جوان آنلاین: کانال تلگرامی «علامه محمدرضا حکیمی» بیانی از مرحوم حکیمی (ره) را به اشتراک گذاشت. ایشان فرموده‌اند: در ادبیات قرآن و روایات می‌توان به ماهیت واقعی فقر و بلایی که بر سر انسان می‌آورد، پی برد. امام علی (ع) در کلامی فقر را به مرگ بزرگ تعریف می‌کنند «الفقر موت الاکبر» (الحیات جلد ۴ ص ۴۰۰). زیرا فقر باعث نابودی زندگی انسان و از بین رفتن نیرو‌ها و استعداد‌های درونی و امکان رشد فردی و اجتماعی انسان می‌شود و برای انسانی که باید در جامعه با دیگران زندگی کند چنین شرایطی دردناک‌تر از مرگ پزشکی است. یا در جایی دیگر می‌فرمایند: «القبر خیر من الفقر» (کافی جلد ۸ ص ۲۱) قبر یا همان مردن و دفن شدن بهتر از موقعیت فقر است، چراکه در چنین موقعیتی فقر هرچه انسان نیرو و استعداد و شایستگی دارد را مدفون می‌کند. یک سلسله تأثیرات مخرب فقر روی انسان فقیر، انزاوا‌هایی است که افتادن به دام فقر برای شخص به وجود می‌آورد؛ انزوا در اینجا به معنای این است که به رغم میل و انتخاب از شخص سلب امتیاز می‌شود و در واقع شخص به واسطه فقیر بودن وجوهی از بروز‌های شخصیتی فردی و اجتماعی خود را از دست می‌دهد.