شناسهٔ خبر: 70744671 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: الف | لینک خبر

حاشیه‌های تبدیل حمام به سالن مطالعه در دانشگاه صنعتی اصفهان/ دانشجویان دست به دامن وزیر شدند  

ایسنا نوشت: تصمیم دانشگاه صنعتی اصفهان برای تبدیل یک حمام به سالن مطالعه در خوابگاه الغدیر این دانشگاه، اعتراض دانشجویان را به‌دنبال داشت و واکنش‌های متفاوتی را برانگیخت، تا جایی که دانشجویان حتی به وزیر علوم هم نامه نوشتند!

صاحب‌خبر -

در روزهای اخیر، تصاویری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که گفته می‌شود یکی از حمام‌های خوابگاه دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان بدون تغییر کاربری به سالن مطالعه دانشجویان تبدیل شده است.

انتشار این تصاویر واکنش‌ها و حواشی متعددی را به‌دنبال داشت، به گونه‌ای که برخی از دانشجویان و اساتید این دانشگاه، چنین تصمیمی را توهین به دانشجویان قلمداد کردند و آن در تعارض با شان و حیثیت دانشجو و دانشگاه دانستند.

به گزارش ایسنا، دانشجویان خوابگاه الغدیر دانشگاه صنعتی اصفهان در اعتراض به تبدیل کردن یک حمام به سالن مطالعه توسط دانشگاه، این اقدام را بدون رعایت استانداردهای لازم دانسته و در متنی اعتراضی که در فضای مجازی  منتشر شده، گفته‌اند: «مطالعه در چنین محیط نامناسبی منجر به استرس، اضطراب، کاهش تمرکز، سردرد، خستگی چشم و مشکلات تنفسی در دانشجویان می‌شود. علاوه بر این، عدم توجه به نیازها و اعتراضات دانشجویان، احساس نارضایتی و بی‌انگیزگی تحصیلی را تشدید می‌کند.»

مجتبی بابایی، معاون دانشجویی دانشگاه صنعتی اصفهان، در پاسخ به این حواشی و اعتراضات گفته است: فضای مذکور هرگز به‌عنوان حمام یا سرویس بهداشتی استفاده نشده و در واقع انباری بوده است که به‌طور موقت و به درخواست دانشجویان برای ایام امتحانات به سالن مطالعه تبدیل شده است.

وی تأکید کرد که این اقدام به‌منظور افزایش ظرفیت سالن‌های مطالعه در دوره امتحانات و رفاه حال دانشجویان صورت گرفته و این فضا فاقد هرگونه تأسیسات آب‌رسانی است.

بابایی اشاره کرد که پردیس دانشگاه صنعتی اصفهان دارای بیش از ۱۰ هزار مترمربع سالن‌های مطالعه است و این فضای موقت جزو آمار رسمی سالن‌های مطالعه دانشگاه محسوب نمی‌شود.

وی افزود: در ماه‌های اخیر چهار سالن مطالعه جدید، از جمله سالنی با ظرفیت ۲۰۰ نفر برای دانشجویان دختر، در نزدیکی خوابگاه‌ها تأسیس شده است.

وحید زهری، دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان نیز در گفت‌وگو با ایسنا اظهار می‌کند: سیدعلی‌محمد میرمحمدی‌میبدی شخصا همراه خدمه در چیدمان موکت قرمز، میز و صندلی همراهی کرد. تبدیل هر محوطه دوش‌حمام به یک سالن انفرادی مطالعه، برای ما بسی شگفت‌آور و باورنکردنی‌ است. ما این اتفاق را یک توهین تلقی می‌کنیم. مدیریت دکتر میبدی به همین سادگی با چنین عملکردی موجب هتک حرمت جایگاه دانشگاه شده و دانشجویان را ناامید کرده است.
وی می‌افزاید: این اقدام بدون مشورت با دانشجویان و شورای صنفی انجام شده است و نشان‌دهنده بی‌توجهی به نظرات و نیازهای ما به‌صورت درست و مناسب با شأن و جایگاه دانشجویی است.

دانشجوی رشته صنایع ادامه می‌دهد: رسانه‌های بیگانه نیز از این عملکرد سوءاستفاده کرده‌اند و سعی دارند تا از این وضعیت برای برهم زدن آرامش محیط دانشگاهی استفاده کنند. شورای صنفی سعی دارد صدای دانشجویان را به شیوه درست به گوش مسئولان برساند. ما به شدت نیازمند مدیریتی هستیم که به نظرات و خواسته‌های دانشجویان توجه کند و در راستای بهبود وضعیت روحی و روانی ما تلاش کند.

ابوالفضل عزیزی بروجنی، دانشجوی رشته عمران نیز در این باره می‌گوید: یک حمام متروکه به سالن مطالعه تبدیل شده‌است. پذیرش بی‌برنامه و زیاد دانشجویان داخلی و خارجی، فضای مطالعه داخل دانشگاه را به شدت محدود کرده است.

