سال ۲۰۲۴ حتی با استاندارد‌های سال‌های اخیر، سال آشفتگی بود که در آن درگیری‌های جدید آغاز شد و بحران‌ها به‌وجود آمدند. در نتیجه، تعداد افرادی که به‌دلیل درگیری و آزار و اذیت مجبور به ترک خانه‌های خود شدند تا پایان ژوئن (تیر ۱۴۰۳) به نزدیک به ۱۲۳ میلیون نفر رسید.
این تعداد بدون شک با تشدید درگیری‌ها در منطقه و صد‌ها هزار نفری که از خشونت در سودان، کنگو و جا‌های دیگر فرار می‌کنند، بیشتر شده است. در حالی که آوارگی جدید در حال افزایش است، میلیون‌ها نفر در شرایط تبعید طولانی‌مدت به‌دام افتاده و نمی‌توانند با خیال راحت به خانه‌های خود بازگردند.
کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، گزارش کرد: راه‌حل‌هایی فوری مورد نیاز است، راه‌حل‌هایی برای پایان دادن به درگیری‌ها، اما همچنین راه‌حل‌هایی که به پناهندگان و دیگر افراد آواره اجباری این شانس را می‌دهد که در جوامع جدید خود مشارکت کنند.
در ادامه به برخی از بحرانی‌ترین موقعیت‌هایی که آژانس پناهندگان سازمان ملل، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) در سال ۲۰۲۴ به آنها رسیدگی شده، پرداخته شده است.
بحران در سودان
در گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان آمده است: جنگ و خونریزی در سودان بی‌وقفه ادامه یافته و رنج غیرقابل تصوری را به‌بار آورده و آوارگی را به‌دنبال داشته که اکنون به یکی از بزرگترین بحران‌های آوارگی در سطح جهان تبدیل شده است.
از زمان آغاز جنگ داخلی در آوریل ۲۰۲۳ (فروردین ۱۴۰۲)، بیش از ۱۲ میلیون نفر مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند. این آمار شامل بیش از ۳ میلیون نفر است که به کشور‌های همسایه رفته‌اند و ۸.۴ میلیون نفری که در سودان آواره (آواره داخلی) شده‌اند.
این درگیری تاثیر مخربی بر امنیت غذایی داشته و بیش از نیمی از جمعیت سودان اکنون با گرسنگی شدید مواجه هستند. مردم با نیاز مبرم به کشور‌های همسایه از جمله چاد، سودان جنوبی و مصر می‌روند.
فصل بارانی شرایط وخیم را در اردوگاه‌های پرازدحام در داخل سودان و در چاد و سودان جنوبی بدتر کرده، جایی که سیل گسترده به شیوع وبا و مالاریا کمک کرده است. اگر تلاش‌های صلح در سال ۲۰۲۵ با شکست مواجه شود و جنگ ادامه یابد، پیش‌بینی می‌شود که تعداد افرادی که مجبور به آوارگی می‌شوند به بیش از ۱۶ میلیون نفر برسد؛ این تعداد تلاش‌ها برای برآورده کردن اساسی‌ترین نیاز‌های بشردوستانه را به چالش می‌کشد.
آوارگی گسترده مردم غزه
فلسطینی‌های ساکن نوار غزه نیز در سال ۲۰۲۴ به‌صورت گسترده‌ای آوارگی را درپی حمله‌های رژیم صهیونیستی و دستور‌های تخلیه آن تجربه کردند.
براساس گزارش‌ها، بیشتر جمعیت غزه در حال حاضر آواره بوده و برای تامین پناهگاه امن با چالش‌های فراوانی مواجه هستند، زیرا در واقعیت هیچ جای امنی برای آنها وجود ندارد.
آوارگان در نوار غزه درواقع آوارگان داخلی هستند، زیرا راهی برای خروج این افراد این باریکه محاصره‌شده غزه وجود ندارد.
وضعیت اضطراری در لبنان
رژیم صهیونیستی از اواخر سپتامبر (مهر) حمله‌های هوایی شدید را به ده‌ها شهر در سراسر لبنان آغاز کرد و هزاران نفر را به شهادت رساند؛ این حمله‌ها نزدیک به ۹۰۰ هزار نفر را در داخل این کشور آواره کرد. ۵۵۷ هزار نفر دیگر به سوریه رفتند که بیشتر آنها سوری بودند که سال‌ها قبل به لبنان رفته بودند.
