به گزارش ایرنا، کتابهای «بانو شوکت سلامی؛ پیشگام آموزش و ژورنالیسم زنان در بوشهر» و «سرآغاز آموزش نوین دختران در بوشهر» نوشته سیدقاسم یاحسینی که به تازگی از سوی انتشارات «هامون نو» راهی بازار کتاب شده است با حضور شماری از علاقه مندان به کتاب و کتابخوانی رونمایی شد.
سیدقاسم یاحسینی در بخشی از کتاب «بانو شوکت سلامی؛ پیشگام آموزش و ژورنالیسم زنان در بوشهر» که نمایانگر زیست ژورنالی و آموزشی شوکت سلامی، بنیانگذار آموزش نوین برای دختران در بوشهر است، آورده است: «کتاب حاضر، ویژگی متفاوتتری نسبت به «صد سال مطبوعات بوشهر رکنی اساسی در روزنامه نگاری ایران» و همچنین «زن بوشهری در جنگ و فرهنگ» دارد.
وی نوشته است در باز نگردی انتقادی، براساس اسناد و مدارک نویافته و جدید و همچنین تحلیل آن دادههای خام با مطالب اصلی، متوجۀ برخی خطاهای تاریخی و اشتباهات و در عین حال عجیب خودم در تحقیقات پیشین شدم. متاسفانه این مطالب، عینا از سوی «محققانی» که مطلبی در بارۀ بانو شوکت سلامی نوشتند، بدون آوردن منبع یا در مواردی خیلی کم با ذکر منبع، تکرار شده است.
این مورخ همچنین در بخشی از مقدمه کتاب «سرآغاز آموزش نوین دختران در بوشهر» نیز نوشته است: «از جمله موضوعات کاویده نشده، تاریخ شکلگیری نخستین مدرسه دخترانه نوین در بوشهر و موانع و مشکلات فرهنگی، اجتماعی و حتی گفتمانی مقابل آن و همچنین تلاش و مساعی جمعی از فرهیختگان و روشنفکران طالب آموزش و ترقی نسوان در بوشهر است.
تا امروز، به طور دقیق و توام با جزئیات، نمیدانیم چطور اولین مدرسه دخترانه در بوشهر شکل گرفت، چه کسانی پیشگام این راه بودند، سهم خود زنان بوشهری در این راستا چه اندازه بود، اولین معلم زن در بوشهر چه کسی بود، و تاریخ دقیق افتتاح و راه اندازی این مدرسه چه زمانی بوده است.
پیشینه نخستین آموزش نوین دختران و تکاپوهای اقلیتهای مذهبی چون ارامنه و یهود در بوشهر نیز جای کاری جدی و همه جانبه دارد و حرفها برای گفتن و روایت کردن!
در ایامی که سرگرم تألیف کتابی درباب تاریخ زندگی و احوالات و کارنامه آموزشی و ژورنالیستی بانو شوکت خانم سلامی بودم، حس کردم به عنوان مقدمه هم شده، باید چنین تاریخی را تدوین و تحلیل کنم.
از این روی با قلّت منابع و کثرت طرحهای نیمهتمام تحقیقاتی خودم، دل به دریا زده و شروع به تحقیق و تفحص و پُرس و جو از دوستان محقق شدم.
خداوند را شاکرم که مطالب بسیار خوب و نوی نصیبم کرد و موفق شدم به بسیاری از پرسشهایی که پاسخ آنها تا امروز مجهول مانده بود، پاسخ مستند بدهم.
هرچند هنوز نیز نقاط ابهام و روایت ناشده در این زمینه، وجود دارد که امیدوارم محققان و مورخان دیگر هم استانی یا ملی، روزی و روزگاری با دسترسی بیشتر و بهتر به منابع و اسناد احتمالی، به آنها پاسخ خردپسندانهای بدهند.