به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، به تعبیر امیرالمؤمنین علیه‌السّلام در دعای کمیل که از خدای متعال می‌خواهند که همّ را همِّ واحدی قرار دهد، در واقع اینکه انسان همّش متمرکز شود.ای یکدلۀ صد دله، دل یکدله کن...
شب لیلةالرّغائب شبی است که انسان دلش را یکدله کند. یعنی همۀ رغبت‌های متنوع و مختلف و متشتتی که به چیز‌های مختلف دارد:
چه به جنبه‌های ظاهری و دنیوی؛ به پولش، به مقامش، به خانه‌اش، به وسیلۀ نقلیه‌اش، به سِمت‌هایش، به لذت‌هایش، به شهوت‌هایش، به شهرت‌هایش؛ به هر چه که از دنیا رغبت انسان را به جانب خودش جلب می‌کند؛ و چه به آنچه که جنبه‌های اخروی هست. رغبت‌هایی که انسان به راحت‌ها و لذت‌های اخروی، به نعمت‌ها و لذایذ بهشتی دارد؛ و چه رغبت‌هایی که انسان به مقامات معنوی دارد. می‌خواهد اهل کشف و کرامات شود، اهل مقامات روحی و قدرت‌های معنوی شود...
همۀ این رغبت‌ها، این شب، شبش است. یعنی شبی که همۀ اینها را جمع کند و بگوید خدایا فقط خودت را می‌خواهم، هیچ چیز دیگری نمی‌خواهم، نه دنیا می‌خواهم، نه آخرت می‌خواهم، نه مقامات معنوی می‌خواهم، هیچی نمی‌خواهم خدایا، فقط خودت را می‌خواهم...
این شب موقع چنین کاری است که انسان یکسره خودش را خلاص کند، از همۀ خواسته‌ها، همۀ آمال و آرزوها خودش را نجات دهد...