به گزارش ایسنا، اگر «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور منتخب آمریکا همکاری نظامی این کشور با اروپا را قطع کند، متحدانش در ناتو توانایی کلیدی لازم را برای مقاومت در برابر روسیه از دست خواهند داد.

اروپا برای استفاده از هواپیما و تسلیحات برای هدف قرار دادن سیستم‌های دفاع هوایی که تحت عنوان سرکوب پدافند هوایی دشمن (SEAD) شناخته می‌شود، به شدت به ایالات متحده متکی است.

بنابر گزارش پایگاه خبری - تحلیلی بیزینس اینسایدر، اگر ارتشی نتواند این ماموریت حیاتی را انجام دهد، هواپیماهایش آسیب‌پذیر می‌شوند، قادر به حمله یا محافظت نیستند، نیروهای زمینی آن را بسیار بیشتر در معرض دید قرار می‌دهند و کارایی کمتری خواهند داشت.

تیم رابینسون، متخصص هوانوردی نظامی در انجمن سلطنتی هوانوردی انگلیس به بیزینس اینسایدر گفت: یکی از مهم‌ترین چیزهایی که اروپا فاقد آن است، SEAD است که نقشی حیاتی دارد.

اما پلتفرم‌های اختصاصی SEAD کمی در اروپا وجود دارد. هواپیماهای آلمانی و ایتالیایی تورنادو مهمات AGM-۸۸ HARM را برای هدف قرار دادن رادارها حمل می‌کنند و به سیستم موقعیت‌یابی مورد نیاز «امیتر» مجهز هستند و قرار است این مهمات سال آینده از رده خارج شوند.

در این میان، سایر شرکای ناتو از اف-۱۶ استفاده می‌کنند که می تواند نقش SEAD را داشته باشد. متحدان ایالات متحده در اروپا به طور فزاینده‌ای به دنبال جایگزینی این هواپیماهای قدیمی با اف-۳۵هستند، اما تنها تعداد کمی از آنها موشک‌های AGM-۸۸ را نیز تهیه می‌کنند.

این وضعیت اروپا را به شدت به ایالات متحده وابسته کرده است، در میان سؤالاتی که در مورد قابلیت اطمینان به ایالات متحده وجود دارد و جنگ روسیه و اوکراین نشان داده است که شکست پدافند هوایی دشمن در درگیری‌های مدرن چقدر مهم است.

در اوکراین، هیچ یک از طرفین نتوانسته است عملیات موفقیت‌آمیز SEAD را انجام دهد، شرایطی که هر دو نیروی هوایی را به شدت با مشکل مواجه کرده و واحدهای زمینی را مجبور به نبردهای سخت با تلفات سنگین کرده است.

«ماتیاس اِکن» کارشناس دفاع موشکی در «اندیشکده رند» خاطر نشان کرد که یک درس مهم از جنگ اوکراین این بوده است که «نیروهای هوایی باید بتوانند موشک‌های زمین به هوای متحرک را پیدا، سرکوب و نابود کنند تا به برتری هوایی در برابر دشمنان حتی با تجهیزات متوسط دست یابند.»

این کارشناس اضافه کرد که هیچ نیروی هوایی غربی به جز ایالات متحده توانایی SEAD قابل توجهی ندارد. به گفته او، سایر نیروهای ناتو تجهیزات نفوذی، ذخایر مهمات و تجربه محدودی در عملیات بسته‌های ضربتی بزرگ و ترکیبی دارند.

«گوردون دیویس» ژنرال بازنشسته ارتش ایالات متحده که به‌عنوان معاون دستیار دبیرکل ناتو برای بخش دفاعی-سرمایه گذاری آن خدمت می‌کرد، اظهار داشت: اکثریت قریب به اتفاق هواپیماهای SEAD در صورت تجاوز، توسط ایالات متحده ارائه خواهد شد.

دیویس به بیزینس اینسایدر گفت که ایالات متحده هواپیماهای رادارگریز، از جمله بمب‌افکن‌های نافذ، مورد نیاز برای مکان‌یابی و انهدام پدافند هوایی روسیه را در اختیار دارد و هواپیماهای آمریکایی دارای قابلیت‌های اطلاعاتی هستند که «ناتو در جایگزینی آن با مشکل زیادی مواجه خواهد شد».

او هشدار داد که بدون قابلیت‌های SEAD یا حمایت ایالات متحده، ناتو برای مقابله با روسیه به سختی تحت فشار قرار خواهد گرفت.

