خالق یک اثر هنری بودن مزایای خاص خود را دارد. وقتی شما دستی در شکل‌دهی یک داستان، برنامه تلویزیونی، فیلم یا حتی یک بازی ویدیویی دارید که افراد زیادی از آن لذت می‌برند، طبیعی است که امتیازاتی نیز برای خود قائل باشید. تا زمانی که این امتیازات مسیر داستان را به سمت خودمحوری مطلق منحرف نکند، همه خالقان حق دارند که برای تفریح خود، یک حضور افتخاری کوچک داشته باشند. خالقان بازی‌های ویدیویی از دهه ۱۹۸۰ شروع به حضور افتخاری در آثار خود کردند و خود را به‌صورت کاراکترهای  NPC، دشمنان اصلی، شوخی‌های کوتاه یا حتی شخصیت‌های قابل بازی در بازی‌ها جا می‌دادند. تقریبا در اکثر بازی‌ها، شاید حداقل یک نقش‌آفرینی یا اشاره به خالق و کارگردان بازی هستیم، اما برخی از این حضورها جذاب‌تر و خنده‌دارتر از بقیه هستند. با ویجیاتو همراه باشید تا این هنرنایی‌ها رو بررسی کنیم.

کوجی ایگاراشی (Koji Igarashi)