به گزارش ایسنا، محمدمهدی سیدناصری، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حقوق بین‌الملل کودکان در شهروند نوشت: تحقیقات نشان می‌دهد که فضای مجازی و کتابخوانی می‌توانند در تعامل و همزیستی قرار بگیرند. باظهور فناوری‌های دیجیتال و افزایش استفاده از اینترنت، کتابخوانی و عادت‌های مطالعه سنتی دستخوش تغییرات گسترده‌ای شده است. برای بسیاری افراد جامعه، فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به جایگزینی برای مطالعه بدل شده است. پرسشی که می‌توان طرح کرد این است که آیا فضای مجازی و کتابخوانی در تقابل با یکدیگرند یا می‌توانند به همزیستی و همکاری در جهت ارتقای سطح دانش عمومی برسند؟
در عصر دیجیتال، جایی که زمانمان میان کار، شبکه‌های اجتماعی و مسئولیت‌های روزمره تقسیم شده است، چالش «خواندن و مطالعه ۲۵ دقیقه در روز در سال ۲۰۲۵میلادی» پیشنهادی جذاب و واقع‌بینانه است. اما این چالش چیزی فراتر از بهبود عادات فردی است. مطالعه، علاوه بر تأثیرات روان‌شناختی مثبت بر فرد، پیوندی عمیق با توسعه اجتماعی و حقوق کودک دارد. تحقیقات جدید نشان داده‌اند که خواندن به کاهش استرس، تقویت حافظه و افزایش همدلی کمک می‌کند. این عادت، شبیه پیاده‌روی یا تغذیه سالم، نه‌تنها فرد را در مسیر بهتر شدن قرار می‌دهد، بلکه می‌تواند روابط اجتماعی او را نیز تقویت کند. خواندن مداوم، درک عمیق‌تری از دیگران ایجاد کرده و فرهنگ گفت‌وگو را در جامعه گسترش می‌دهد. اما فراتر از این، خواندن یک وظیفه اجتماعی است. وقتی والدین یا بزرگسالان به عادت مطالعه پایبند باشند، این فرهنگ به کودکان منتقل می‌شود. کودکانی که والدینشان کتاب می‌خوانند، بیشتر علاقه‌مند به مطالعه خواهند شد و این عادت به رشد ذهنی، تحصیلی و حتی عاطفی آن‌ها کمک خواهد کرد.
حق برخورداری از آموزش، یکی از اصول بنیادین حقوق کودک است. اما این حق به معنای صرف حضور در مدارس نیست؛ بلکه دسترسی به منابع آموزشی، تقویت تفکر انتقادی و پرورش خلاقیت از طریق مطالعه نیز بخشی از این حق است. چالش مطالعه روزانه می‌تواند والدین و جامعه را ترغیب کند تا در کنار ترویج کتابخوانی، امکانات لازم برای دسترسی کودکان به کتاب را فراهم کنند. کودکان از جوامعی که خواندن را یک ارزش می‌دانند، یاد می‌گیرند که کتاب‌ها ابزاری قدرتمند برای تغییر زندگی هستند. در همین راستا، باید به حمایت از کتابخانه‌های عمومی و فراهم کردن کتاب‌های رایگان یا ارزان‌قیمت برای کودکان در مناطق محروم توجه کرد. کودکی که به کتاب دسترسی دارد، آینده‌ای با فرصت‌های بیشتر خواهد داشت.
چالش «خواندن ۲۵ دقیقه در سال ۲۵» می‌تواند نه‌تنها یک هدف شخصی، بلکه حرکتی جمعی باشد. از طریق این چالش، می‌توان بستری برای گفت‌وگو درباره آثار مختلف ایجاد کرد و کودکان را به بخشی از این حرکت تبدیل کرد. خانواده‌ها می‌توانند جلسات مطالعه گروهی برگزار کنند یا کتاب‌هایی را که خوانده‌اند با یکدیگر به اشتراک بگذارند. برای ترغیب کودکان به خواندن، باید از نکات زیر، بهره برد:
۱-کتاب‌هایی جذاب و متناسب با علایق آن‌ها ارائه کنیم؛
۲- اجازه دهیم آنچه را که دوست دارند، بخوانند؛
۳- خودمان الگوی عملی مطالعه باشیم؛
تعهد به خواندن روزانه، فراتر از پرورش ذهن فردی، پلی است به سمت ساختن جامعه‌ای آگاه‌تر و مسئول‌تر. وقتی این عادت را در خود و اطرافیان تقویت کنیم، نه‌تنها از فواید شخصی آن بهره‌مند می‌شویم، بلکه آینده‌ای روشن‌تر را برای کودکانمان رقم خواهیم زد! بیایید سال ۲۰۲۵ میلادی را با کتاب‌ها آغاز کنیم و جهان را صفحه به صفحه بهتر بسازیم.
آیا فضای مجازی و کتابخوانی در تقابل با یکدیگرند یا می‌توانند به همزیستی و همکاری در جهت ارتقای سطح دانش عمومی برسند؟
انتهای پیام