او در این برنامه به بیان تجربیات خود در مواجهه با این افراد پرداخت و ابعاد انسانی بحرانهای اجتماعی را به تصویر کشید.الویری در این گفتوگو به لحظهای خاص اشاره کرد که در آن با یک دختر کم سن و سال آواره صحبت کرده است.
این دختر با صدای کودکانهاش جملهای را بیان کرد که گویای عمق احساسات و تجربیات تلخ او و خانوادهاش بود: «اسرائیل باید دمپایی ما را ببوسد.»
این جمله نه تنها نشاندهنده خشم و ناامیدی این دختر از شرایط زندگیاش بود، بلکه نمایانگر روحیه مقاوم و پرشور او نیز بود. این خاطره، نمایی از واقعیتهای تلخ زندگی آوارگان را به نمایش گذاشت و اهمیت توجه به این قشر آسیبپذیر را در جامعه امروز یادآور شد.