پس از آتش‌بس شکننده‌ای که در ۲۷ نوامبر (۷ آذر ۱۴۰۳) اجرایی شد، بسیاری از آوارگان شروع به بازگشت به جنوب لبنان کرده‌اند، اما بیش از ۲ ماه حمله‌های هوایی رژیم اشغالگر بسیاری از مناطق را به ویرانه تبدیل کرده و بازسازی ممکن است سال‌ها طول بکشد.
آوارگی درپی جنگ اوکراین
درپی تداوم جنگ اوکراین، ۶.۷ میلیون اوکراینی به کشور‌های دیگر پناهنده شده‌اند. از این تعداد حدود ۴۰۰ هزار نفر بین ژانویه تا آگوست (از دی ۱۴۰۲ تا مرداد ۱۴۰۳) برای جست‌وجوی امنیت به اروپا رفتند.
همچنین براساس آمارها، بیش از ۳.۵ میلیون نفر در داخل خود اوکراین آواره هستند.
بحران در کنگو
بحران در کنگو همچنان یکی از پیچیده‌ترین و نادیده گرفته‌شده‌ترین بحران‌ها در جهان است.
دهه‌ها درگیری بین نیرو‌های مسلح کنگو و گروه‌های مسلح مختلف غیردولتی با نقض گسترده حقوق بشر و خشونت‌های مبتنی بر جنسیت همراه بوده است.
- بیشتر بخوانید:
- نگاهی به وضعیت زندان‌های آمریکا در ۲۰۲۴
- کارزار جنایت رژیم صهیونیستی علیه بیمارستان‌های غزه در سال ۲۰۲۴
- آمریکا و رژیم صهیونیستی ناقضان قوانین بین‌الملل در سال ۲۰۲۴
این خشونت‌ها باعث آواره شدن ۶.۴ میلیون نفر در داخل کشور و بیش از یک میلیون نفر به‌عنوان پناهنده در کشور‌های دیگر منطقه شده است.
تجدید جنگ در استان‌های شرقی کشور تنها در نیمه نخست سال ۲۰۲۴ بیش از ۹۴۰ هزار نفر را مجبور ترک منطقه کرده است.
بسیاری در حال حاضر در مکان‌های پرجمعیت و غیربهداشتی زندگی می‌کنند که در برابر خطر‌های امنیتی و بیماری‌های مداوم، ازجمله ویروس آبله میمون آسیب‌پذیر هستند.
کنگو در سال جاری در کانون شیوع آبله میمون بوده که برخی موارد مشکوک در میان پناهندگان و آوارگان وجود دارد.
بحران روهینگیا
بیش از ۷ سال پس از آنکه حدود ۷۵۰ هزار مسلمان روهینگیایی به‌دلیل سرکوب خشونت‌آمیز در ایالت راخین میانمار به بنگلادش رفتند، راه‌حل‌های این بحران همچنان مبهم است.
در میانمار، تشدید درگیری‌های مسلحانه در سال گذشته شرایط را برای روهینگیایی‌ها که در راخین باقی مانده‌اند وخیم‌تر کرده و باعث آوارگی بی‌سابقه داخلی این افراد در سراسر کشور شده است.
وخامت اوضاع امنیتی بر یک میلیون پناهجوی روهینگیایی که در مرز بنگلادش در ۳۳ اردوگاه زندگی می‌کنند، تاثیر زیادی گذاشته است.
افزایش خشونت‌های جنسیتی مرتبط با درگیری
براساس گزارش سازمان ملل، خشونت مبتنی بر جنسیت تهدیدی برای زنان و دختران در سراسر جهان است؛ تخمین زده می‌شود از هر ۳ زن، یک زن درگیر خشونت مبتنی بر جنسیت است.
برای زنانی که در درگیری گرفتار شده یا مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند، این خطر‌ها حتی بیشتر است و ارقام نشان می‌دهد که تهدید با افزایش جنگ‌ها در حال افزایش است.
براساس آمارها، گزارش‌های خشونت جنسی مرتبط با درگیری تنها در سال گذشته ۵۰ درصد افزایش یافت.
انتهای پیام/