به گزارش مسیر اقتصاد نهمین نشست از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع «الگوی خوداتکایی در خوراک و احیای نژادهای دام و طیور بومی»، چهارشنبه ۱۹ دی‌ماه ۱۴۰۳ از ساعت ۹ الی ۱۲ و با میزبانی «موسسه تحقیقات علوم دامی» برگزار شد. این نشست، نهمین نشست تخصصی از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی بود که در بازه آبان تا اسفندماه سال جاری با موضوع «امنیت غذایی؛ کشاورزی بهره‌ور و تجارت تحریم‌ناپذیر» در حال برگزاری است. یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی فرآیندی چندماهه است که با افتتاحیه شروع شده، سپس با چندین نشست تخصصی ادامه مییابد و در نهایت با برگزاری اختتامیه در تاریخ ۲۹ بهمن ماه و همزمان با سالروز ابلاغ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی به کار خود پایان میدهد. همچنین در جریان این همایش، به جای مقاله «طرح سیاستی» دریافت، بررسی و داوری می‌شود تا مورد استفاده تصمیم‌گیران و دستگاهها قرار گیرد.
در این نشست کارشناسان و مسئولان انواع خوراک جایگزین برای دام و طیور در شرایط فعلی کشور را با هدف کاهش وابستگی به واردات معرفی کردند و درباره نحوه تولید آنها به ارائه نظر پرداختند. همچنین امکان جایگزینی نژادهای داخلی دام و طیور با نژادهای خارجی و الگوی مصرف خوراک آنها با هدف کاهش وابستگی به واردات مورد بررسی قرار گرفت.
می‌توان از سورگوم و کنجاله‌های دیگر نیز در غذای طیور استفاده کرد
مصطفی سیدمصطفوی رئیس هیئت مدیره كانون هماهنگی دانش، صنعت و بازار طیور ایران در این نشست گفت: تمام سابقه کار من در صنعت مرغداری است. به دلیل نیاز به کارهایی که مربوط به تولید محصولاتی مثل تخم مرغ یا گوشت مرغ بوده، به اجبار به سمت کشاورزی و تولید نهاده مربوطه هم حرکت کردیم. باید توجه داشته باشیم که اگر روزی نهاده‌های وارداتی به کشور نرسید نباید تولید مرغ و تخم مرغ در کشور متوقف شود. به همین دلیل حتما باید بخشی از نیاز داخلی به نهاده‌ها از طریق تولید داخلی تامین شود.
وی افزود: ما تولید داخلی نهاده‌ها را از زمان جنگ شروع کردیم. ذرت و سویا پایه اصلاح ژنتیکی مرغ در دنیا از سال ۱۸۷۰ است ولی اینطور نیست که نتوان از دیگر غلات استفاده کرد. به طور مثال می‌توان از سورگوم و کنجاله‌های دیگر نیز در غذای طیور استفاده کرد.
مرغدار متناسب با قیمت نهاده داخلی یا وارداتی را می‌خرد
رئیس هیئت مدیره كانون هماهنگی دانش، صنعت و بازار طیور ایران گفت: امروز همه چیز را باید از دریچه اقتصاد آن دید. اگر ذرت و سویای وارداتی به صرفه باشد، از آن استفاده می‌شود؛ ولی اگر کنجاله‌های داخلی مثل پنبه دانه، سورگوم یا خرده گندم داخلی با قیمت مناسب در دسترس باشد، به طور حتم مرغدار از آن استفاده خواهد کرد.
وی افزود: یک نکته دیگر اینکه ذرت و کنجاله سویای وارداتی در سه سال گذشته با قیمتی به مراتب بالاتر از قیمت جهانی به دست مصرف کننده ایرانی می‌رسد. به نظر من سیاستگذار نباید برای تولیدکننده تعیین تکلیف کند، بلکه باید شرایط اقتصادی نهاده‌ها را به نحوی رقم بزند که استفاده از نهاده وارداتی برای تولیدکننده به صرفه باشد و نهاده با کمترین قیمت به دست تولید کننده برسد.
محل مصرف ۱۰ میلیون تن ذرت وارداتی مشخص نیست
مصطفی سیدمصطفوی گفت: صحبت ما از ۱۴ میلیون تن خوراک برای تولید تخم مرغ و گوشت مرغ است که بخش زیادی از آن باید از طریق واردات تامین شود. ۶۰ درصد نهاده‌های وارداتی ما ذرت است. اما بر اساس آمار نزدیک به ۱۰ میلیون تن ذرت به کشور وارد می‌شود که معلوم نیست چه کسی آن را مصرف کرده است.
