بابک زمانی‌پور در گفتوگو با خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، گفت: پیشینه پر افتخار فرخ شهر که در گذشته قهفرخ خوانده می‌شد موجب گردید تا در دهه ۱۳۸۰هجری شمسی، اهالی این شهر با هم تصمیم بگیرند در راستای حفظ سوابق ارزنده گذشته نیاکانشان دست به اقدامی پرفراز ونشیب بزنند که همین امر سبب شد تا اشیائی که به عنوان مواریث خانوادگی‌شان در اختیار داشتد را در سال ۱۳۸۷ با هم‌افزایی در محل ساختمان اهدایی از سوی شهرداری این شهر در میانه بوستان سر چشمه در کنار یک دیگر قرار دهند تا موزه مردم شناسی فرخ شهر شکل پیدا کند.
مدیر گنجینه آموزش و پرورش چهارمحال و بختیاری ادامه داد: قهفرخ نام پیشین فرخ شهر است که در سال ۱۳۴۹ بنا به پیشنهاد و درخواست جمعی از اهالی این شهر به هدایت ادیب معاصر دکتر محمود شفیعی قهفرخی که در تهران ساکن بودند به فرخ شهر تغییر یافت.
وی افزود: قهفرخ به معنای واقع شده در پشت(قفای) کوه رخ است و «ابن بطوطه» جهانگرد مسلمان در سفر از ایذه به اصفهان از آن به عنوان آخرین منزلگاه به نام «کریوه الرخ» یاد می‌کند.
این کارشناس تاریخ استان بیان کرد: وجود کتیبه صفوی واقع در جبهه شمالی کوه رخ در مسیر گردنه رخ به سوی اصفهان مربوط به سال۱۰۶۲ نشان می‌دهد که این شهر در گذشته خود یکی از شهرهای مهم و راهبردی مرکزی ایران بوده و از آن عهد به بعد به عنوان یکی از مناطق مهم تامین حضور نخبگان در دوران پایتختی اصفهان از زمان شاه عباس اول صفوی قلم داد می‌شد.
محل موزه فرخشهر مناسب نیست
زمانی‌پور با اشاره به اینکه از آن جایی که ساختمان فعلی موزه مردم‌شناسی فرخ شهر با مالکیت شهرداری این شهر بوده چندان مناسب محل تشکیل موزه نیست، تاکید کرد: می‌طلبد که از سوی دست اندرکاران استان چهارمحال و بختیاری و شهرستان فرخ شهر تدبیر لازم جهت تدارک فضایی مناسب ودر خور اندیشیده شود.
وی ادامه داد: در حال حاضر در مساحت ۲۵۰ متر مربعی اين موزه بیش از ۳۰۰ قلم از اشیا مربوط به زندگی مردم و آئیین شهر کهن شامل ابزار کار، صنايع دستي، تزئينات معماری، کتاب، اسناد قديمی و سکه‌های تاریخی جمع آوری شده‌اند که نشانگر فرهنگ و آداب حیات اجتماعی ساکنان مرکز شهرستان فرخ شهر به عنوان دوازدهمین شهرستان استان چهارمحال و بختياری است.
کارشناس تاریخ چهارمحال و بختیاری با اشاره به این که برای شناخت بهتر فرخ شهر یا همان قهفرخ قدیم باید به دوران صفویه سفر کرد، بیان کرد: در آن دوران مرکز حکومت(ضابط نشین و استقرار صدر خاصه) چهارمحال و بختیاری قهفرخ بوده و قهفرخ دروازه ورودی چهارمحال و بختیاری از سمت اصفهان است.
فرخشهر شهری از هزاره‌های پیش از میلاد مسیح
زمانی‌پور افزود: این شهر دارای یک مسجد جامع از دوران شاه سلطان حسین صفوی ثبت شده در فهرست آثار ملی کشور بود که متأسفانه در دهه ۱۳۶۰ تا۱۳۷۰ تخریب و بازسازی گردید.
وی گفت: فرخ شهر یکی از قدیمی‌ترین نقاط استان چهارمحال و بختیاری است که برخی از باستان شناسان قدمت تاریخی آن را با توجه به ظرف سفالی یافته شده در محوطه باستانی_تاریخی آب رباط در شمال آن به هزاره‌های پیش از میلاد مسیح(ع) می دانند.
