علی مهری، رئیس هیئت مدیره مؤسسه فرهنگی - هنری آوای باران و پدر اسباب بازی فکری ایران در گفتوگو با ایکنا میگوید: وقتی خودم پدر شدم و از روستا به شهر آمدم و زندگی آپارتمانی را دیدم، با خودم میگفتم این بچهها در این لانههای زنبور(آپارتمانها) چه کار میکنند؛ چطور روز را به شب میرسانند؟ پس به این فکر افتادم که به نحوی محیط آپارتمانی را غنی کنم. مثلاً اول به بازی «لِیلِی» فکر کردم. لِیلِی را در حیاط و کوچه بازی میکردیم اما دیگر در شرایط کنونی خانهها و خیابانها امکان انجام این بازی وجود نداشت. بعد به ساخت یک شهر کوچک پارچهای فکر کردیم که بچهها روی آن بازی کنند؛ کاری که ما روی خاک انجام میدادیم.