همشهری آنلاین: ۱۳ دی‌ماه ۱۳۳۸، نیما یوشیج، پدر شعر نو فارسی، درگذشت و میراثی گران‌بها از شعر و اندیشه برای نسل‌های بعد به جا گذاشت. به مناسبت شصت‌وپنجمین سالگرد این شاعر بزرگ، مراسم یادبودی با حضور پژوهشگران، نیمادوستان و علاقه‌مندان به ادبیات در خانه او در تهران برگزار شد. این مراسم که با هدف تجلیل از جایگاه نیما در شعر معاصر برگزار شد، شاهد سخنرانی پژوهشگران و قرائت اشعار نیما توسط حاضران بود.
مهدی موسوی، یکی از نیماپژوهان حاضر، درباره اهمیت خانه نیما گفت: این خانه، جایی که نیما بخش مهمی از کیفیت زندگی خود را در آن گذرانده است، انرژی خاصی دارد که به روح نیما نزدیک است. نیما بارقه‌های تجدد را وارد شعر فارسی کرد و عقبه چند هزار ساله شعر فارسی را تغییر داد.
وی افزود: در آثار نیما، آواها و قطعات موسیقایی فراوانی دیده می‌شود و شعر او با موسیقی عجین است. این وجه تمایز نیما از دیگر شاعران هم‌دوره خود است.
محمد شمس، یکی دیگر از نیماپژوهان به تأثیر نیما بر نقد ادبی اشاره کرد و گفت: نیما در شعر خود از طرفی گذشتگان را پشت سر گذاشته و از طرف دیگر آینده‌ای روشن برای شعر فارسی ترسیم کرده است. او با توجه ویژه به فرم، زنجیرهای سنتی شعر فارسی را گسسته و چشم‌اندازی نو خلق کرده است.
میثم زندی، نیما پژوهی دیگر نیز در سخنان خود به تأثیر نیما بر نحو زبان فارسی اشاره کرد و گفت: نیما نحو زبان طبری را وارد شعر فارسی کرد و با زیر پا گذاشتن قواعد رایج، مکانی برای خود خلق کرد که نشان از رویکرد متفاوت او داشت.
در ادامه مراسم، نیمادوستان با خوانش بخشی از اشعار ماندگار نیما، حال‌وهوای شاعرانه‌ای به مراسم بخشیدند و با مرور آثار این شاعر بزرگ، تأثیر عمیق او بر ادبیات معاصر را بازتاب دادند.
علی اسفندیاری، مشهور به نیما یوشیج، در ۲۱ آبان ۱۲۷۶ در روستای یوش مازندران به دنیا آمد. او که به پدر شعر نو فارسی معروف است، با سرودن «افسانه»، انقلابی در شعر فارسی ایجاد کرد و قالب‌ها و مضامین تازه‌ای را به ادبیات ایران وارد ساخت. نیما در آثار خود نه‌تنها به طبیعت و زندگی روستایی توجه ویژه‌ای داشت، بلکه با نوآوری در فرم و زبان، راه را برای شاعران معاصر هموار کرد. او در ۱۳ دی‌ماه ۱۳۳۸ درگذشت و در زادگاهش به خاک سپرده شد.
خانه نیما در تهران پس از خرید و مرمت آن توسط سازمان زیباسازی شهرداری تهران در سال ۹۸ در حال حاضر به صورت موزه میزبان علاقه مندان شعر و ادبیات است.