کارشناسان جنگ در «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل آمریکا» در آوریل ۲۰۲۳ در گزارشی نوشتند که ناتو اکنون برای قابلیت‌های SEAD به‌طور کامل به ایالات متحده وابسته است.

به نوشته رسانه آمریکایی، یک مثال کلیدی، عملیات هوایی گسترده ناتو بر فراز لیبی در سال ۲۰۱۱ بود که ایالات متحده در جریان آن، تقریباً تمام قابلیت‌های SEAD ائتلاف را با وجود برنامه‌ریزی برای ایفای نقش حمایتی در آن وضعیت فراهم کرد.

اما با نگاه به آینده، اروپا ممکن است نتواند روی ایالات متحده حساب کند. ترامپ از منتقدان سرسخت ناتو بوده و در اولین دوره ریاست جمهوری خود تهدید کرده است که اگر سایر کشورها برای دفاع خود هزینه بیشتری نکنند، از این ائتلاف نظامی خارج خواهد شد.

کشورهای اروپایی از زمان آغاز جنگ روسیه و اوکراین، هزینه‌های دفاعی خود را به‌طور چشمگیری افزایش داده‌اند و برخی نیز اکنون بیشتر از ایالات متحده به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی برای دفاع هزینه می‌کنند.

اروپا به شدت نسبت به تهدیدهای ترامپ هوشیار است و کارشناسان نظامی هشدار می‌دهند که افزایش هزینه‌های این قاره برای حمایت از اوکراین و آماده شدن برای تهدیدهای روسیه به تنهایی کافی نیست. اروپا هنوز به آمریکا نیاز دارد.

روسیه بارها تهدید کرده است که به سایر نقاط اروپا حمله خواهد کرد و بسیاری از کشورها ادعا می‌کنند که به‌ویژه اگر مسکو در اوکراین پیروز شود، ممکن است در چند سال آینده این اتفاق بیفتد.

مشخص نیست که آیا ایالات متحده می‌خواهد یا حتی می‌تواند حمایت خود را به‌ویژه از متحدانی که در حال حاضر هزینه‌های زیادی را برای دفاع هزینه می‌کنند، بردارد یا خیر.

گوردون دیویس گفت که نیروهای ایالات متحده اکنون به قدری در اروپا ادغام شده‌اند که اگر به زودی اتفاقی بیفتد، آنها به‌طور خودکار درگیر می‌شوند، مگر اینکه واشنگتن یک تغییر عمده در سیاست خود برای بازگرداندن نیروها به ایالات متحده انجام دهد.

با این حال، اروپا اقداماتی را برای رفع نواقص خود انجام می‌دهد، ازجمله ایجاد یک شرکت دفاعی پن-اروپایی که اکنون یک موشک جدید SPEAR-EW را توسعه می‌دهد.

«یان کالبرگ» کارشناس ارشد «مرکز تحلیل سیاست اروپا» و پژوهشگر «موسسه سایبری ارتش» در وست پوینت درباره همکاری اروپایی‌ها برای توسعه ظرفیت دفاعی و نظامی‌شان تاکید کرد: اکتساب، همکاری و مشارکت ضروری است.

او گفت که کشورها باید تجهیزات را با هم بخرند و به‌طور مشترک به عنوان یک نیروی چند ملیتی با هم فعالیت کنند، چراکه با توجه به وسعت اروپا ممکن است سرزمین‌های زیادی نیاز به دفاع داشته باشد.

بیزینس اینسایدر در ادامه با تاکید بر اینکه «رفع کمبودهای SEAD اروپا به زمان نیاز دارد و در طی آن اروپا در برابر حملات آسیب‌پذیرتر خواهد بود، مدعی شد: اما روسیه نیز ناتوانی خود را در استفاده مؤثر از تجهیزاتش نشان داده است، نقطه ضعفی که در نهایت می‌تواند به اروپا کمک کند.

کالبرگ در این باره گفت: اروپا برای ۱۰ تا ۱۵ سال آینده فاقد قابلیت‌های کافی SEAD خواهد بود، اما نیروی هوایی روسیه و پدافند هوایی آن نمی‌توانند اطلاعات، فرماندهی و کنترل خود را برای عمل کردن با یکدیگر به دست آورند و منابع لازم برای مدرن‌سازی گسترده را ندارند.

او گفت: در واقع، اگر جنگی رخ دهد، این توانایی‌های اروپا نیست که آنها را نجات می‌دهد، بلکه ناتوانی روسیه است.

انتهای پیام