وی اظهار کرد: وجودچشمه سارها و قنوات پرآب دایر و از جمله قنات ۷۰۰ ساله براووی از دیگر جاذبه های طبیعی _تاریخی فرخ شهربه حساب می آیند که این قنات در زمان‌های خشک سالی دارای ۶۰ لیتر و در ایام تر سالی تا ۱۶۰ لیتر دارای دبی آب است و همین امر موجب شده تا این شهر از نظر فضای سبز و وجود جاذبه‌های طبیعی در پیرامون خود یکی از شهرهای بسیار قابل توجه چهارمحال و بختیاری محسوب گردد.
کارشناس تاریخ چهارمحال و بختیاری ادامه داد: مردم قهفرخ در گذشته دارای برخی مشاغل خاص نیز بودند که از آن جمله عصاری(روغن گیری است). براین اساس در گذشته ۶ کارخانه روغن‌کشی در این محل وجود داشته که متأسفانه تنها دو باب از آنها به نام‌های کارخانه‌های صالحی و رضوی بیشتر برجای نمانده است.
وی گفت: قهفرخ در قدیم به خاطر وجود چاروادارها که حمل‌ونقل سنتی قافله سالارانه در میان مناطق جلگه خوزستان تا نجد مرکزی اصفهان را بر عهده داشتند از جهات دیگر نیز قابل توجه بود.موضوعی که باعث گردید تا در روزگار حاضر نیز تعداد زیادی از اهالی پرتلاش این شهر به شغل وجود کامیون داری در سطح ملی و بین المللی اهتمام داشته باشند.
مدیر گنجینه آموزش و پرورش استان، تصریح کرد: خانه‌های تاریخی چون شاه‌قلی‌ها، مسجد حاج زمان، مغازه نخود ریزی شفیعی‌ها که هنوز هم دارای نم‌خانه است و کوچک‌ترین مغازه گیوه‌دوزی دنیا در این شهر، از جمله مکان‌های دیدنی و جاذبه‌های گردشگری تاریخی فرخ شهر هستند که علاوه بر دارا بودن ویژگی‌های تاریخی خصوصیات جالب توجه دیگری از لحاظ مردم شناسی و موسیقی نیز در وجود خویش حفظ کرده‌اند.
وی اظهار کرد: تولید پارچه قلم کار از دیگر صنایع دستی فراموش شده مردم این شهر بوده که مهرهای آن در موزه مردم شناسی فرخ شهر نگهداری می‌شوند که در کنار وجود دست بافت‌های خاص چون قالی که دارای قدمتی دیرینه است می‌توانند به خوبی بیانگر سوابق هنری _صنعتی این شهر به عنوان یک شهر مهاجر پذیر از مناطق مختلف مردم را به سمت خود جذب می‌کرده و هویت و رنگ قهفرخی به آنها می‌داده است محسوب گردند.
زمانی‌پور تاکید کرد: وجود رسوم و آئین‌های خاص مانند شب یلدا، شب عرفات و آداب و عید نوروز در این شهربه همراه افسانه‌ها و داستان‌های قدیمی دلکش و شنیدنی که همچنان در این شهر زنده هستند قابل توجه مردم‌نگاران می‌توانند واقع گردند.
وی در پایان با بیان این که در آرامستان قدیمی فرخ شهر بخشی برای تدفین ادبا و شاعران به عنوان مقبره الشعرا در نظر گرفته شده بوده گفت: این شهر از دوره تیموری تا روزگار حاضر دارای دویست شاعر صاحب دیوان است که یکی از شاعران معاصر این شهر «کبری موسوی قهفرخی» به همراه همسر خود مهرداد افضلی قهفرخی و فرزندشان سوگل از جمله شاعران دارای شعر ناب و دل نشین به شمار می‌روند.
بیشتر بخوانید؛
به گزارش خبرگزاری دانشجو، شهر فرخ شهر، در مجاورت شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری واقع شده و سومین شهر این استان از نظر جمعیتی محسوب می‌گردد.