وی افزود: سهم تولیدکنندگان مرغ از واردات ذرت حدود ۶ میلیون تن در سال است که باید به صورت مستمر وارد شود و ماهانه حدود ۵۰۰ هزار تن تامین شود و در این روند نوسان وجود نداشته باشد. در مورد کنجاله سویا نیز نیاز ما ماهانه حدود ۲۵۰ هزار تن است و این نیز باید به صورت مستمر و منظم تامین شود. انتظار این است که مسئولین کشور در این حوزه‌ها از افراد با سابقه تعیین شوند تا سیاست‌های درستی را در دستورکار قرار دهند.
صنعت خوراک دام به سرمایه گذاری نیاز دارد
رئیس هیئت مدیره كانون هماهنگی دانش، صنعت و بازار طیور ایران گفت: برنامه هفتم که از نظر من دچار مشکلاتی است، با حدود یک سال و نیم تاخیر ابلاغ شده است و همچنان مشخص نیست الزامات آن چیست. من فکر میکنم اگر قرار باشد تغییری در صنعت خوراک دام ایجاد شود، نیاز به سرمایه‌گذاری دارد و دولت باید برای منابع آن فکری بکند و بعد برنامه بریزد.
وی افزود: به نظر من فقط برای گوشت مرغ حدود ۴ میلیون تن ذرت و نزدیک به ۲ میلیون تن کنجاله سویا نیاز داریم که با احتساب تولید تخم مرغ، مجموعا به حدود ۹ میلیون تن می‌رسد. قیمت این محصولات به ازای هر تن حدود ۲۵۰ تن است که اگر منابع مالی آن موجود باشد ما هم می‌توانیم وارد کنیم؛ ولی نباید شرایط به نحوی باشد که کالا در گمرک معطل شود و هزینه اضافی به آن تحمیل شود. اگر این امکان فراهم باشد که محصولاتی دیگر برای جایگزینی ذرت و سویا با قیمت مناسب مورد استفاده قرار بگیرد نیز می‌توانیم با دولت همکاری کنیم.
اصول اقتصادی برای پرورش مرغ بومی باید لحاظ شود
مصطفی سیدمصطفوی در خصوص امکان استفاده از مرغ بومی برای تولید گوشت سفید و تخم مرغ در بافت روستایی گفت: از سال ۱۳۳۴ و با واردات جوجه یکروزه وارداتی بر اساس اصل ۴ ترومن، بیماری نیوکاسل همه طیور بومی را نابود کرد و الان سویه‌های بومی با خارجی عجین شدند و می‌شود گفت سویه خالص نداریم. حتی در همین موسسه تحقیقات علوم دام از نژاد نیوهمشایر گله خالص آورده شد.
وی افزود: حال اگر بخواهیم از طریق طیور بومی که نیاز تغذیه‌ای کمتری دارند بخشی از تولید پروتئین را انجام دهیم، باید گفت اصول اقتصادی حرف اول را در تولید می‌زند. بنابراین نمی‌توان با روشی که اقتصادی نیست مرغداری در بخش روستایی را توسعه داد. طبق اعلامی که ۴ سال گذشته بخش پژوهشی مجموعه کاب اعلام کرد، نژادی اصلاح شده است که تا پایان هفته ششم خروسش قابل استفاده برای عرضه گوشت و مرغش با خصوصیات ۹۰ درصدی تخمگذاری قابل ارائه است. ما حتی اگر کاه هم به مرغ روستایی بدهیم ولی ۶ ماه طول بکشد تا ۱ کیلوگرم وزن بگیرد، صرفه اقتصادی ندارد.
رئیس هیئت مدیره كانون هماهنگی دانش، صنعت و بازار طیور ایران ادامه داد: در سال ۱۹۲۰ ضریب تبدیل مرغ ۶ بود و ۸۰ روز طول می‌کشید تا به وزن مطلوب برسد اما اکنون با پیشرفت نژادی و مهندسی به نقاط بسیار بهتری رسیده‌ایم. اگر قرار است فعالیت اقتصادی برای روستاییان ایجاد کنیم، باید افراد از سرمایه گذاری خودشان منفعت کامل ببرند و در این صورت تجربه‌ای که تایلند و آسیای شرقی در تولید مرغ روستایی و صادرات آن به اروپا تجربه کردند خواهیم داشت. اما ما چنین ذهنیتی نداریم و دولت در همه امور اختیار را از تولیدکننده گرفته و با چنین شرایطی نمی‌توان مرغ بومی را به صرفه اقتصادی رساند.
انتهای پیام/ کشاورزی