محکومیت پرسپولیس بابت جعل سند در خصوص پرونده نبیل باهویی از سوی کمیته استیناف هم تأیید شد! جعلی که به واسطه مماشات مسئولان طی همین چند سال اخیر به لیست فساد‌های فوتبال ایران اضافه شد، فسادی که قرار بود ریشه‌کن شود، اما هر سال شاهد ابعاد تازه‌تری از آن هستیم!
ریشه‌کن کردن فساد در فوتبال به‌زعم بسیاری آرزویی محال است. تصوری که بی‌شک بعد از بی‌نتیجه ماندن پرونده‌ای که حدود ۱۰ سال قبل مجلس جمع‌آوری کرده بود بیش از هر زمان دیگری قوت گرفت، اما شاید دلیل اصلی ناکامی در مبارزه با فساد این است که نمی‌دانیم باید چطور و از کجا شروع کنیم.
برخی عامل فساد را حضور دلال‌ها در فوتبال می‌دانند. عده‌ای نیز روی کار آمدن مدیران نالایق و بی‌کفایتی که هیچ تخصصی جز هزینه کردن ندارند و فضا را برای جولان دلال‌ها فراهم و مهیا می‌کنند. بسیاری نیز سرازیر شدن پول بی‌حساب و کتاب به فوتبال را عامل اصلی فساد می‌خوانند. پولی که بی‌تردید عامل اصلی حضور دلال‌هاست. بدون شک هریک از این موارد می‌تواند یکی از دلایل حائز اهمیت و غیرقابل انکار فساد در فوتبال باشد و مانعی برای برچیده شدن بساط آن، اما در واقع سرمنشأ تمام موارد مطرح شده چشم‌پوشی‌های بی‌منطق و مماشات‌های غیراصولی است. 
خوب که نگاه کنیم، پول زیاد یکی از عوامل فساد در فوتبال محسوب و در تمام دنیا پرداخت می‌شود و گاه به مراتب بیش از آنچه در فوتبال ایران دیده و شنیده می‌شود. درست مثل دلال جماعت که تنها مختص فوتبال ایران نیست و در هرکجای دنیا می‌توان شاهد حضور آنها بود. دلال‌هایی که شاید ظاهری شیک‌تر و اتوکشیده‌تر داشته باشند، اما ماهیت کارشان یک چیز است. می‌ماند مسئله مدیران نالایق و بی‌کفایتی که یکی از عوامل غیرقابل انکار فساد در فوتبال هستند. مدیرانی که حضورشان را می‌توان در اقصی نقاط دنیا دید، اما با یک تفاوت عمده؛ اینکه در فوتبال ایران نه فقط هیچ نظارتی بر عملکرد مدیران نیست که هیچ برخوردی هم با اشتباهات تأثیرگذار و کمرشکن آنها نمی‌شود و همین مسئله باعث مهیا شدن شرایط برای شیوع هرچه بیشتر و پیشرفته‌تر بساط فساد در این رشته محبوب می‌شود. حال آنکه در دنیا مدیران هر اندازه هم که بزرگ و اسم و رسم‌دار باشند، عملکردشان زیر ذره‌بین نظارت است و در صورت هرگونه اشتباهی سریعاً پای میز محاکمه کشیده و توبیخ می‌شوند. اما در ایران تا زمانی که بند و ماده مماشات، چشم‌پوشی و لاپوشانی وجود داشته باشد، کوچک‌ترین گزندی متوجه مدیران ناکارآمد و بی‌کفایت نمی‌شود. 
جعل سند پرسپولیس در پرونده نبیل باهویی امروز در حالی تأیید شد که این راه را مسئولان ورزش کشور پیش پای مدیران بی‌کفایت فوتبال گذاشتند. شاید اگر هفت، هشت سال قبل که طاهری اقدام به جعل سند در خصوص پرونده طارمی کرده بود، برخوردی جدی با او صورت می‌گرفت، امروز شاهد تکرار اتفاق فوق نبودیم! هفت، هشت سال قبل بود که طارمی راهی ریزه‌اسپور شد، اما بعد از ناامن شدن فضای ترکیه به واسطه کودتای صورت گرفته، این بازیکن بدون فسخ قرارداد به ایران برگشت و بار دیگر با پرسپولیس به توافق رسید. اتفاقی که شکایت ریزه‌اسپور به فیفا را به دنبال داشت. هرچند نهایتاً رئیس‌جمهور با همتای ترک خود رایزنی کرد که پرسپولیس جریمه هنگفتی پرداخت نکند، اما فیفا قانع نشد که پرسپولیس قبل از ریزه‌اسپور با طارمی قرارداد بسته و این باشگاه به اتهام عدم صداقت (پرونده‌سازی) جریمه شد، اما پرسپولیس هرگز از سوی نهاد‌های انضباطی داخلی مورد مؤاخذه قرار نگرفت. 
دو سال قبل نیز هدایت ممبینی با شکایت از استقلال مدعی شد این باشگاه با جعل امضا با سربرگ فدراسیون، نامه‌ای به فیفا ارسال کرده تا مطالبات ساپینتو از محل درآمد‌های این باشگاه در فدراسیون جهانی فوتبال پرداخت شود، اما در عین ناباوری در پی انتشار این خبر، مسئولان فدراسیون فوتبال به استقلال قول دادند با منتشرکنندگان نامه برخورد جدی شود و کار به جایی رسید که خطیر، مدیرعامل وقت استقلال در مصاحبه‌ای تند علیه ممبینی به او گفت آخرین بارت باشد که چنین کاری می‌کنی! درحالی‌که باشگاه استقلال باید بابت جعل محاکمه می‌شد، تمام ترکش‌ها متوجه دبیرکل فدراسیون شد و دست‌آخر نیز گفته شد یکی از اعضای باشگاه استقلال به شکل خودجوش و خودسرانه اقدام به انجام چنین کاری کرده تا محرومیتی متوجه باشگاه یا مدیریت آن نشود. 
اتفاقی که حالا یک‌بار دیگر تکرار شده است، این‌بار در پرونده نبیل باهویی. هرچند که این بار باشگاه پرسپولیس محکوم شده، اما جعل سند، آ‌ن‌هم توسط مدیران چیزی نیست که به سادگی از کنار آن گذشت. جعلی که تا پیش از این شاید بازیکنان برای گرفتن معافیت سربازی از آن استفاده می‌کردند، اما حالا به عصای دست مدیران تبدیل شده است!