به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایسکانیوز، این روزها دونالد ترامپ در سخنرانی‌های خود توجهات را به سمت همسایگان ایالات متحده برده است. او قصد دارد گرینلند و کانال پاناما را تصرف و نام خلیج مکزیک را نیز تغییر دهد.

قبل از آن نیز کانادا جایی بود که ترامپ در مورد آن ادعاهایی را مطرح کرده و حتی کارشناسان یکی از دلایل کناره‌گیری ترودو-نخست وزیر کانادا- در روز گذشته را به ادعاهای ترامپ ربط می‌دهند.

اکنون او گرینلند را مورد هدف قرار داده است. گرینلند از سال 1979 خودمختار است. پرچم، زبان و نهادهای خود را دارد، اما در سیاست‌های حقوقی، پولی، خارجی، دفاعی و امنیتی همچنان به کپنهاگ وابسته است.

بیشتر بخوانید:

شمارش معکوس برای ورود مجدد ترامپ به کاخ سفید / رئیس جمهور در آرزوی ایجاد امپراتوری جدید برای آمریکا

ترامپ در بیانیه‌ای ادعایی خود در مورد این منطقه‌ نوشت: به دلایل امنیت ملی و آزادی در سراسر جهان، ایالات متحده مالکیت و کنترل گرینلند را یک ضرورت مطلق می‌داند.

بازگشت ترامپ به گرینلند پس از آن صورت می‌گیرد که رئیس‌جمهور منتخب پیشنهاد کرد که ایالات متحده می‌تواند کنترل کانال پاناما را مجددا در دست بگیرد. او در سخنرانی خود در فلوریدا نیز دوباره ادعاهای خود را در مورد گرینلند تکرار کرد.

همچنین دونالد ترامپ جونیور-پسر رئیس جمهور منتخب - روز سه شنبه سفری خصوصی به گرینلند، قلمرو خودمختار دانمارک داشته است.

چرا این منطقه برای ترامپ اهمیت دارد؟

گرینلند منطقه‌ای است بین اقیانوس‌های اطلس و منجمد شمالی که 80 درصد با پوشش یخی پوشیده شده است و پایگاه نظامی بزرگ ایالات متحده را هم در خود جای داده است.

همچنین گرینلند بزرگترین جزیره جهان است که پایتخت آن به نیویورک نزدیکتر از کپنهاگ پایتخت دانمارک است و دارای ثروت معدنی، نفت و گاز طبیعی است؛ اما اقتصاد آن را به ماهیگیری و یارانه متکی است.

این جزیره عظیم قطب شمال با 57 هزار سکنه در مساحت 2.2 میلیون کیلومتر مربع، کمترین تراکم جمعیت را در جهان دارد و از نظر جغرافیایی به قاره آمریکا نزدیکتر است تا اروپا.

دونالد ترامپ، از اولین دوره ریاست جمهوری علاقه خود را برای تصاحب گرینلند، که قلمرو نیمه خودمختار دانمارک، متحد دیرینه ایالات متحده و یکی از اعضای بنیانگذار ناتو است، ابراز کرده است.

ادعاهای ترامپ در حالی صورت گرفته که مقامات گرینلند به شدت به آن واکنش نشان داده‌اند. نخست وزیر گرینلند گفت این منطقه هرگز برای فروش نبوده و نخواهد بود.

در مورد اهمیت گرینلند همچنین باید افزود این منطقه دورافتاده، یخی و بکر، نقش بزرگی را در آب و هوای کره زمین دارد و دانشمندان تأثیرات اقلیمی در سطح جهانی را از این منطقه مورد بررسی قرار می‌دهند.

اریک ریگنوت- دانشمند آب و هوا از دانشگاه کالیفرنیا- معتقد است اگر یخ‌های این منطقه ذوب شود، خطوط ساحلی در سراسر جهان دچار تغییر می‌گردد و به طور بالقوه الگوهای آب و هوا به گونه‌ای چشمگیر تغییر می‌کنند. در واقع گرینلند به اندازه‌ای یخ دارد که اگر همه آنها ذوب شوند، دریاهای جهان 24 فوت (7.4 متر) بالا می‌روند.

آسوشیتدپرس نیز به نقل از جف دابلکو-استاد امنیت و محیط زیست دانشگاه اوهایو- گفت: بزرگترین جزیره جهان اکنون از بسیاری جهات در رقابت ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی مرکزی قرار دارد.

او همچنین گفت گرینلند جایی است که در آن تغییرات آب و هوایی، منابع کمیاب، ژئوپلیتیک پرتنش و الگوهای تجاری جدید همگی تلاقی می‌کنند.

مواد معدنی ارزشمند خاکی کمیاب و همچنین اورانیوم، میلیاردها بشکه نفت دست‌نخورده و ذخایر عظیم گاز طبیعی که قبلا غیرقابل دسترس بود، نیز در این منطقه محصور شده‌اند. همچنین سه سال پیش، دولت دانمارک توسعه نفت فراساحلی از قلمرو 57000 نفری را به حالت تعلیق درآورد.

دابلکو گفت که بسیاری از مواد معدنی مشابه در حال حاضر عمدتا توسط چین تأمین می‌شود، بنابراین کشورهای دیگری مانند ایالات متحده نیز به آن علاقه‌مند هستند.

مارک سرز- مدیر مرکز ملی داده‌های برف و یخ در کلرادو- نیز معتقد است که گرینلند در قرن بیست و یکم به دلیل تأثیر ذوب یخ آن بر سطح دریاها، «یک نقطه تمرکز کلیدی» خواهد بود و احتمالا در آینده به سهم بزرگتری تبدیل خواهد شد».

در واقع گرینلند در دایره قطب شمال بین ایالات متحده، روسیه و اروپا قرار دارد و جایزه‌ای ژئوپلیتیکی است که ایالات متحده و دیگران بیش از 150 سال به آن چشم دوخته‌اند.

همچنین از آنجایی که هر چه پیش‌تر می‌رویم قطب شمال برای کشتیرانی و تجارت بازتر می‌شود، گرینلند ارزش بیشتری پیدا می‌کند.

فرانسه 24 نیز در تحلیل خود درباره این منطقه بر این نکته اشاره دارد که تهدیدات آقای ترامپ برای تصرف گرینلند ممکن است با زور نیز انجام گیرد، حتی اگر این قطعه ارزشمند از خاک متعلق به یکی از متحدان ناتو یعنی دانمارک باشد.

نکته قابل توجه این است که در ماده 5 اتحادیه این مورد را تضمین می‌کند که همه متحدان از هر کشور عضوی که مورد حمله مسلحانه قرار می گیرد دفاع خواهند کرد. اما اگر قرار باشد متجاوز هم یکی از اعضای متحد-اتحادیه ناتو- باشد چه؟

شاید بتوان این مسئله را نشانی از دوران پر تنش آینده و اختلافات و تهدیدات جدید احتمالی ترامپ و اتحادیه اروپا تعبیر کرد.

خبرنگار: ماری ملکی

انتهای پیام/