به گزارش خبرنگار ایرنا، روزگاری قزوین میزبان ارامنه بود و بنا به گزارش‌های جهانگردانی همچون پیه ترو دلاواله ایتالیایی، ژان باپتیست تاورنیه و ژان شاردن فرانسوی، استقرار گروه‌های ارامنه در قزوین به سال‌های نخست قرن هفدهم میلادی می رسد که هر کدام گورستان، نمازخانه و کلیساهای مخصوص خود را در این شهر بنا کردند و در کنار مسلمانان روزگار خود را می‌گذراندند.
همین پیشینه باعث می‌شود که در گذر از سه راهی خیام، سری به مثلث سه گانه کلیساهای به جامانده از روزگار دور مسیحیان در این شهر بزنیم و بدانیم که احوال کنونی این کلیساها در چه وضعیتی قرار دارد.
در مرکز مثلث سه گانه کلیساهای قزوین که تا رسیدن به هر یک از آن ها، کمتر از چند دقیقه فاصله خواهید داشت، به خیابان خیام که می روی، چند قدمی نرفته، بعد از پاساژ الغدیر در انتهای کوچه درب بزرگ آهنی را می بینی، کلیسای رفیع.
کلیسا رفیع/ تنها کلیسا ارامنه در قزوین
کلیسا هریپسیمه مقدس ارامنه (رفیع) در سال ۱۹۳۴ ساخته شده است، از درب آهنی وارد محوطه حیاط کلیسا می شوی، محوطه ای بزرگ می بینی که در دست راستت ساختمان اصلی کلیسا و بعد از آن دور تا دور آن پر از اتاق است، نگهبان کلیسا می‌گوید که این اتاق‌ها زمانی به عنوان کلاس درس استفاده می‌شده و چند سالی است که در کلیسا مراسم مذهبی برگزار نمی‌شود و دیگر کشیشی ندارد.
داخل سالن کلیسا تابلوهای قدیمی و بسیار زیبایی به چشم می‌خورد و ظاهر ساختمان فرسوده شده است؛ نگهبان می‌گوید در صورت نیاز برای مراسم مذهبی خاص مانند فوت یکی از ارامنه، از تهران کشیش می آورند، مدرسه نیز سالها است تعطیل شده و در و دیوار و سقف آن بر اثر مرور زمان آسیب دیده است.
از کلیسا بیرون می آیی و دوباره به سه راه خیام باز می گردی، چند قدمی که به سمت چهارراه طالقانی بروی، در خیابان دارایی به کلیسای دیگری بر میخوری، کلیسای کانتور.
کلیسا کانتور/ ساختمانی کوچک اما پرهیاهو
کانتور سومین کلیسا کوچک در جهان محسوب می شود که وقتی وارد محوطه آن می شوی، ساختمان کوچک زیبایی دارد و سالن آن اما امروز تبدیل به ویترین های فروش بدلیجات شده است و در نگاه اول همین موضوع تعجب گردشگران را برمی انگیزد.
فروشنده بدلیجات در مورد کلیسا توضیح می دهد، کلیسا کانتور توسط چند مهندس روس در دوران جنگ جهانی دوم ساخته شده و چون تعداد روس‌های شهر کم بوده، کلیسا بسیار کوچک و دنج ساخته شده است و در محوطه حیاط این کلیسا، سنگ قبری سیاه رنگ متعلق به سرباز روسی وجود دارد که گویا در زمان های دور در اطراف قزوین سقوط کرده است.
از کلیسا کانتور که بیرون می روی، به سه راه خیام باز می گردی، هنوز در حال و هوای خرید و فروش بدلیجات در کلیسا هستی، از آن حال و هوا که خارج شوی و به سمت چهارراه طالقانی بروی، در آنجا کلیسای حضرت مریم مقدس را خواهی یافت، به تو قول می دهم در آنجا تصاویر زیبا و دیدنی از هنر و معماری را مشاهده خواهی کرد.
کلیسا مریم مقدس/ موزه ای به وسعت یک تاریخ
درب کلیسا مریم مقدس در یک گودی قرار گرفته و این امر باعث می شود که بسیاری از عابران متوجه وجود آن نشوند، داخل محوطه سالن کلیسا که می شوی، اتاق زیبایی با فرش قرمز و محرابی با مجسمه حضرت مریم مقدس می بینی، از ساختن این کلیسا بیش از یک قرن می گذرد، دور تا دور سالن پر از تصاویر زیبای حضرت مریم و صحنه به صلیب کشیده شدن حضرت مسیح است.
در گوشه سالن چراغی روشن است، نگهبان می گوید در کلیسا این چراغ همیشه روشن خواهد ماند، زیرا نشان حضور همیشگی حضرت مریم در خانه خود یعنی همان کلیسا دارد.
نگهبان ادامه می دهد، روزی این کلیسای زیبا، میزبان تجمع جوانان آشوری از سرتاسر ایران بوده اما امروز فقط روز یکشنبه ها، کشیشی از تهران برای اجرای مراسم به آنجا می آید و در روزهای دیگر هفته خالی از حضور افراد است.
رهاورد: حالا که قزوین دارای سه کلیسا تاریخی است که ۲ کلیسا تقریبا متروک شده و یک کلیسای دیگر با تغییر کاربری به فروشگاه تبدیل شده است، باید پرسید چه بر سر این مکان‌های مقدس تاریخی در قزوین آمده و برای نابودی این مکان‌های مقدس تاریخی که شناسنامه و هویت یک قوم و دین در قزوین هستند، باید دید مسوول چه برنامه‌ای برای این اماکن دارند و آیا گوش شنوایی وجود دارد؟.