به گزارش سایت دیده بان ایران؛ سالانه ۱۵۰ هزار نفر به جمعیت افراد مبتلا به سرطان در کشور اضافه میشود و پیشبینیها حاکی از این است که تا سال ۱۴۲۰ این تعداد با افزایشی بیش از ۱۰۰ درصد، به ۲۹۰ هزار نفر در سال برسد. موضوعی که باید مورد توجه مسئولان و برنامهریزان کشور قرار گیرد و تنها به اعلام آمارها اکتفا نشود.
سرطان، یک بیماری تکعاملی نیست و علاوه بر ژنتیک که پایه اساسی برای ابتلا به بسیاری از بیماریها است، در مورد سرطان رژیمهای غذایی نامناسب، کمتحرکی، چاقی و اضافهوزن، مصرف الکل و سیگار و قلیان و حتی آلودگی هوا از عوامل ابتلا شناخته شدهاند.
موضوع نگرانکنندهتر درباره ابتلا به سرطان در ایران این است که سن ابتلا به این بیماری کاهش پیدا کرده و به زیر ۵۰ سال رسیده است. در حالی که یکی از ریسکفاکتورهای ابتلا به انواع سرطان، بالا رفتن سن است.
خسرونیا، متخصص بیماریهای گوارش و کبد و رئیس جامعه متخصصین داخلی ایران میگوید: در سالهای قبل از هر ۱۰ نفر که سرطان میگرفتند، ۱ نفر جوان یعنی زیر ۵۰ سال بود، اما در سالهای اخیر از هر ۵ نفر ۱ جوان مبتلا به سرطان میشود و این یعنی سن ابتلا به این بیماری در کشور ما پایین آمده است.
دکتر خسرونیا درباره عوامل ابتلا به سرطان و دلایل پایین آمدن سن آن در ایران توضیح میدهد: عواملی مثل مصرف دخانیات به خصوص سیگار و قلیان، مصرف الکل، گسترش زندگی مدرن و عادات غلط مثل زیادهروی در مصرف فستفودها و غذاهای آماده و نیمهآماده و کنسروی، افزایش مصرف غذاهای فرآوریشده مثل سوسی و کالباس و ...، بیتحرکی، چاقی و آلودگی هوا باعث میشوند که زودتر به سرطان مبتلا شویم.
آمارها نشان میدهد با اینکه نرخ ابتلا به سرطان در کشورهای توسعهیافته بالاتر است، اما نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان در کشورهای در حال توسعه بیشتر است. چون دسترسی به درمانهای پیشرفته و نیز میزان آگاهی در این کشورها محدودتر است. دکتر خسرونیا هم در این باره میگوید: آمار سرطان در تمام دنیا بالا رفته و اختصاص به ایران ندارد. آمار این بیماری در دنیا طی ۱۰ سال اخیر ۲برابر شده و در ایران هم همین طور است. موضوعی که به ما هشدار میدهد حتی در ۳۰ سالگی هم مراقب این بیماری باشیم و آن را بیماریِ دوران سالمندی ندانیم.
رئیس جامعه متخصصین داخلی ایران درباره شایعترین سرطانها در کشور میگوید: درحالحاضر سرطان پستان در خانمها و سرطان معده، سرطان پروستات و سرطان کولون (روده بزرگ) در مردها شایعترین انواع سرطان در کشورمان هستند.
۵۰ سال قبل، سیگار کشیدن از ۳۰ سالگی شروع میشد اما حالا ...
مسئولان همواره درباره استعمال دخانیات و پایین آمدن سن آن در کشور هشدار میدهند. سن مصرف دخانیات به خصوص سیگار در کشور به دانشآموزان متوسطه اول رسیده و در این میان به آمار دختران سیگاری هم اضافه شده است. مدتی پیش بود که محمدرضا مسجدی، دبیر کل جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات ایران اعلام کرد: استعمال دخانیات در کشور به سنین ۹ و ۱۰ سالگی رسیده و نگرانکنندهتر آن است که گروه هدف، بیشتر دختران نوجوان هستند. همچنین استعمال دخانیات در میان دختران ۱۳ تا ۱۵ سال، ۱۳۵ درصد افزایش یافته است!
دکتر خسرونیا میگوید: ۵۰ سال پیش؛ یعنی در دهه ۱۳۴۰، شروع سن سیگار کشیدن عمدتا در ۳۰ سالگی بود، اما الان سن استعمال دخانیات به بچهمدرسهایها رسیده و همین عامل میتواند باعث شود که افراد زودتر سرطان را تجربه کنند. چون یکی از ریسکفاکتورهای ابتلا به سرطان، افزایش سن است.
سیگار کشیدن، گذشته از افزایش ریسک ابتلا به سرطانها به خصوص سرطان ریه، فرد را با مشکلات جدی دیگری مثل فشار خون بالا، بیماریهای قلبی، مشکلات تنفسی، دیابت نوع ۲، سکته مغزی، ناباروری، سقط جنین و حتی زوال عقل مواجه میکند. خسرونیا میگوید: الان قلیان جای سیگار را در بین جوانان گرفته و یکی از عوامل بروز سرطان، همین دخانیاتی مثل سیگار و قلیان هستند.
استرس هم منجر به بروز سرطان میشود؟
این متخصص بیماریهای گوارش و کبد میگوید: درباره تاثیر استرس بر ابتلا به سرطان میگوید: استرس باعث ابتلا به سرطان نمیشود ولی میتواند باعث بروز آن شود. مثلا ممکن است کسی سرطان پنهان داشته باشد و هنوز خودش نداند و با استرسهای روزمره، علائم سرطان در او نمایان شود.
این پزشک تاکید میکند: تا زمانی که سبک زندگی ما به خصوص نوع تغذیه مناسب نباشد، نمیتوانیم توقع کاهش آمار سرطان را داشته باشیم. او میگوید: حدود ۷۰ سال پیش رژیم غذایی ما عبارت بود از سبزیجات، لبنیات و ... . الان تغذیه بیشتر افراد جامعه فستفودها، نوشابه، غذاهای کنسروی و غذاهای فرآوریشده مثل سوسیس و کالباس است که همگی ریسک ابتلا به سرطان به خصوص سرطانهای دستگاه گوارش را بالا میبرند.
به گفته این متخصص بیماریهای گوارش و کبد، آموزش ندیدن مردم خود، یکی از دلایل افزایش آمار ابتلا به سرطانها است. چون مردم تا ندانند چگونه از سلامت خود مراقبت کنند و چه بایدها و نبایدهایی سلامت آنها را به خطر میاندازد، آمارها افزایشی خواهد ماند و اتفاقی در کاهش موارد سرطانها رخ نخواهد داد.