تکواندوی ایران در سالهای اخیر شاهد درخشش ستارگانی، چون مبینا نعمتزاده و ناهید کیانی بوده است. این دو قهرمان در المپیک پاریس با کسب مدالهای ارزشمند، افتخارآفرینان ورزش ایران شدند.
جدال اخیر آنها در لیگ برتر نیز بر جذابیت این رشته افزود و بار دیگر تواناییهای بالای این دو تکواندوکار را به نمایش گذاشت.
با توجه به کیفیت فنی بالای این دو هوگوپوش، برای المپیک لسآنجلس، به طور طبیعی این پرسش مطرح میشود که کدامیک از این دو قهرمان به این رویداد بزرگ راه خواهند یافت، اما آیا واقعاً باید تنها به این دو نفر محدود شویم؟
تاریخ تکواندوی ایران نشان داده است که استعدادهای درخشانی در این رشته وجود دارد و ممکن است در آیندهای نزدیک شاهد ظهور چهرههای جدید و مستعدتری باشیم.
تمرکز بیش از حد بر روی این دو قهرمان، میتواند هم برای خود آنها و هم برای کادر فنی تیم ملی مشکلساز شود. ایجاد جو رقابتی ناسالم بین این دو ورزشکار و فشار روانی ناشی از انتظارات بالا، میتواند عملکرد آنها را تحت تأثیر قرار دهد.
از سوی دیگر، کادر فنی نیز با محدودیتهایی در انتخاب نفرات تیم ملی مواجه خواهد شد و ممکن است از سایر استعدادها غافل شود.
تکواندوی بانوان ایران همواره افتخارآفرین بوده و این نشاندهنده عمق و گستردگی استعدادها در این رشته است. به جای اینکه تنها بر روی دو نفر تمرکز شود، باید به دنبال کشف و پرورش استعدادهای جدید بود.
باید به زیرساختها، آموزش و تمرینات توجه بیشتری شود تا بتوان نسلهای جدیدی از قهرمانان را به تکواندوی ایران معرفی کرد.
در نهایت، باید به این نکته توجه داشت که تکواندوی ایران فراتر از دوئل نعمتزاده و کیانی است. این رشته پتانسیل بسیار بالایی دارد و با برنامهریزی صحیح و حمایت همه جانبه میتوان به موفقیتهای بزرگتری دست یافت.
بیتردید تکواندوی ایران نیازمند نگاهی جامع و فراگیر است. باید از تمرکز بر روی افراد خاص پرهیز کرده و به دنبال توسعه همه جانبه این رشته بود.
هادی ساعی، رئیس فدراسیون تکواندو که روزهای درخشانی برای تکواندو رقم زده و قطعاً در زمینه مدیریتمسائل مربوط به کیانی و نعمتزاده هم میداند که در چه زمانی ورود کرده و همه چیز را جمع و جور کند.
انتهای پیام/