به گزارش روابط عمومی دانشگاه؛ در پی دیدار حجت الاسلام والمسلمین سید ابوالحسن نواب موسس دانشگاه ادیان و مذاهب با عالیجناب پاپ فرانسیس و پیشنهاد برگزاری «کنفرانس جهانی صلح» با حضور رهبران ادیان و مذاهب و موافقت رهبر کاتولیکهای جهان با این پشنهاد، حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدمهدی تسخیری معاون ارتباطات و امور بینالملل دانشگاه ادیان و مذاهب در یادداشتی با عنوان «گفتگوی رهبران ادیان، فرصتی برای برقرای عدالت جهانی است» با تأکید بر اهمیت این پیشنهاد آورده است:
دیدار حجت الاسلام والمسلمین سید ابوالحسن نواب با رهبر کاتولیکهای جهان، همزمان با آغاز سال نو میلادی در شرایطی صورت گرفته است که جهان با چالشهای متعددی از جمله جنگ، خشونت و نابرابری روبهروست. بدون شک این دیدارها و گفتگوها و تبادل نظر میتواند گامی در جهت برقراری صلح و آرامش در جهان باشد و اینکه پاپ اعلام میدارد که برای برقراری صلح و دوستی در جهان تلاش میکند، موضع مثبتی است.
به نظر میرسد این دیدارها نباید ابتر بماند و بایستی فرصت را غنیمت شمرد و گامهای عملیاتی بعدی از سوی دانشمندان و با پشتیبانی نهادهای مسئول صورت پذیرد.
کمترین گام برای برآوردن خواسته کنونی جامعه بشری امروز، برگزاری اجلاس گفتگوی دینی میان رهبران ادیان جهان است و این نیاز بیش از هر زمان دیگری احساس میشود. دلایل متعددی برای این امر وجود دارد؛
افزایش منازعات و خشونتهای مبتنی بر تعصبات دینی ومذهبی، که متأسفانه در سالهای اخیر شاهد افزایش درگیریها و خشونتهایی بودهایم که ریشه در اختلافات مذهبی ودینی و تعصبات فرقهای دارند. (گرچه ما براین باوریم که ادیان همه را به سوی صلح و دوستی دعوت میکنند، و این بازیگران سیاسی هستند که به بهانه اختلاف دینی و مذهبی بر مرکب اختلافات سوار گشته تا به اهداف شوم خود برسند) این منازعات نه تنها باعث از بین رفتن جان انسانهای بیگناه میشوند، بلکه موجب ایجاد شکاف و نفرت بین جوامع مختلف نیز هستند.
قتل عام مردمان بی گناه در فلسطین و لبنان و تعدادی از بیگناهان کشورهای گوناگون، گواه بر این مدعا است، که در چنین شرایطی، گفتگوی سازنده بین رهبران دینی میتواند نقش مهمی در کاهش تنشها، ترویج صلح و همزیستی مسالمتآمیز، و بازدارندگی متجاوزان ایفا کند.
گروهها و دولت افراطی صهیونیستها با سوءاستفاده از تفسیرهای نادرست و تحریفشده از آموزههای دینی، که هدف آن جذب نیرو و امکانات جهانی برای توجیه اقدامات خشونتآمیز خود هستند.
گفتگوی بین ادیان میتواند به روشنگری در مورد آموزههای واقعی ادیان و مقابله با تفسیرهای افراطی کمک کند. رهبران دینی با محکوم کردن صریح تجاوزهای صهیونیستها و پشتیبانان آنها و ایستادگی در برابر خشونت و افراطگرایی، میتوانند نقش مهمی در خنثی کردن تبلیغات این گروهها ایفا کنند.
ضرورت شناخت و درک صحیح از باورها و ارزشهای دیگران، گامی مهم در جهت ایجاد تفاهم و احترام متقابل است. گفتگوی بین ادیان فرصتی را فراهم میکند تا پیروان ادیان مختلف با یکدیگر بیشتر آشنا شوند، سوءتفاهمها را برطرف کنند و درک عمیقتری از دیدگاههای یکدیگر پیدا کنند. این امر میتواند به کاهش تعصبات و پیشداوریها و تقویت همزیستی مسالمتآمیز کمک کند.
جهان امروز با چالشهای مشترک زیادی مانند فقر، نابرابری، تغییرات آب و هوایی، بیماریهای همهگیر و بحرانهای زیستمحیطی روبهرو است. ادیان مختلف با داشتن ارزشها و آموزههای مشترک اخلاقی، میتوانند در مواجهه با این چالشها همکاری کنند و راهحلهای مشترکی ارائه دهند. گفتگوی بین ادیان میتواند زمینه را برای این همکاری و همافزایی فراهم کند. آگاهی روزافزون جامعه بشری راهگشای تحقق زمینه های صلح جهانی و طرد شدن جنگ افروزان است.
نقش رهبران دینی درجامعه بشری معاصر غیر قابل انکار است. رهبران دینی به دلیل جایگاه و نفوذی که در بین پیروان خود دارند، و خلاف ادعای دینستیزان که تلاش دارند تا این تاثیر گذاری را کمرنگ جلوه دهند، میتوانند نقش مهمی در شکلدهی افکار عمومی و ترویج ارزشهای صلح، مدارا و همزیستی ایفا کنند.
برگزاری اجلاسهای گفتگوی دینی بین رهبران، میتواند به تقویت این نقش و گسترش پیام صلح و دوستی در سطح جهانی کمک کند.
بنابراین، گردهماییهای دینی نه تنها یک ضرورت اخلاقی و انسانی است، بلکه یک نیاز اساسی برای مقابله با چالشهای جهانی و تجاوزهای ظالمانه جنگ طلبان صهیونیست، و ساختن جهانی صلحآمیز و عادلانه است.
بدون شک تأکید بر مشترکات میان ادیان، عنصر بسیار مهمی است. گفتگوها باید بر نقاط مشترک ادیان و ارزشهای انسانی مشترک تمرکز داشته باشد. این ارزشهای انسانی و فطری چه در ادیان ابراهیمی و چه غیرابراهیمی مورد تأکید است.
احترام به باورها و تفاوتها، یکی از عناصر مهم ائتلاف جامعه جهانی است، از اینرو باید به تفاوتها و دیدگاههای مختلف احترام گذاشته شود.
گفتگوها نباید صرفاً نظری باشند و حتماً باید به دنبال راهحلهای عملی برای مسائل و چالشهای موجود باشند، وگرنه دست نوشتههایی چون گذشته خواهد بود که به عنوان یک سند تاریخی بیش نیست، فراموش نکنیم که این نشستها می تواند از عناصر مهم تقویت جنبشهای مردمی و جهانی باشد.
حضور جوانان از نژادها و ملیتهای گوناگون در دفاع از مظلومیت مردم غزه و لبنان چه در دانشگاههای دنیا و چه در شهرهای مختلف و تظاهرات مردمی، خود بهترین گواه است، که باید زمینه مشارکت جوانان را در این گفتگوها فراهم ساخت؛ زیرا آنها آیندهسازان جهان معاصر هستند و صحنههای تغییر به دست ایشان خواهد بود.
در نهایت، میتوان گفت که گفتگوی بین ادیان، ابزاری قدرتمند برای بازدارندگی تجاوزگران و ایجاد صلح، تفاهم و همکاری در جهان امروز است و برگزاری کنفرانسهای گفتگوی دینی میان رهبران، گامی مهم در این راستا محسوب میشود. به امید روزی که عدالت به رهبری منجی عالم بشریت در سراسر گیتی گسترش یابد.