جوان آنلاین: گوینده و دوبلور پیشکسوت گفت: ما همه اعضای یک ملت بزرگ باستانی هستیم که در تاریخ جهان دارای جایگاه والایی است و قطعاً روز‌های روشنی در انتظار مردم ایران خواهد بود. 
به گزارش «جوان»، ژرژ پطروسی، گوینده و دوبلور پیشکسوت کشورمان با اشاره به اینکه ایران دارای قومیت‌ها و زبان‌های مختلف است، گفت: در دوران مدرن، ارمنی‌ها و آشوری‌ها در سینمای ایران بسیار مؤثر و راهگشا بودند. من ۵۰ سال است که در صنعت دوبله فعالیت دارم و همواره در هر استودیو یک یا دو ارمنی مشغول کار هستند. من این افتخار را داشتم که در فیلم «بلوف» ساموئل خاچیکیان، مدیر دوبلاژ باشم و با او همکاری کنم. خاچیکیان فرد بسیار زلال و مهربانی بود و این موضوع در وصف نمی‌گنجد. او خود فیلمنامه فیلم‌هایی را که کارگردانی می‌کرد، می‌نوشت و به همین دلیل روی متن بسیار احاطه داشت. این گوینده پیشکسوت خاطرنشان کرد: آلبرت دومان، شخصیتی مهم در صنعت دوبله ایران و از عوامل خلاق و باهوش حاضر در استودیو‌ها بود. خلاقیت دومان به اندازه‌ای بود که نقش مهمی در پیشرفت سینمای ایران داشت و ضروری است که به او پرداخته شود. دومان خود ابتکاراتی داشت که حیرت‌انگیز بودند. وی افزود: دوبله نیز مانند سایر هنر‌ها محصول یک دوره خاصی است که در آن افراد بسیار درخشانی مشغول فعالیت بودند و بنیانی اساسی را برقرار کردند. دوبلور‌های قدیمی برای کار خود و مخاطب ارزش فراوانی قائل بودند، به همین دلیل با تمام توان کار خود را انجام می‌دادند. امروزه، اما متأسفانه وضعیت تغییر کرده است و بسیاری از پیشکسوت‌ها از فضای کاری فاصله گرفته‌اند و افراد جوان نیز فرصتی برای آموختن ندارند. پطروسی یادآور شد: در استودیو‌های دوبله ایران، ارمنی‌های زیادی مشغول کار بودند که هر یک در پیشرفت و رشد سینمای ایران نقش داشتند، اما خیلی کم از آنها یاد شده است. در هنر دوبله وضعیت مانند ادبیات، شعر معاصر و نقاشی مدرن ایرانی است. همگی این هنر‌ها محصول دوران خاصی هستند که افراد درخشانی زمینه‌ساز قدرت و اعتبار این حوزه‌ها به‌شمار می‌رفتند. آنها بنیان مسائل اساسی را به وجود آوردند و در حوزه نقاشی می‌توان از زنده‌رودی و تناولی نام برد که در زمان شروع به کار چندان جدی گرفته نشدند، اما با وجود این نقش مهمی در آینده هنر نقاشی ایران ایفا کردند. وی ادامه داد: دوبله در ایران نیز چنین وضعیتی را دارا بود و محصول یک دوران ویژه به‌شمار می‌رفت. در آن زمان روندی حرفه‌ای پی گرفته می‌شد و فردی فیلم‌ها را از کشور‌های خارجی خریداری می‌کرد و نسبت به کیفیت استودیو‌های دوبله و مدیران دوبلاژ نیز آگاهی داشت و همه امور با دقت فراوان پیگیری می‌شد. آن زمان همه برای تماشاگر و مخاطب یک فیلم ارزش قائل بودند.