فرارو- استراتژی‌هایی برای چیز‌هایی که در ذهن ما هستند وجود دارد، از جمله نحوه صحبت کردن با خود، اصلاح طرز فکر و شفقت به خود.
۱. اهداف واقع بینانه انتخاب کنید
۲. اهداف خود را بخش‌های کوچک تقسیم کنید
۳. برای شروع منتظر انگیزه نمانید / تمایل داشتن کافی است
۴. توجه خود را معطوف جای درست کنید: پایان خوشایند!
۵. یاد بگیرید شکست‌ها یک فرصت هستند
۶. اگر باور داشته باشید می‌توانید چه؟ / خودگویی را تمرین کنید
۷. شفقت به خود را یاد بگیرید
به گزارش فرارو به نقل از سایکولوژی تودی، ۷ رویکرد برای ایجاد تغییراتی دائمی وجود دارد. هیچ راه آسانی برای ایجاد تغییراتی دائمی وجود ندارد، اما این رویکرد‌ها می‌توانند به شما در مسیرتان کمک کنند. در حالی که اهداف را می‌توان مقیاس بندی کرد، ما هنوز باید با چیزی واقع بینانه شروع کنیم. اعلام هدف در حالت ناامیدی، نفرت از خود یا برخی از احساسات بالا نیز ایده آل نیست. همه می‌خواهند به هدف بزرگ و جذاب دست یابند، چه کاهش وزن، دویدن در ماراتن، راه‌اندازی کسب‌وکار خود، نوشتن کتاب، یا رسیدن به موفقیت بزرگ. علیرغم آنچه ممکن است اینفوئنسر‌های رسانه‌های اجتماعی به شما بگویند، هیچ راه حل سریعی در مورد تغییر رفتار پایدار وجود ندارد. برای حفظ شتاب خود، داشتن اهداف کوچکتر در مسیر کمک می‌کند. این شامل تنظیم تغییرات جزئی در رفتار است که شتاب ایجاد می‌کند، طرز فکر را تغییر می‌دهد و تغییر را پایدار می‌کند.
اگر منتظر انگیزه باشید، ممکن است مدت زیادی منتظر بمانید. شما نیازی به انگیزه ندارید، باید تمایل داشته باشید. تمایل به رفتار بدان معنا نیست که شما آن را دوست دارید یا می‌خواهید آن را انجام دهید. این بدان معناست که شما برای انجام آن و تمام افکار و احساساتی که ممکن است همراه آن باشد، آماده هستید. زمانی که ناراحتی را بپذیرید بجای اینکه با آن مبارزه کنید، انجام وظایف چالش برانگیز آسان‌تر است. به پنج دقیقه اول هر ورزشی فکر کنید. ماهیچه‌های شما گرم نشده‌اند، ضربان قلب شما افزایش نیافته است و هنوز در بهینه‌ترین حالت انرژی خود نیستید. با این حال، اگر روی این موضوع تمرکز کنید که مگر چقدر بد است؟ چه اتفاقی می‌افتد؟ پریشانی و ناراحتی تشدید می‌شود.
بسیاری از ما می‌دانیم که پنج دقیقه اول از خیلی چیزها، نه فقط ورزش بد خواهد بود، اما وقتی کارمان تمام شد، راحت‌تر می‌شویم و احساسی عالی می‌کنیم. ما می‌خواهیم توجه خود را به احساس خوبی که در اطراف ما می‌گذرد معطوف کنیم. ممکن است این احساس را نداشته باشد، اما ما کنترل می‌کنیم که کجا توجه خود را جلب می‌کنیم و جایی که توجه خود را جلب می‌کنیم، پیشرفت اتفاق می‌افتد. پس عمدا انتخاب کنید. همانطور که پریشانی و ناراحتی بخش‌های اجتناب‌ناپذیر فرآیند تغییر هستند، عقب‌نشینی‌ها نیز چنین هستند. اینجاست که درک تحقیقات دکتر کارول دوک در مورد طرز فکر رشد واقعاً مفید است. هنگامی که افراد ذهنیت رشد دارند، شکست، اشتباهات و عقب‌نشینی‌ها را جزئی از هر فرآیندی می‌دانند.
خودگویی نیز بخش مهمی است. مهم است که کلماتی را که برای شما مفید هستند در نظر داشته باشید، خودگویی ذهنیت شما را شکل می‌دهد و طرز فکر ضروری است. مجدداً، جایی که توجه تان را جلب می کنید، تقویت می شود، پس پیامی که می خواهید قوی ترین باشید، چیست؟
وقتی با خود مهربان‌تر باشیم، می‌توانیم سریع‌تر از شکست‌ها عقب نشینی کنیم، از اشتباهات خود درس بگیریم و به جلو رفتن ادامه دهیم. شکنجه کردن خود با انتقاد، قضاوت یا هر حمله شخصی منفی دیگر به ندرت منجر به حرکت رو به جلو می شود.
اگر می‌خواهید این نکات را امتحان کنید، سعی نکنید هر هفت مورد را به یکباره اجرا کنید. مانند هر هدف دیگری، هر بار یکی را انتخاب کنید و قبل از حرکت، چندین هفته تمرین مداوم انجام دهید. اگر نتوانید بدون غرق شدن در آدرنالین به هدفتان برسید، می‌دانید که یک هدف خیلی سخت است. اگر سیستم عصبی شما فعال است، شما خارج از پنجره تحمل خود هستید و باید تا زمانی که مهارت‌های لازم برای رسیدن به هدف را داشته باشید، تلاش خود را کاهش دهید.
به طور کلی چندین هفته طول می‌کشد تا به چیز جدیدی دست پیدا کنید، بنابراین خیلی زود دست به کار نشوید و اعلام کنید که یک رویکرد برای شما کار نمی‌کند. در ابتدا، هر چیزی جدید ناخوشایند و ناراحت کننده است. به همین دلیل است که برای اصلاح یک فرآیند و احساس راحتی بیشتر با آن به تمرین زیادی نیاز داریم. انجام این کار همچنین باعث ایجاد اعتماد به نفس و خودکارآمدی در فرآیند تغییر می‌شود.