شناسهٔ خبر: 70555705 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: جوان | لینک خبر

سیروس حسن‌پور با اشاره به دلیل موفقیت آثارش عنوان کرد:

چشم‌انداز و نگاهم به سینما جایزه‌بگیری نبوده است

تلویزیون و سینما برایم تفاوتی نداشت و بعد از مدتی احساس کردم کار‌ها برایم تکراری شده و خودم می‌توانم سر فیلمبرداری بروم و پلان بگیرم. معتقدم در سینما و تلویزیون اگر فیلم کوتاهی که ساخته‌اید دیده شود

صاحب‌خبر -

جوان آنلاین: کارگردان سینمای کودک و نوجوان گفت: چشم‌انداز من هیچ‌گاه دریافت جایزه از جشنواره‌های مختلف نبوده، بلکه همواره دغدغه ساخت یک فیلم استاندارد را داشتم، به همین دلیل هم فیلم‌هایی که کارگردانی کردم، عموماً دیده شدند. 
به گزارش جوان از روابط‌عمومی موزه سینما، سیروس حسن‌پور، کارگردان و تهیه‌کننده سینما در کارگاه کارگردانی در سینمای کودک با بیان اینکه مسیر رشد در سینما برایم شیرین و دلچسب بود، بیان داشت: تلویزیون و سینما برایم تفاوتی نداشت و بعد از مدتی احساس کردم کار‌ها برایم تکراری شده و خودم می‌توانم سر فیلمبرداری بروم و پلان بگیرم. معتقدم در سینما و تلویزیون اگر فیلم کوتاهی که ساخته‌اید دیده شود، همان کار تبدیل به پلی برای کار‌های بعدی شما خواهد شد. حسن‌پور با بیان اینکه فیلم «قطار کودکی» عنوان اثر برگزیده جشنواره فیلم رشد را به دست آورد، بیان داشت: آن فیلم یک سه‌گانه درباره «چوپان دروغگو»، «تصمیم کبری» و «دهقان فداکار» بود. زمانی که من در تهران دومین فیلم کوتاه خود را با متنی از مجید مجیدی کارگردانی می‌کردم، صحنه‌هایی مربوط به کلاس درس وجود داشت. من به صورت اتفاقی زمانی که کتاب درسی را تورق می‌کردم با داستان دهقان فداکار روبه‌رو شدم و به نظرم رسید که این قصه سرشار از مواد مهم داستانی برای تبدیل شدن به یک فیلم بود. حسن‌پور یادآور شد: قصه آن فیلم کوتاه درباره دو کودک بود که در حاشیه راه‌آهن و خط ریلی زندگی می‌کردند. یکی از بچه‌ها متعلق به یک روستا و بچه کوچک‌تر نیز اهل مشهد بود که پدرش به شهر میانه و منطقه آذربایجان منتقل شده بود. آنها تصمیم می‌گیرند به دیدن دهقان فداکار بروند و در این مسیر داستان‌هایی را تجربه می‌کنند. کارگردان «بازی نقاب‌ها» همچنین گفت: زمانی که به همراه آقای مجیدی مشغول ساخت فیلم «رنگ خدا» بودیم، ایشان ایده یک خطی این اثر را مطرح کردند که درباره یک کودک بود که پدرش به شکار می‌پرداخت. او دور از چشم پدر به تیمار یک غاز زخمی مشغول می‌شود و در پایان فصل مهاجرت، غاز یکی از تخم‌هایی که گذاشته بود را به یادگار در اختیار کودک قرار می‌دهد. این داستان بسیار مرا تحت تأثیر قرار داد، به همین دلیل مشغول کار روی آن شدیم. 
وی خاطرنشان کرد: چشم‌انداز من هیچ‌گاه دریافت جایزه از جشنواره‌های مختلف نبوده، بلکه همواره دغدغه ساخت یک فیلم استاندارد را داشتم، به همین دلیل هم فیلم‌هایی که کارگردانی کردم، عموماً دیده شدند. به عنوان مثال در فیلم «چوپان دروغگو» که عنوان دومین فیلم در سه‌گانه‌ام بود، قصد داشتم به بهانه دهقان فداکار اشاره‌ای به فرهنگ آذری داشته باشم. او ادامه داد: در اولین دوره‌ای که داوران روانشناس کودک در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان حضور داشتند، این اثر توسط آنها برگزیده شد. من معتقدم اگر تلاش شود فیلمی کم ایراد باشد و رضایت تماشاگران در اولویت عوامل تولید قرار بگیرد، قطعاً در جشنواره‌های گوناگون نیز به آن توجه خواهد شد. حسن‌پور افزود: دنیای فانتزی و درونی کودک با انیمیشن آمیخته شده است. در ایران می‌توان گفت که برخلاف سینمای کودک و نوجوان زنده و تولیدات میدانی، سینمای انیمیشن در چند سال اخیر رشد قابل توجهی داشته و حرکتی رو به جلو دارد. وی با اشاره به فیلم جایزه گفت: من با استاد علی نصیریان در فیلمی به نام «جایزه» به کارگردانی آقای داوودنژاد کار کردم. این فیلم در اوایل انقلاب ساخته شد و من موارد بسیاری را حین کار از استاد نصیریان آموختم و بسیار از حضور در کنار ایشان لذت بردم.