به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خراسان رضوی، جهادگر خراسانی «مهدی کاشی‌پور محمدی» سال ۱۳۴۳ در شهر مشهد در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود.

دوران کودکی و دبستان را سپری کرد و سپس در مغازه پسر عمویش مشغول کار شد. کار‌های انتفاعی او بطور پراکنده تا سال ۱۳۵۷ که انقلاب اسلامی به رهبری یگانه مرد خداگونه خمینی کبیر به وقوع پیوست ادامه داشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره در صحنه بود و جریانات بعد از پیروزی را پشت سر می‌گذاشت و در راه پیشبرد هدف‌های انقلاب اسلامی از هر تلاش و کوششی که برایش مقدور بود کوتاهی نداشت. قبل از آنکه جهاد سازندگی تشکیل شود به فرمان امام خمینی (ره) به روستا‌ها می‌رفت و کمک روستاییان می‌کرد مخصوصاً در روز‌های تعطیل و در فصل برداشت محصول بود بیشترین کمک را به زارعان و کشاورزان داشت.

پس از تشکیل جهاد سازندگی که به فرمان امام راحل صورت گرفت دست از کاری که شاید درآمد بیشتری هم داشت کشید و به جهاد سازندگی پیوست و علیرغم حقوق کمی که دریافت می‌کرد تلاشی مضاعف در راه پیشبرد اهداف جهاد و انقلاب اسلامی از خود نشان داد.

در هفتم شهریور ۱۳۶۰ از طریق جهاد سازندگی خراسان به جبهه اعزام شد و در عملیات‌های مختلف شرکت جست و در امور گره‌گشا بود.

وی با حضور خود در جبهه از شاگردی ماشین فعالیت خود را آغاز کرد و به مرور تمامی فنونی که به مهندسی رزمی نظیر رانندگی لودر، بولدوزر و گریدر مربوط می‌شد را آموخت و در نهایت به‌عنوان رابط خط انجام وظیفه می‌کرد.

مهدی کاشی‌پور سرانجام ششم خرداد ۱۳۶۲ در منطقه عملیاتی سومار بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.

وصیت‌نامه جهادگر شهید مهدی کاشی‌پور:

بسم الله الرحمن الرحیم

«اذا جاء نصرالله و الفتح و رأیت الناس یدخلون فی دین الله افواجا فسبح بحمد ربک و استغفره انه کان توابا»

با سلام و درود فراوان به رهبر عزیز انقلاب و با سلام بر تمامی شهدا از صدر اسلام تا کربلا‌های ایران.

در قرآن اشاره شده است که شهیدان همیشه زنده اند و نزد خدا روزی می‌خورند و این تنها راه افتخار انسان در آخرت است و من از خدا می‌خواهم که رختخواب بستر مرگم نباشد، چون اگر در بستر بمیرم آن همه گناهانی که در طول زندگی انجام داده‌ام چه می‌شود.

چند کلمه‌ای با پدر و مادر عزیزم از شما تقاضا می‌کنم اگر من شهید شدم بر من گریه نکنید، زیرا گریه شما موجب خوشحالی دشمنان انقلاب و منافقین خواهد شد و اگر خواستید گریه کنید بر امام حسین علیه‌السلام و یاران باوفایش گریه کنید.

از شما پدر و مادرم تقاضا دارم که مرا حلال کنید و از دوستان و بستگانم تقاضا داریم راه مرا و راه شهدا را ادامه دهند.

انتهای پیام/