به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز آذربایجان شرقی، آیتالله شیخ حسین غفاری ۵۰ سال پیش به دست دژخیمان رژیم پهلوی در زندان تاریک ساواک به شهادت رسید.
این عالم مجاهد در تابستان ۱۲۹۳ هجری شمسی در آذرشهر استان آذربایجان شرقی به دنیا آمد. هنوز یک سال و نیم بیشتر نداشت که از نعمت پدر محروم شد و از دوران کودکی به همراه خانواده خود، سختی کارهای مزرعه را تجربه کرد. وی از همان دوران نوجوانی به کسب علم و دانش و علوم اسلامی علاقه زیادی نشان میداد و در این زمینه بسیار تلاش میکرد.
شیخ حسین غفاری تحصیلات خود را در زادگاهش آذرشهر آغاز کرد و درسال ۱۳۲۳ با وجود مشکلات فراوان مالی، برای ادامه تحصیل راهی حوزه علمیه قم شد و در آنجا از محضر اساتید بزرگی، چون آیت الله مرعشی نجفی، امام خمینی و علامه طباطبایی بهره برد.
آیت الله غفاری در سال ۱۳۳۵ به تهران آمد و در «مسجد الهادی» فعالیتهای اجتماعی و مذهبی خود را آغاز کرد. از جمله نخستین اقدامات اجتماعی او در تهران میتوان به تعطیلی «باغ شارق» که به مرکز فسق و فجور اشرار تبدیل شده بود اشاره کرد.
همچنین احیای مسجد «شیخ فضلالله نوری» در پشت ساختمان شهرداری تهران از دیگر اقدامات وی در این مدت به شمار میرفت. مبارزات سیاسی آیت الله حسین غفاری از نیمه دوم سال ۱۳۴۱ هجری شمسی آغاز شد.
در جریان نهضت عمومی علما در این سال، آیتالله غفاری نیز در مسجد الهادی ـ که امامت آن را برعهده داشت ـ سخنرانیهایی را علیه تصویب لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی ایراد کرد.
پس از آن که محمدرضا پهلوی با طرح «انقلاب سفید» اصلاحات آمریکایی خود را آغاز و بر مخالفت با مبانی مذهبی پافشاری کرد، علما و مراجع به رهبری امام خمینی (ره) عید نوروز سال ۱۳۴۲ را تحریم کردند و در این میان آیت الله غفاری نیز اعلامیهای را در حمایت از این تحریم صادر کرد.
پس از سخنرانی تاریخی امام خمینی (ره) در عصر عاشورای ۱۳ خرداد ۱۳۴۲ حکومت شاه در واکنش به این سخنرانی، حضرت امام و علمای دیگری را دستگیر کرد که آیت الله حسین غفاری از جمله آنها بود.
مبارزات سیاسی این عالم مجاهد علیه رژیم منحوس پهلوی سالها ادامه یافت تا این که سرانجام در تیرماه سال ۱۳۵۳ هجری شمسی ساواک بار دیگر او را دستگیر کرد.
به گواهی اسناد تاریخی، ماموران خون ریز ساواک با وحشیانهترین شکنجههای قرون وسطی - که سوراخ کردن استخوانها با متههای برقی و سوزاندن با روغن داغ یکی از فجیعترین شکنجهها بود - میخواستند آن شهید را از راه و مسیری که انتخاب کرده باز دارند، ولی این عالم شجاع با تنی پاره پاره جمله معروف و تاثیر گذار خود را با صدای بلند فریاد زد و در کاغذ اعترافات نوشت: «دشمن خمینی کافر است و من فکر میکنم تنها کسی که میتواند ایران را نجات دهد آیت اللّه امام خمینی و ولایت فقیه است.»
آیت اللّه غفاری سخنوری چیره دست و نویسندهای خوش ذوق بود که قطعات جذاب و شیوایی از خویش به یادگار گذاشت که از نمونههای آن سروده زیر است:
عاشق چو رو به کعبه صدق و صفا کند
احرام خود ز کسوت صبر و رضا کند
در پیش، راهِ بادیه گیرد غریب وار
تَرکِ عشیره و بَلَد و اَقربا کند
از صدق، چون قدم بِنَهد در فنای عشق
اول به پای دوست سر و جان فدا کند
آنجا که موقفِ عرفاتِ محبت است
بر جای سنگریزه سر از کف رها کند
آنگاه دست و روی بشوید ز خون خویش
برخیزد و نماز شهادت ادا کند
این مجاهد نستوه سرانجام در هفتم دی ماه ۱۳۵۳ بر اثر شکنجههای شدید جسمی و روحی در دخمههای ساواک به شهادت رسید. پیکر آغشته به خون این عالم شهید پس از تشییع باشکوه در قم در قبرستان وادی السلام این شهر به خاک سپرده شد.
شهید سیاهچالههای طاغوت آیت الله شیخ حسین غفاری آذرشهری نماد بارز بصیرت و ولایتمداری است چرا که در دوران خفقان طاغوت، زمانی که فریادها در سینهها خفه شده بود ندای بلند دفاع از ولایت فقیه را سر داد و عقیده راسخش را با خون خود امضاء کرد.
یاش گرامی و راهش پر رهرو باد.
شهرستان ۱۲۰ هزار نفری آذرشهر ۴۰۰ شهید را تقدیم انقلاب اسلامی کرده است که شهید محراب آیت الله سید اسدالله مدنی و شهید شکنجههای قرون وسطایی ساواک آیت الله حسین غفاری از جمله ستارگان پرفروغ آسمان شهادت این شهرستان هستند.