جوان آنلاین: کمیل خجسته در کانال تلگرامی خود نوشت: به دروغ می‌گویند داستان ما با امریکا از تسخیر سفارت امریکا شروع شد. دقیقاً قدم را از پله دوم می‌گذارند. بدون اینکه بگویند پله اول چه بوده است؟ داستان ایران با کارتر شروع نمی‌شود. جالب است، بدانید اولین «مرگ بر امریکا» را دانشجویان گفتند. البته نه دانشجویان در ۱۳۵۸ شمسی بلکه در ۱۳۳۲ بعد از کودتای امریکایی‌ها علیه نهضت ملی‌شدن نفت در ایران. 
تا قبل از آن کودتا، امریکایی‌ها اساساً در ایران محبوب بودند. یک دلیل عمده‌اش این بود که در دهه ۲۰، یعنی به مدت ۱۰سال ایران زیر چکمه اشغالگران انگلیس، روس و کمی امریکا بود. از دل آن اشغالگری، نهضت نفت خروشید که بعد از چهار‌سال با طرح مشترک MI۶ و CIA عملیات آژاکس با میدان‌داری افسران پهلوی انجام شد و آن کودتا، مختصر امید جامعه ایرانی را هم برای رسیدن به منافعشان در آن سال‌ها بر باد داد. مردم ایران بعد از کودتا چه دیدند؟ سه‌سال بعد از کودتا، امریکایی‌ها با مشارکت اسرائیلی‌ها ساواک مخوف را شکل دادند و در همین ۱۰سال هر کسی را که در نهضت ملی‌شدن نفت دست داشت، یا اعدام کردند یا تبعید یا در زندان حبسش کردند. اساساً انقلاب ۵۷، یک واکنش بزرگ اسلامی به آن کودتای امریکایی بود. تسخیر سفارت ماه‌ها بعد از تلاش ژنرال آیزنهاور برای اجرای کودتای امریکایی در ۲۱بهمن ۵۷ بود. یعنی دو کودتا کمتر از ۲۵ سال. یعنی ماه‌ها بعد از حمایت‌های امریکا از شاه فراری شده و ماه‌ها بعد از مواضع امریکا علیه انقلاب اسلامی بود. حالا بماند که از دل آن لانه جاسوسی چه اسنادی که منتشر نشد که آنها افشا می‌کرد، تصمیمات و اقدامات امریکا علیه ایران و منافع ملی آن!
بله، داستان ما با امریکا از همان روز کودتای۳۲ شروع شد. همان روزی که مختصر نور امید را امریکایی‌ها در دل مردم سرکوب کردند که به قول سروده اخوان ثالث در توصیف همان ایام و شرایط: سلامت را نمی‌خواهند پاسخ گفت | هوا دلگیر، در‌ها بسته، سر‌ها در گریبان، دست‌ها پنهان | نفس‌ها ابر، دل‌ها خسته و غمگین | درختان اسکلت‌های بلور آجین | زمین دلمرده، سقف آسمان کوتاه | غبار آلوده مهر و ماه | زمستان است. بله داستان حقیقی ما با امریکایی‌ها از همان کودتا شروع می‌شود. از همان اراده امریکایی‌ها به برگرداندن منافع ملی ایران به جیبشان.