بر اساس قانون عیدی و پاداش کارگران در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب سال ۱۳۷۰، حداقل عیدی معادل دو برابر حداقل حقوق و حداکثر آن معادل سه برابر حداقل حقوق خواهد بود، مشروط به اینکه مبلغ آن از مصوبات قانون کار بیشتر نشود. به این ترتیب، کارفرمایان باید به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار، معادل ۶۰ روز آخرین مزد به عنوان عیدی و پاداش پرداخت کنند، اما این مبلغ نباید از ۹۰ روز حداقل مزد روزانه بیشتر شود.
همچنین، کارفرمایان موظفند به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه اشتغال داشته‌اند، به نسبت ایام کارکرد و بر اساس ۶۰ روز مزد، عیدی پرداخت کنند.
تمام کارگران مشمول قانون کار، فارغ از نوع کارگاه و محل اشتغال (اعم از دولتی، خصوصی، تعاونی، صنعتی، کشاورزی و خدماتی)، مشمول این قانون بوده و عیدی آن‌ها متفاوت از کارکنان دستگاه‌های اجرایی و دولتی محاسبه می‌شود.
مبنای تعیین عیدی پایان سال برای کارگران، حداقل دو و حداکثر سه برابر دستمزد مصوب شورای عالی کار است و کارفرمایان موظفند دو ماه حقوق پایه را به عنوان حداقل و سه ماه حقوق پایه را به عنوان حداکثر عیدی به کارگران خود پرداخت کنند.
شورای عالی کار در ۲۹ اسفند سال گذشته، حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۳ را ۳۵ درصد افزایش داد. بر این اساس، حداقل حقوق ماهانه از ۵ میلیون و ۳۰۸ هزار تومان به ۷ میلیون و ۱۶۶ هزار تومان افزایش یافت که به موجب آن، حداقل عیدی کارگران ۱۴ میلیون و ۳۳۲ هزار تومان و حداکثر ۲۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان خواهد بود.
به گزارش برنا، معمولاً عیدی کارگران در پایان سال پرداخت می‌شود، اما برخی کارفرمایان به‌جای پرداخت یک‌باره، عیدی و پاداش را به تدریج در طول سال به حساب کارگران واریز می‌کنند تا هم فشار مالی بر کارگاه کاهش یابد و هم قدرت خرید کارگران حفظ شود.
∎