وی می‌افزاید: ریاست دانشگاه در برنامه صندلی داغ دانشگاه گفت که به علت انفجار دانشکده شیمی (فاجعه ۱۹ آذر ۱۴۰۱ که به مرگ یک دانشجو منجر شد) و مسائلی دیگری - که از نظر ما صرفا بی‌احترامی به شأن دانشجویان است - دانشکده‌ها در ایام امتحانات بسته می‌شوند و درخواست ما برای استفاده از فضای مطالعه داخل آن‌ها بی‌جواب می‌ماند.

فروغ رستگارمهر، مدیر روابط عمومی دانشگاه صنعتی اصفهان نیز در این باره می‌گوید: جلسه‌ای به نام صندلی داغ در خوابگاه الغدیر برگزار شد که در آن، دانشجویان خطاب به رئیس دانشگاه مطرح کردند که سالن مطالعه در خوابگاه کم دارند و با توجه به سرمای زمستان، ترجیح می‌دهند در فضایی نزدیک‌تر به محل سکونتشان درس بخوانند و به کتابخانه مرکزی مراجعه نکنند. دانشجویان خود پیشنهاد دادند که از فضای بلااستفاده در خوابگاه برای این منظور استفاده شود. دانشگاه نیز با پذیرش درخواست آن‌ها، فضای موردنظر را که پیش‌تر به‌عنوان انبار استفاده می‌شد، تخلیه کرد و برای استفاده محدود دانشجویان در ایام امتحانات، میز، صندلی و موکت فراهم کرد.

وی می‌افزاید: این اقدام، با نیت پاسخ به درخواست دانشجویان و در راستای رفاه آن‌ها انجام شد. با این حال، برخی افراد از این تصمیم به‌عنوان سوءمدیریت یا اقدام نامناسب تعبیر کرده و آن را توهین به دانشجویان قلمداد کردند.

مدیر روابط عمومی دانشگاه صنعتی اصفهان ادامه می‌دهد: فضای مذکور، در گذشته ساختار حمام داشته است، اما هرگز به‌عنوان حمام یا سرویس بهداشتی استفاده نشده و سال‌ها به‌عنوان انبار مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفته است. دانشگاه نیز به دلیل محدودیت زمانی در ایام امتحانات، فرصت تخریب دیوارها یا آماده‌سازی بیشتر نداشته و تصمیم گرفت به‌صورت موقت این فضا را در اختیار تعداد محدودی از دانشجویان قرار دهد. این فضای موقت نیز هرگز به‌عنوان سالن مطالعه رسمی دانشگاه شناخته نشده است.

رستگارمهر اظهار می‌کند: با وجود این توضیحات، برخی با سوءاستفاده از این ماجرا، اقدام به انتشار ویدئوها و مطالبی در شبکه‌های اجتماعی کردند که موجب ایجاد حواشی رسانه‌ای شد. این در حالی است که دانشگاه صنعتی اصفهان، با بیش از ۱۰ هزار مترمربع سالن مطالعه رسمی، هیچ محدودیتی در این زمینه ندارد و سالن‌های مطالعه‌اش به‌صورت ۲۴ ساعته در اختیار دانشجویان است.

وی بیان می‌کند: برخی از این اعتراضات و حاشیه‌سازی‌ها، نه از سر دغدغه دانشجویی، بلکه با اهداف دیگری مطرح شده‌اند و به حدی رسیدند که در نهایت درِ فضای موقت مذکور بسته شد. واقعیت این است که دانشگاه صنعتی اصفهان با افتخارات و دستاوردهای علمی متعدد، جایگاهی رفیعی در میان دانشگاه‌های کشور دارد و چنین حواشی کوچک و پیش پا افتاده‌ای نباید خدشه‌ای به اعتبار آن وارد کند. اکنون که این مسئله به سطح رسانه‌ها و فضای مجازی کشیده شده، ضروری است که نیت اصلی دانشگاه که تلاش برای رفاه دانشجویان بوده، به درستی تبیین شود و از دامن زدن به این حاشیه‌ها که عملاً هدفی جز تخریب مدیریت دانشگاه ندارند، خودداری شود.

اما ظاهرا واکنش معاون دانشجویی  دانشگاه صنعتی اصفهان نه تنها دانشجویان را اقناع نکرد، بلکه باعث شده تا شورای صنفی دانشجویان این دانشگاه مطالبه و اعتراض خود را با نگارش نامه به وزیر علوم پیگیری کنند. شورای صنفی دانشجویان در این نامه ضمن گلایه و اعتراض به برخی اقدامات انجام شده در این دانشگاه، خواستار تغییر در مدیریت دانشگاه صنعتی اصفهان شده‌اند.

در بخشی از این نامه آمده است: «از زمان آغاز دوره مدیریت رئیس و انتصاب بعضی مسئولین در دانشگاه، بارها از راه‌های مختلف موارد زیادی از نواقص و ضعف‌ها از سوی دانشگاهیان مطرح شده که دست کم در سطح دانشگاه با کوچک‌ترین گامی در جهت اصلاح رویه‌های ناصواب از آغاز تا امروز روبه‌رو شده است.»