمتعارف، پرسابقه و ۷۶ ساله اسپانیایی.
کریس بووِرز، سراینده موسیقی متن «روبوت وحشی» یکی از موفق‌ترین و پرفروش‌ترین کارتون‌های امسال سینمای دنیا که کارگردانی‌اش را کریس ساندرز امریکایی انجام داده است.
دشواری‌های یک پیش‌بینی
پیش‌بینی اینکه کدام یک از هنرمندان دارای بالاترین شانس دریافت اسکار این شاخه را می‌برند، اگرچه غیرممکن نیست اما سختی‌های خاص خودش را دارد. موسیقی متن «گلادیاتور ۱» یک ربع قرن پیش تأثیری دیرپا روی ذهن و حافظه سینمادوستان گذاشت و خاطره‌ساز شد و در نتیجه احتمال دارد که آکادمی علوم سینمایی و هنرهای تصویری که اهداکننده اسکار است،
با توجه به تأثیرگذاری مشابه موزیکی که هری گرگسون ویلیامز، هنرمند ۶۴ ساله متولد منطقه ساکس انگلیس برای نسخه تازه این افسانه رومی و اساطیری ساخته، مجسمه طلایی این شاخه را به این هنرمند بدهد و او را صاحب مهم‌ترین دستاورد هنری خود کند.
البته هانس زیمر هم بحث و احتمال‌های ویژه مرتبط با خود را دارد و بعد از حدود ۵۰ سال موسیقی‌سازی برای فیلم‌هایی در انواع ژانرها و بخصوص آثار حادثه‌ای و علمی- تخیلی و البته کمیک استریپی شاید برای تنظیم و ارائه موسیقی «دون: قسمت دوم» یک بار دیگر به اسکار دست یابد. او که ۶۸ سال سن دارد، تا به حال برنده ۲ اسکار و ۴ «گرمی» (مطرح‌ترین جایزه مختص هنر موسیقی) شده و سه‌بار هم به کاندیدای «امی» (اسکار تلویزیونی) و یک مرتبه هم به نامزدی «تونی» (اسکار تئاتر) نائل آمده است.
قدر و ارزش هنری این مرد به حدی است که دیلی تلگراف، روزنامه معتبر بریتانیایی چندی پیش وی را یکی از ۱۰۰ چهره برجسته در قید حیات جهان با احتساب همه زمینه‌ها و حوزه‌ها نامید. البته آکادمی اسکار این عادت دیرین- خوب یا بد- را دارد که معمولاً از اهدای این جایزه به هنرمندانی که پیش‌تر برنده آن شده‌اند، ابا دارد و ترجیح می‌دهد این جایزه را به افرادی بدهد که قبلاً هرگز به اسکار نرسیده‌اند.
اگر شگفتی در راه باشد
اگر معتقد به شانس‌دار بودن بیشتر هانس زیمر و هری گرگسون ویلیامز در این رقابت ویژه نباشیم، طبعاً باید بپرسیم کدام یک از سه کاندیدای دیگر بخت بالاتری برای صید اسکار این شاخه دارند. آلمودووار به خاطر آداب و تفکرات متفاوت و نگاه موج نویی‌اش به مقوله سینما، معمولاً موسیقی متن را یکی از مهم‌ترین ادوات و حربه‌های کارساز برای تجلی فزون‌تر فیلم‌هایش تلقی نکرده و با وجود این آلبرتو ایگلسیاس برای فیلم «اتاق کناری» او موزیک ویژه و خیال‌انگیزی ساخته که گوشنواز است و به بهترین شکل این فیلم را همراهی می‌کند و اتفاقات آن را کامل‌تر و مفهوم‌رسانی آن را سریع‌تر و مقدورتر می‌سازد. دانی‌یل بلومبرگ هم یک موسیقی متن پرشتاب و با ریتم‌هایی هشداردهنده و اضطراب‌آور برای فیلم «خشن» فراهم آورده و ممکن است آکادمی علوم سینمایی در حرکتی دور از انتظار او را برنده مجسمه طلایی این شاخه کند و از این طریق یک شگفتی خلق شود.
هر اتفاقی روی بدهد، شکی نیست که شماری قابل توجه از فیلم‌های شاخص امسال سینمای جهان با رو کردن موسیقی‌های متن غنی بر میزان غنای این هنر افزودند و نقش و سهم آن را در تجلی هر چه بیشتر هنر هفتم فزون‌تر ساختند و این شاید از مهم‌ترین دستاوردهای هنری امسال باشد.