جوان آنلاین: «مصوبه دولت است که چهار مجموعه آزادی، انقلاب، شیرودی و کشوری جزو دارایی‌های وزارت ورزش و جوانان باشد و این تصمیم مجموعه خصوصی‌سازی خلاف قانون است.» این را احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان می‌گوید، اما گویا وزیر ورزش متوجه نیست که هیئت عالی واگذاری کار خودش را می‌کند و ورزشگاه‌های بزرگ کشور را که سرمایه ملی هم محسوب می‌شوند به راحتی در لیست واگذاری قرار می‌دهد. 
حالا سؤال اینجاست؛ این هیئت عالی واگذاری اصولاً چرا باید انگشت روی سرمایه‌های ملی، چون ورزشگاه‌های کشور بگذارد و به راحتی و با چند خط مصوبه یک جلسه، اقدام به واگذاری آنها کند بدون اینکه متوجه عواقبش باشد؟! هنوز پرسپولیس و استقلال و چندین و چند نمونه دیگر واگذاری چه در عرصه ورزش و چه در عرصه‌های دیگر جلوی چشم‌مان هستند و آخر و عاقبت واگذاری‌های بدون برنامه را هم دیده‌ایم که حالا خبر می‌رسد سرمایه‌های ملی و ورزشگاه‌هایی که تنها مکان‌های بجا مانده برای مردم هستند هم درلیست واگذاری قرار گرفته‌اند‍! 
تصور اینکه ورزشگاه شهید شیرودی را واگذار کنند و همانطور که سا ل‌های قبل هم برایش برنامه داشتند و آن را تبدیل به مرکز خرید کردند، بسیار وحشتناک است یا اینکه ورزشگاه آزادی را واگذار کنند و تمام تیم‌های ملی که در آن حضور دارند آواره شوند، چون مالک یا مالکان جدید آن می‌خواهند از آن بهره‌برداری دیگری کنند هم تن و بدن هر علاقه‌مند به ورزشی را می‌لرزاند. این داستان ممکن است با مصوبه هیئت عالی واگذاری برای تمام ورزشگاه‌ها رخ دهد، مصوبه‌ای که می‌گوید: «با پیشنهاد واگذاری مجموعه‌های فرهنگی ورزشی آزادی، انقلاب، شهید شیرودی، کبکانیان، کشوری، اردوگاه تیم‌های ملی امام رضا (ع) رامسر و مجموعه سوارکاری نوروزآباد موافقت و قرار شد نام این مجموعه‌ها وارد فهرست واگذاری‌ها شود.»
دنیامالی به درستی در مقابل این مصوبه واکنش نشان داده، چون با آینده ورزش کشور سروکار دارد. یادمان نرود که ورزشگاه‌ها به عنوان سرمایه‌های ملی تنها مأمن ورزشکاران و علاقه‌مندان به ورزش هستند و قرار نیست به بهانه‌های مختلف واگذار و به غیرسپرده شوند تا ورزش کشور با چالش روبه‌رو شود. 
به‌طور حتم این مسئله باید مورد کنکاش دقیق قرار گیرد و مشخص شود هدف از چنین مصوبه‌ای که بازی با آینده ورزش کشور است، چیست. دیروز رسانه‌ها هم نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند، چون لازم است شفاف‌سازی دقیق و درستی صورت گیرد، چراکه این مسئله موضوعی نیست که با غفلت به سادگی از کنار آن رد شد.