جوان آنلاین: جشنواره‌ها و کنگره‌های ادبی سوسوی کم‌جان چراغی هستند که برای مدت کوتاهی توجهات را به مفاهیمی مانند ایثار، مقاومت و دفاع جلب می‌کنند و بعد این مفاهیم فراموش می‌شوند تا جشنواره‌ها و کنگره‌های بعدی. 
جشنواره‌ها و کنگره‌ها به تنهایی کفایت نمی‌کنند. این رویداد‌های فرهنگی در حد تلنگر و یادآوری عمل می‌کنند و نسل جوان هم چندان این سوسو را نمی‌بیند و به سمت چنین کنگره‌هایی نمی‌آید. 
یک نویسنده علاوه بر استعداد و تکنیک و توانایی نوشتن باید تجربه زیستن داشته باشد. نویسنده‌ای که جنگ را تجربه کرده، درباره مفاهیمی مانند ایثار و مقاومت می‌نویسد، اما یک نویسنده جوان به دلیل نداشتن تجربه زندگی در دوره جنگ باید به سراغ تجربیات دیگران و تحقیق و مطالعه برود، به‌طوری‌که بتواند جنگ را به درستی درک کند تا درباره‌اش بنویسد. 
کمتر نویسنده جوانی دست به چنین تحقیق و مطالعه‌ای می‌زند. نویسنده جوان جنگ‌ندیده، زمانی به این مقولات فکر می‌کند که محیط فرهنگی کشورش موضوعاتی از این دست را مطرح کند. مثلاً در سال بیشتر از ۱۰ فیلم و سریال درباره مسئله جنگ ارائه شود، تعداد قابل ملاحظه‌ای رمان و داستان‌های مرتبط با جنگ منتشر و همایش‌ها و نشست‌های متعدد فرهنگی برگزار شود. به عبارتی یک مجموعه فرهنگی فعال با این نوع مفاهیم باید در جامعه وجود داشته باشد که نسل‌های جنگ‌نادیده، تحریک شوند و بخواهند از آن سر دربیاورند. 
 در نبود چنین جریان‌های قدرتمندی که جریان مقاومت، ایثار و دفاع رو به افول رفته، نمی‌توانیم توقع یا انتظاری از نویسندگان نسل‌های بعد از جنگ داشته باشیم. در آینده وقتی نسل جنگ‌دیده از دنیا برود، ممکن است دیگر شاهد هیچ اثری درباره جنگ نباشیم. 
از سوی دیگر عوامل بازدارنده‌ای در جامعه وجود دارد مثل مشکلات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و برخی نارضایتی‌ها از شرایط جامعه که فرصت و مجالی برای کار‌های فرهنگی اینچنینی نمی‌گذارد. 
در شرایط فعلی اصلاً بعید نیست پرونده موضوعاتی مانند ایثار، دفاع مقدس و جنگ برای نسل‌های آینده کمرنگ شود و هرچه از زمان جنگ دور و دورتر شده‌ایم، آثار کمتری درباره جنگ نوشته یا ساخته شده است، مگر اینکه در آینده اتفاقات خاصی رخ دهد. دگردیسی یا تغییری را در فرهنگ و جامعه شاهد باشیم که نسل بعدی نگاهی دلسوزانه به تاریخ کشور داشته باشد و قدم‌هایی در این زمینه بردارد. 
اگر قرار باشد کمی امیدوارانه به موضوع نگاه کنیم، شاید با گذر زمان تغییرات و تحولاتی در جامعه و حاکمیت ایجاد شود و وفاقی شکل بگیرد که مردم به حماسه‌های تاریخی کشورشان توجه نشان بدهند. 
امیدوارم زمانی برسد که مردم به هشت سال دفاع مقدس رجوع کنند، نویسندگان و هنرمندان حداقل در اسناد تاریخی به موضوع جنگ توجه نشان دهند و آثاری درباره جنگ و به‌تبع آن درباره ایثار بسازند. 
این اتفاق در اروپا بعد از دو جنگ جهانی رخ داده و حالا بعد از ۸۰ سال هنوز درباره جنگ‌های دوم و حتی اول فیلم ساخته و کتاب نوشته می‌شود. دو نسل عوض شده و هنوز به آن اتفاقات فکر و درباره‌اش اثر خلق می‌کنند.