به گزارش خبرگزای خبرآنلاین، تیمسار پرویز خسروانی معاون نخست‌وزیر، رئیس‌سازمان تربیت‌بدنی و نیز موسس باشگاه ورزشی تاج (استقلال کنون) در دوران پهلوی، از شب ۱۹ بهمن ۵۷ که انقلابیون به خانه‌اش حمله می‌کنند تا ۲۲ اردیبهشت ۵۸ که بالاخره از ایران خارج می‌شود، در ایران به طور مخفیانه زندگی می‌کرد. او در خلال خاطرات خود که برای حبیب لاجوردی در پروژه تاریخ شفاهی هاروراد روایت کرده، به نقش جیمی کارتر، رئیس‌جمهور وقت آمریکا در جلوگیری از فعالیت رجال نظامی پهلوی علیه جمهوری اسلامی که از کشور گریخته بودند و در عراق به سر می‌بردند اشاره کرده است. او در بخشی از نوار ۲ این گفت‌وگو که ۱۸ اسفند ۶۲ انجام شده می‌گوید:
بعد از انقلاب من نماینده‌ی اویسی در عراق بودم، واقعاً هرکس بخواهد بگوید، واقعاً دولت عراق تا آن‌چه را که من در ۱۱ ماهی که در کشور عراق بودم دولت عراق نهایت مساعدت و همکاری را با تیمسار اویسی [۱] و نظامی‌ها می‌کرد برای نجات ایران نه برای نجات… خودش واقعاً به آب و خاک ایران نظر نداشتند این را واقعاً ما در بطون این‌ها بودیم حالا هر کس هر چه می‌خواهد بگوید. [...] و این را هم که می‌گویند صدام‌حسین بین مردم محبوبیت ندارد من به نام یک ایرانی می‌گویم شاید من از این که الان که جنگ است ناراضی هستم من هر قطره‌ای از خون هموطنانم بریزد دشمن آن کشور هستم من ایرانی هستم. ول من این مطالبی که می‌گویم قبل از جنگ است، قبل از جنگ باید واقعاً این حقیقت را گفت که صدام‌حسین واقعاً توی ملت عراق محبوبیت خاصی دارد.
س- علت این که اقدامی نشد آن‌وقت و موفقیتی به دست نیامد چه بود؟
ج- فقط در اثر این بود که تیمسار اویسی کراراً ما خواستیم هر اقدامی بکنیم ایشان گفتند «کارتر اجازه نداده است.» و من مهم‌تر از این در خانه‌ی تیمسار اویسی در حضور افرادی که آن‌جا هستند بخواهید نام‌شان را هم ببرم هیچ مسئله‌ای نیست، سرهنگ عقیلی‌پور وابسته نظامی سابق ایران در فرانسه، آقای بیوک صابر که صاحبخانه‌ی آن‌جا بود و این‌ها بودند که تیمسار اویسی از واشنگتن با من آن‌جا تماس گرفت. چون من خیال داشتم بروم به قاهره برای این‌که مأموریت اعلی‌حضرت را انجام بدهم شنیده بودند که من می‌خواهم یک چند نفر را ببرم این‌ها به من تلفن کرد که شما نماینده‌ی من هستید نباید بروید. گفتم تیمسار برای چه نروم؟ گفت، «راه ما از راه شاه جدا است چون تو بروی آمریکایی‌ها ناراحت می‌شوند.»
س- راه شاه منظور؟
ج- راه اویسی.
س- رضا پهلوی منظورش بود؟
ج- رضا پهلوی توی کار نبود. نخیر شاه قدیم را می‌گویم.
س- عجب. می‌گفت راه ما
ج- گفت راه ما از راه آریامهر جداست. اویسی گفت، به خود من گفت باید خیلی بی‌شهامت باشد که اگر منکر این واقعیت بشود.
پی‌نوشت:
۱- فرماندار نظامی تهران در زمان تظاهرات ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ / وزیر کار و امور اجتماعی در دولت نظامی ارتشبد ازهاری
۲۵۹